Afscheid

2005 is onder andere een jaar van afscheid. Afscheid van de Blouwe Schicht en haar opvolgster. Afscheid op het werk, vanaf 1/1 verhuist de Baksteen naar een andere afdeling waar de mannen de fiets nog opgejaagd moeten worden.
Maar 2005 was ook het jaar van Baksteen's nieuwe fiets, de Batavus BeOne Nitro. Deze nieuwe trouwe vrind heeft zijn diensten deze laatste dagen bewezen. Terwijl de wegen onschikt zijn voor andere fietsen rolt deze ATB met brede banden gewoon door. De eerste 1000 met deze fiets zijn al bijna afgelegd.
Ook worden voor het eerst in mijn carriere meer dan 10000 kilometers gefietst in de tijdspanne van één jaar. De Mnt Ventoux werd bestegen, mijn allereerste berg. Dit ging niet zonder slag of stoot zoals mijn trouwe lezertjes weten.
Daarnaast won ik de meeste "wedstrijden" tussen mij en mijn collegae. In de sprint ben ik nog steeds nagenoeg niet te verslaan! Een enkele overwinning van een ander wordt gevierd of het een wereldtitel betreft. Enfin, dit zegt genoeg over mijn sprintkwaliteiten.

De goede (fiets)voornemens worden op een rijtje gezet dit weekeinde. Wat in ieder geval in de planning zit:
- Eén (of meer) echte klassieker rijden.
- Eén (of meer) aansprekende berg beklimmen.
- Afstandrecord (nu 333 km) in één dag verbeteren.

De Baksteen wenst zijn lezertjes een gezond 2006 en hoopt ze volgend jaar weer terug te zien op zijn Blog voor meer spannende avonturen!

10.008

Rond 14u00 reed de Baksteen zijn laatste rondje van dit jaar. Het had flink gedooid, maar toch waren er nog flinke lappen drabberige sneeuw. Al snel had ik in de gaten dat ik hier redelijk snel doorheen kon rijden. Gedoseerde continue kracht en het stuur recht houden zijn voldoende om met 20 km/u door te kunnen rijden.
Voor het nageslacht heb ik de 10.000e km vastgelegd met de GPS en Google Earth. De laatste kilometer begint grofweg bij de oude trambrug te Schipluiden. Toeval of niet, exact op de plek waar Piet in februari een helmschoktest uitvoerde (helaas was hij vergeten een helm op te zetten, met alle gevolgen van dien) eindigde deze kilometer. Ik prikte een waypoint en nam een slok uit de bidon. Vervolgens reed ik op mijn gemakkie naar huis. Missie volbracht!

9965

Vanochtend glibberde Basteen op zijn Giant richting winkelcentrum om zo 3 kwaliteitskilometers af te leggen. Man wat was het glad! De doorgaande wegen zijn goed te doen, maar fietspaden en straten in de wijk doen denken aan Thialf.
Evengoed blijven er 35 kilometers over die nog afgelegd moeten worden vandaag.
Baksteen laat het nog een uurtje dooien....

9962

Vanmiddag rijdt de Baksteen met Bram achterop richting Vlaardingen. Langs de A20 staat een straffe koude wind. De Giant houdt zich goed en van lieverlee naderen we het doel van deze tocht: Yorcom. Hier scoort de Baksteen een reepje geheugen voor zijn PC en de terugtocht wordt aanvaard. Bram kruipt zowat in mijn rug als de wind veranderd is in een minisneeuwstorm. Uiteindelijk komen we, na 16 km weer thuis aan.
Het reepje wordt in de PC geprakt, en wordt direct herkend. Ik kan mij nog herinneren dat ik megabucks betaalde voor 364kb om de 640kb geheugen van mijn 12mhz AT (286) uit te breiden. En die kon je alleen maar aanspreken met tools en gerommel in je autoexec.bat

9946

Een flink pak sneeuw lacht mij toe als ik om 7u30 het warme huis verlaat. In het donker rij ik richting Maasland. Vandaar naar Schipluiden en Delft. Er blijkt weinig gestrooid op de fietspaden. De brede banden van Nitro zijn nu een voordeel. Echt hard gaat het niet, zeker niet als Vlaardingen in zicht komt. Hier ligt veel sneeuw, en waar gestrooid is ligt er een sneeuwpap waar ook Baksteen en Nitro over glibberen. Uiteindelijk tikken we vóór 9 uur 's ochtends weer thuis aan. 34 km in nog geen 20 per uur. Er moeten nog 54 kilometers afgelegd worden.
Voor alle duidelijkheid: Al Baksteen's kilometers zijn "echte" kilometers, dus op een echte fiets buiten afgelegd. Dus geen spinkilometers, of andere apparatuur waar je wel trappers mee beweegt (liefst nog voor de kachel) maar niet op vooruit komt, hooguit virtueel.....

Het vroor een graad of 2, maar door de ZZO wind (kracht 4) was de gevoelstemperatuur -6. Bron: http://www.weerstationhoekvanholland.nl

9912

Ook vanochtend vroor het. Om 7u45 reed de Baksteen in het donker zijn rondje. Ditmaal geen opwarmend zonnetje, wederom koude tenen en een bevroren bidoninhoud.
De wegen waren glad, maar op Nitro's brede banden is dit geen probleem. Wel werd er weinig vaart gemaakt: 40 km in 21 km/u. Je wordt niet echt lekker warm bij deze temperatuur. Nog 88 km en 2 dagen te gaan...
Windrichting VAR zoals dat zo mooi heet, kracht 1. Temperatuur < 0 zoals af te lezen uit onderstaande grafiek.

9872

Tijd voor de harde cijfers! Theoretisch zijn er nog 3 fietsdagen dit jaar. De Baksteen moet nog 128 km afleggen om de 10.000 te halen. Dit gaat vast lukken!

Baksteen maakt waterijs!

Het vroor en het was donker toen Baksteen en Nitro langs de Waterweg snelden. Tot Hoek van Holland ging het vrij voortvarend. Toen echter de neus richting het noordoosten wees, bleek de kou toch behoorlijk. Al snel voelden de tenen, ondanks een dubbel paar sokken, als ijsklompen aan. Gelukkig kwam het zonnetje, na een km of 30 door. Vergiste ik mij, of proefde ik kleine ijskristallen als ik een slok uit mijn bidon nam? Zal toch niet, water met flink wat siroop bevriest pas bij enkele graden onder nul wist Baksteen nog van uit zijn schooltijd.
Vanaf Schiedam was ik van de snijdende wind af, dat wil zeggen, ik had haar nu mee. Vrij vlot ging het richting Vlaardingen, via het Lickebaertbos langs de Waterweg naar huis.
Moeizaam kwam ik van de fiets af. Het hoofd zat onder uitgehard snot wat ik rond had lopen spritzen gedurende deze rit. Dit moest ik direct afwassen aangezien Lilian bijna moest vomiteren bij de aanblik van dit lekkers. Bij het openen van de bidon bleek een groot deel van de inhoud nog aanwezig, maar in vaste vorm. [Zie plaatje, klikken vergroot het uit] Dus toch....
De 59.5 km werden in 22.2 km/uur afgelegd. Wind NO, kracht 3 a 4, temperatuur < 0

Geen witte kerst

Vanochtend zag het er grauw uit, en toen ik buiten stapte voelde ik regen op mijn bolletje stuk spetteren. Wat een tegenvaller, gisteren was het nog fantastisch weer. Een kilometer of 10 onderweg was het echter weer droog en begon het zonnetje voorzichtig te schijnen. Onder het toeziend oog van dit winterzonnetje legde de Baksteen op Nitro 48,5 km af in 23 km/uur gemiddeld. Het ziet er niet naar uit dat het gaat sneeuwen vandaag....
De Baksteen wenst zijn lezertjes een fijne 2e kerstdag toe.

Baksteen gaat er voor!

Vandaag dan eindelijk weer op de fiets. Baksteen en Nitro verlieten de stal rond 15u20. Aangekomen in de Broekpolder werd ik aangeroepen door een renner welke in tegenstelde richting bewoog. Het bleek niemand minder dan "Fietsvriend Ed" te zijn!
Na wat slap ge-OH over fietsen, drank, 10.000km, vieze fietsen en aanverwante onderwerpen gingen we weer ons weegs. Voor de Baksteen betekende dit een tochtje langs de Schie, vanwaar ik het zonnetje weg zag zakken. Vervolgens naar Delft, Schipluiden, Maassluis. In Maassluis reed ik, via het fietspad parallel aan het spoor, in het pikkedonker naar huis. Het viel niet tegen; 45 km in 23.8 gem.
Gaat het lukken, de 10.000km? Stay tuned!

Sportief verliezer.

Dit jaar is bijna ten einde. Verloor ik in het begin van het jaar wat wedstrijdjes tegen Ed, in het vervolg kwam hij er niet meer aan te pas. Ed, een sportief verliezer besloot mij te verrassen en had een complete kroeg afgehuurd om mij in het zonnetje te zetten. De foto toont een hevig geemotioneerde Baksteen die door zijn fietsvriend gefeliciteerd wordt.

Rochel

De Baksteen loopt sinds zondag flink te hoesten, met verhoging. Geen fietsen dus. Gaat die 10.000 km nog lukken???

Er is niet gefietst!

Lilian is ziek, dus ik besluit in de ochtend niet te gaan fietsen. Later op de dag heb ik geen goesting meer, en besluit de Nitro te poetsen. Ook moet er nog een band geplakt, lek gereden door fietsvriend Ed. Verder reken ik uit hoeveel kilometers ik dit jaar gefietst heb. Tot vandaag zijn dat 9587 kilometers!
De 10K moet dus te halen zijn. Met nog een twintig dagen in de maand komt dit op iets meer dan 20 per dag. Eitje tik :-)

Winterbeurt

Vandaag is de Giant Melbourne, mijn woon-werkfiets gestald bij de fietsenmaker. Na 17000 km in bijna 5 jaar krijgt deze trouwe tweewieler een zgn Winterbeurt. Komt er op neer dat ze geheel gedemonteerd wordt en dan opnieuw opgebouwd. Met nieuwe lagers kabels, en in mijn geval ook nieuwe tandwielen. Dit gaat de Baksteen kosten, maar dan heeft hij weer een nieuwe fiets. Niet voor heel lang, zoon Jim gaat deze fiets overnemen zodat hij nog sneller naar Schiedam kan fietsen :-)

Ed's schema

Samen met Ed rijden we een rondje op de racefiets. De bedoeling is 50 km met een hartslag van 140-160 (Ed) en elk kwartier een 'sprint' van 200 meter. Alles volgens Ed's schema. Dat kan niet al te spannend zijn dacht ik. Helaas bleek mijn conditie nog niet optimaal. De hartslag van de Baksteen lag een dikke 20 slagen hoger. Er was nog een rustpunt toen we langs de Schie reden, Ed's achterband liep leeg. In een lekker zonnetje werd het bandje verwisseld. Vervolgens kozen we Ruud's route over de Kandelaar.
Ik had het aardig gehad en ik beperkte mij tot een bekend uitzicht; Ed's achterwerk. Ed rijdt nu met spatborden op de fiets, maar geloof mij dat het raggen door een vette plas geen bescherming biedt voor de man in het wiel! Terwijl Ed er uit zag of hij net op de fiets gesprongen was, leek de Baksteen op een Dalmatier...
De Herenlaan werd bereikt en Ed zette 2x aan. Toen hij niet weg kwam werd er nog wat gespeeld om de ander te laten winnen. Geen echte sprint dus. Geen winnaar dus.

De 50 km werden in 28.1 km/u afgelegd.
Gem. hartslag over het laatste uur: 155
Max hartslag: 183

Mont Ventoux

Ook de rit naar de top van de Mont Ventoux van afgelopen zomer heeft er aan moeten geloven! Met Google Earth heb ik de GPS track ingelezen. De satelietfoto zal niet in de zomer genomen zijn getuige de sneeuw op de top. Een muisklik op de berg der bergen zal het plaatje vergroten.

Maassluis - Papendrecht - Maassluis 2

Om 5u40 vanochtend ging Baksteen's wekker af. Om 6u05 reed hij, op Nitro, riching Rotterdam. In het donker werd dezelfde route als gisteren afgelegd. Mijn charmante vrouw was nm vergeten de rugzak met mijn spullen (kleding & electronica) mee te nemen gisteren.
Aangezien we bij mijn moeder Sinterklaas zouden vieren eind van de ochtend, bleef er weinig tijd om de rugzak te halen. Nog steeds in het donker arriveerde ik om 8 uur in Papendrecht waar de schoonfamilie nog in diepe rust was. Een wrede druk op de bel zorgde er voor dat Harry, gekleed in stoere kamerjas, naar beneden strompelde. Na wat gefrunnik met de voordeursleutel kon ik naar binnen. De spullen werden snel gepakt, en met rugzak werd de terugtocht aanvaard. Een kwartier later volgde een vreselijke dip. Was het de afgenomen conditie? Het korte nachtje?
Gelukkig trad het herstel even later in. Nog even later schrok een buizerd op, en vloog rakeling voor mij langs. Een schitterende ervaring, helaas was er niemand om deze mee te delen. Dips en herstel wisselden elkaar af, de terugweg was zwaar.
Na 81 km in 20.7 km/u vonden Baksteen's benen eindelijk rust.

Maassluis - Papendrecht - Maassluis

[Klik op plaatje voor vergroting]
Sinterklaas kwam naar Papendrecht om wat kado's te strooien. Baksteen ging heen én terug op de fiets. Er stond een aardig zuidenwindje, en de temperatuur lag zo rond de 5 graden Celcius. De heenweg werd tussen half 1 en half 3 's middags afgelegd. De terugtocht tussen half 9 en half 11 's avonds. Het ging niet onaardig, er werden 2x 40.7 km afgelegd in 22 km/u op de Nitro. De laatste 10 km vielen overigens niet mee. Ik heb de route met Google Earth ingelezen. Ter lering ende vermaak.

Google Earth

De Baksteen is herstellende van een griepje. Niet fietsen dus.... Wel wat uitgezocht. Een aardigheidje voor hen die een gps bezitten. Mbv Google Earth kun je tracks inlezen en dan projecteren op de landkaart. De "saaie" kaartjes zoals je ze regelmatig bij mijn log ziet, zijn dan een stuk leuker. Zo heb ik het rondje van afgelopen zondag behandeld. Voor uitleg moet je op www.gpstracks.nl zijn.

Wat mankeert de Baksteen?

Verbaasd keek ik naar mijn kilometerteller. Hij gaf 22, 23 km per uur aan. Nu reed ik wel op mijn brede bandenfiets, maar er stond weinig wind. Om de een of andere reden kon ik er niet meer vaart in krijgen. Slechte benen dus. Na een 7-tal km dacht ik dat het misschien wel verstandig was gelijk naar huis te rijden. Maar, bedacht ik mij, mogelijk gaat het straks beter als ik wat opgewarmd ben.
Dit bleek helaas niet het geval... Als een bejaarde reed ik mijn rondje, naar Schiedam, en via de Kandelaar, Delft, Schipluiden en Maasland naar huis. Onderweg was de moraal ook flink ingekakt, en teleurgesteld over de rit parkeerde ik de fiets achter op de plaats. Er werden 40 km afgelegd in 23.5 km/u.

3 gespeeld, 6 punten

Vanavond speelde CHESS haar derde wedstrijd van dit seizoen. Met twee invallers ditmaal, omdat Bas en Rene vakantie belangrijker achten dan hun optreden in CHESS 1. Foei! Als invallers werden Kees van Toor (bord 5) en Dirk Brijs (bord 8) bereid gevonden om mee te gaan naar Brielle. Het Houten Paard, onze tegenstander, speelt in een school. We mochten in de lerarenkamer plaats nemen, een prettige en rustige omgeving. Na 1,5 uur intensief gekraak der hersenen werd het eerste punt gescoord. Kees vd Weijden (bord 2)zijn tegenstander haalt twee zetten door elkaar. Ofwel de volgorde der zetten draait hij om, kost een stuk en CHESS leidt met 1-0. Niet lang daarna laat Kees van Toor zien dat hij een puike invaller is. Net voordat zijn tegenstander mat gaat geeft deze op. 2-0
Het is rond kwart voor 11 als het derde punt op het scorebord verschijnt; Martijn wint zijn partij door een lopereindspel keurig uit te spelen. Dirk weet zijn invalbeurt geen glans te geven, en de eerste 0 is een feit. Ton's tegenstander biedt even later remise aan, en met een dichtgeschoven stelling gaat Ton accoord. Het eerste (en laatste) halfje van deze avond. 3.5 - 1.5
We hebben nog één punt nodig voor de winst. De resterende borden laten in het midden of dit gaat gebeuren. Ik heb een redelijke stelling net verziekt door een pion weg te geven; Ron's en Bart's stelling zijn onduidelijk. Mijn tegenstander kiest een compleet verkeerd plan, en ipv een verliespartij weet ik het tij te keren in een winstpartij! 4.5 - 1.5. Ron weet ook zijn partij een positieve draai te gevan, Bart verliest en moet nu kaarsjes aan gaan steken zondag.
Met 5.5-2.5 winst gaan we als gedeelde 2e de feestmaand december in.

Rust is over

Vandaag was het wat minder weer dan maandag of dinsdag. Voor het fietsen viel het wel mee, ietwat fris, maar zeer weinig wind. Op Nitro besloot ik een nieuw rondje te maken. Vanaf het werk reed ik naar Schipluiden, Delft en Kandelaar. Over de Kandelaarsbrug reed ik langs de Schie riching begraafplaats. Vervolgens onder de A13 door richting Berkel en Rodenrijs. Hier was men druk bezig aan een soort van tunnel leek het.
Ik besloot een smal paadje te pakken wat zo de polders in dook. Helaas liep dit dood bij 2 boerderijen. Nou ja, dan maar wat extra kilometers. :-) Via Oude Leede werd de bekende route richting Kandelaar weer opgepikt. Hier vloog een roedel ganzen over met een indrukwekkend gegak. Op zoek naar warmer oorden? Vandaar via Schiedam naar Vlaardingen. Door de Broekpolder langs de Boonervliet naar Maasland, parallelweg en Herenlaan. Eenmaal van de fiets af liep ik als een cowboy die drie dagen in het zadel heeft gezeten. Ik zal toch de afstand tussen zadel en trapper eens vergelijken met de Tirreno. Moe maar voldaan sprong in onder de douche om fris nog een paar uur achter de werkplek te kruipen. In totaal werden 48,5 km afgelegd in 24,8 km/u.

Rust is ook Sport

Aldus fietsvrind Ed. Dus ook de Baksteen heeft de benen een paar dagen (nagenoeg) stil gehouden. Vanavond werd er wel geschaakt. Ik mocht met wit proberen om Ron Burgerhout beentje te lichten. De opening was uien, maar van lieverlee kwam ik aardig te staan. Zeker nadat Ron f6 speelde en daardoor e6 verzwakte. Toen ik de keuze had tussen een positioneel kwal-offer of een sterke damezet ging ik voor het eerste. Voor de toren kreeg ik een sterk paard + vrijpion. Ik liet echter een snelle afwikkeling naar een nagenoeg gelijke stand toe. Remise derhalve. Donderdag spelen we weer voor de bond. Uit tegen HHP in Brielle.

Reuzendoder

Voor de RSB Bekercompetitie moesten wij aantreden tegen Rokado. Geen lekkere loting als je beseft dat dit de bekerhouder is. Eenmaal aangekomen in Nieuw-Beijerland bleek Ton Dulk reeds aanwezig. Het viertal bestond verder uit Ron Burgerhout, Kees vd Weijden en mijn persoon. De laatste keer dat we hier gespeeld hebben zaten we in een zeer rumoerig zaaltje. Nu was het enige probleem de temperatuur. Als ik het koud heb, dan is het ook koud! :-)
Aan bord 1 speelde Ron een scherpe opening, die ook scherp beantwoord werd. Een complexe stand tot gevolg. Ron stond een pion voor, maar zijn tegenstander had daar, door een actiever stukken spel en een tochtige zwarte koning, compensatie voor. Toen hij misgreep werd hij door Ron vakkundig opgerold. 1-0
Kees had het beste van het spel, een sterk paard tov een zwakke loper werd uitstekend uitgebuit. 2-0. Nog een halfje en we zouden door zijn. Ton had zich weer ouderwets ingegraven en zijn tegenstander leek er niet door te komen. Met wat sterke verbonden vrijpionnen achter de hand kon dit bijna niet mis gaan. Toch heeft Ton ergens een bok geschoten, tegen de tijdscontrole had wit een gevaarlijke aanval die Ton fataal werd. 2-1 derhalve.
Het kwam dus op mij aan op tenminste een half punt binnen te halen. Nu was de partij de gehele tijd nagenoeg in evenwicht geweest, maar in het eindspel had ik voordeel. We zaten echter al in de uitvluggerfase toen ik een pion weggaf. Gelukkig kon ik alle andere pionnen afruilen en net op tijd mijn laatste stuk, een loper, voor zijn vrijpion geven. Met een los paard valt niet mat te geven, en dus werd de pot remise.
Hiermee zijn we door naar ronde 2!

Wind & regen

Eindelijk herfst! Op weg naar Delft was de hemel links van Baksteen en Nitro grijs tot donkergrijs, slierten regen waren duidelijk te zien. Rechts gaf een ander beeld, zon en een verdwaald schaapachtig wolkje. Helaas voor mij kwam de wind ook van links.
Na 10 km trappen vielen de eerste druppels. Na 13 km was het echter weer droog, en alleen de wind was nu nog spelbreker. Tegen 5 uur bereikte ik de Zuidbuurt, en de zonnebril was nu overbodige balast. In de invallende duisternis zocht ik mijn weg tegen de wind in naar de Herenlaan. Daar bleek het gem. op 24,4 km/u te staan over de 35 km.

Links

Eindelijk wat links toegevoegd op de webpagina (zie rechterzijde)
Nu wat beter weer zodat ik niet meer in een groot plastic condoom naar mijn werk hoef te fietsen....

Werken op zondag

Net toen ik mijn strakke pakkie aantrok ging de telefoon. Mijn aanwezigheid was op het werk gewenst. Dat risico loop je met pieperdienst. Ik besloot op de Nitro naar het werk te rijden, mijn kunstje te doen, en vervolgens thuis de Tirreno te pakken. Het was mooi weer en dus een geschikte dag voor een snel rondje op de racefiets. Uiteindelijk duurde het kunstje dik 3 uur.... Daarom met Nitro een ommetje gemaakt, slechts 30 km, wel in een nieuw record van 26,4 km/uur. Wat hoger uit had kunnen vallen als Ed niet gebeld had. Met één hand aan het stuur en de ander aan de mobiel (mag dat wel op de fiets?) kon ik nog net een suffe woerd ontwijken. Trouwens, Ed had die drie uur binnen moeten zitten. Niet dat dit hem tot een wederdienst op de fiets zal doen verleiden. Daar ben ik van overtuigd, maar misschien verrast hij mij....
's Middags werd er nog een flink eind gewandeld met Oban, onze logee met eigen web-log.

Judo & Fiets

Terwijl Bram zich in het zweet werkt op de judomat, rijdt de Baksteen op Nitro door het polderlandschap. Ik ben niet de enige, het is fraai weer voor de tijd van het jaar. Alleen de wind is nog steeds wat hard, maar een kniesoor die daar op let. Ditmaal lukt het mij om het gemiddelde op 25 km/u te houden. Dat doet wel ietwat pijn aan de hamstrings, de zit is dus toch net effe anders dan op de Tirreno.
Even na 12 uur land ik, na 33 km, de Nitro bij Mahorokan om Bram op te halen. Bram is gekleed in een "gele trui"; een wielershirt wat nog van Mark geweest is. Gezamenlijk rijden vader en zoon naar huis, moe maar voldaan van hun sportuurtje.

(met dank aan Jim voor het nemen van de foto)

Hokey Spokes

Afgelopen zaterdag stond er een stuk over fietsverlichting in de Volkskrant. Mijn oog viel op de term "kermisverlichting". Er werd gesproken over LED's welke je aan je spaken bevestigt en fraaie patronen trekt tijdens het rijden. Als erkend gadgetfreak besloot ik dit uit te pluizen. Uiteindelijk kwam ik op de site terecht van de Hokey Spokes. Wat een waanzinnig spul! Jammer dat het zo duur is anders zou ik mijn fiets vol hangen met deze verlichting. Vergeet niet op deze link te klikken voor het filmpje.

Door de 100

Vandaag, tijdens het woon-werk verkeer, sprong de km teller van de Nitro op 100. De eerste 100 km van de Nitro zijn onder Baksteen's billen weggegleden sinds zaterdag. Dat er nog vele mogen volgen!

BeOne Nitro

Volgens het KNMI werd het vandaag een aardig droge dag. Ik twijfelde of ik de Tirreno of de Nitro van stal zou halen. Uiteindelijk besloot ik de BeOne Nitro te pakken, ook om gewoon wat te wennen aan deze neue fiets. Vanmiddag rond 3 uur reed de Baksteen richting Schipluiden voor de wind. Langs de Schie en Vlaardingen was het rondje als normaal. Bij de surfplassen langs de A20 besloot ik wat onverharde weggetjes te pakken waar je op de racefiets normaal niet komt. Geen probleem met deze bak! Natuurlijk ligt de gemiddelde snelheid lager dan met de Tirreno, maar het geleverde vermogen zal gelijk zijn. Met verslavend gezoem der dikke banden baant de Nitro zijn weg over het asfalt terug richting werk. Op de Herenlaan trap ik Nitro op de staart, of mijzelf liever gezegd, en met een vaart van 45 km/u vlieg ik over de meet. De totale afstand van 38 km werden in 23.5 km/u weggezoemd.

Scanner

Op marktplaats had ik een scanner gekocht. Vanmiddag kon ik hem ophalen in Vlaardingen, een ritje op de fiets dus! Hiervoor koos ik mijn nieuwe aanwinst uit. De Batavus BeOne Nitro! Man, dat fietste een stuk beter dan vanochtend. De benen voelde beter, en die fiets ligt als een blok op de weg. Om gladde en onverharde wegen lacht de baksteen nu! Baksteen en Nitro legden 23.5 km af in 22.5 gemiddeld.

Vla

Vanochtend was ik aan het dralen. Had geen moraal om te gaan fietsen. Maar het zonnetje lachte mij toe en dus sprong ik op de Tirreno. Mijn voorgevoel bleek juist. Het leek wel of de benen vervangen waren door pakken vla. Geen beweging in te krijgen. Heb ik ooit zo slecht gefietst als vandaag? De 35 km werden in 24,1 km/uur weggemarteld. Er stond een vette wind (6?) en het was fris. Gelukkig had ik wel de winterhandschoentjes aan. Schrale troost......

70 jaar

Schaakvereniging Maassluis viert haar 70 jarig jubileum. Zelf heb ik daar een slordige 25 jaar rondgehobbeld voordat ik in Vlaardingen ging schaken.
Vandaag werd er een snelschaaktoernooi georganiseerd waar ik aan mee deed. De weg naar de wijkvereniging de Flat werd afgelegd op Baksteens neue Batavus BeOne Nitro!In een voorselectie van 7 ronden volgens het Zwiters systeem scoorde ik een goede 2e plaats met 5.5 punt.Ik werd derhalve in finalegroep 1 ingedeeld.
Tot mijn schrik verloor ik de eerste partij van Menno, die ik die ochtend nog een aantal keren alle hoeken van het bord had laten zien.
Niet getreurd, een puntje verliezen kan altijd. In ronde 2 moest ik tegen de gedoodverfde favoriet Seeleman. In de tijdnoodfase kon ik hem mat zetten, een flinke opsteker!
Helaas bleek dit niet de gehoopte ommekeer.... De volgende 4 ronden verloor ik mijn partijen. (Oa van Aad Doelman, erelid, die het 18 jarig bestaan van de vereniging nog meegemaakt heeft!) Ipv 5 november leek ik een timpewarp naar een maand verder gemaakt te hebben. Tenminste als je zag hoeveel stukken ik mijn tegenstanders kado deed.
In de allerlaatste ronde, tegen clubgenoot Jan van Elburg had ik dan weer het geluk aan mijn zijde. In een remisestand verwisselde hij 2 zetten en kon opgeven. Totaal een teleurstellende 2 uit 7. Maarten Verboon, bekend van de rondjes fietsen met de Baksteen, legde beslag op een 2 plek in zijn groep.
Het toernooi zelf was goed georganiseerd, zowel qua wedstrijdleiding en de interne mens. Een minpunt was het roken wat in een zgn halletje (lees ruimte zonder deur aan speellokaal) mocht bij slecht weer. Het was schitterend weer, maar klaarblijkelijk niet voor de rokers.... Thuis konden de kleren direct in de was.

Het schaakdiagram toont een fragment uit mijn partij tegen Paul Blok (zwart). Paul speelde listig 1. ... h6-h5+ Als ik de pion neem zit mijn koning na 2. ... Kxf5 opgesloten op de h-lijn. Ik speelde echter 2. Kf4 en zwart kwam al snel in zetdwang en verloor.

Effe snel

Effe snel een rondje gedaan nadat ik Bram afgezet had op school. De voorgenomen 50 km werden er 33 door een buitje bij Delft. Ik besloot de boel wat in te korten, ook al vanwege een moe gevoel in de beentjes. Gemiddeld werd er op de Tirreno 27 km/u gereden. Straks bij neef Richard langs om een blik te werpen op een Batavus BeOne Mountainbike....

7

Vandaag zo'n beetje het beste weer van deze week. Zon, en de warmste dag sinds meer dan 100 jaar! Dat werd gevierd met een rondje fietsen. De wind bleek toch wat harder dan vermoed. Onderweg leek het of sommige vogels de sensatie van snelheid als gaaf ervaren. Een stel kraaien liet zich voor de wind vooruit jagen alsof het F16's betrof. Bij Delft kwam ik de eerste afgestapte dame tegen. Ze had geen zin/puf om tegen de wind in te fietsen. De Baksteen draaide de beentjes gewoon rond, maar soms viel het tempo terug tot 20 a 25 km/u. In de Broekpolder dook ik instictief in elkaar toen ik het gekraak van een vette tak in mijn nabijheid hoorde. Gelukkig bleek dit toch nog een meter of 5 van mij af te gebeuren. Uiteindelijk werd de Waterweg bereikt. Hier bleek de wind haaks op mijn rijrichting te staan. Geloof mij, lieve lezertjes, je kunt beter de wind van voren hebben! De rukwinden waren dermate hard dat ik geen gebruik kon maken van het ligstuur. Ik zou gewoon omwaaien! Uiteindelijk bereikte ik de Stormvloedkering alwaar ik direct de richting van Maassluis insloeg. Vandaar naar de Gaag en Herenlaan. Door het gevecht met de wind stelde de eindsprint niet veel voor; net boven de 50km/u. In totaal werden 49,5 km in 26,4 km/u afgelegd. De windkracht in Hoek van Holland bleek 7.....

C.H.E.S.S. 1 - Erasmus 2

Vanavond moesten we weer aan de bak; de tweede RSB wedstrijd in klasse 1a stond op het programma. Het team was compleet, dus de verwachting hoog. Al snel leek deze verwachting uit te komen. Bas (Bord 6) zijn tegenstander zag wat over het hoofd en snel gingen de stukken in de doos. 1-0. Vervolgens duurde het lang eer er een nieuw resultaat te melden viel. Martijn (Bord 7) had zijn stelling compleet dichtgeschoven, en met een ijzersterke verdediger (Kc5!) werd tot remise besloten. 1,5-0,5. Kees (Bord 2) probeerde van 't Hoenderdaal op de knieen te krijgen. Vergeefs, deze gaf geen krimp. 2-1 Weer duurde het voordat er een pot afgelopen was. Ditmaal was het Ron die weer ouderwets aan het scoren is. 3-1. Rene (Bord 5) sloeg even daarna remise af als ik het goed gehoord heb. Das jammer dacht ik nog, want met Ton (Bord 3) op winst zou dat halfje genoeg zijn voor een overwinning. Lang hoefde ik echter niet te treuren, Rene won :-)
4-1 op het scorebord en nog 3 partijen bezig:
Bart aan bord 8: onduidelijk
Ton aan bord 3: vele pionnen voor = vet gewonnen
Mart aan bord 4: ik stond verloren
Kortom een overwinning zat er in. Alle drie de resterende partijen kwamen in de laatste fase. Met allebei minder dan 5 minuten op de klok bood mijn tegenstander remise aan. Ik was ontsnapt! Bart verliest en Ton wint. Kortom een 5,5-2,5 overwinning. We zijn nog ongeslagen. Later deze maand wacht ons de uitwedstrijd tegen het Houten Paard. Hier hebben we nog wat goed te maken, twee jaar geleden lieten we een matchpunt liggen.

Nog even wat over mijn eigen partij. Ik speelde tegen Pim Kleinjan. Voor mij een oude bekende; in een pre-Internet tijd speelden wij al correspondentieschaak via een BBS (ja ja, nog met een 2400 baud modem). Dat zal zo'n 15 jaar geleden zijn geweest..... Tijdens diverse toernooien hadden we al eens een rapid partij gespeeld, maar nog nooit een "klassieke" partij. Dit keer de eerste dus! Ik kwam redelijk goed uit de startblokken en had een prettige stelling. Pim bleef scherp opletten, en langzaam maar zeker droogde mijn voordeel op. In een gelijke stand besloot ik, gezien de tijd, een snelle zet tussendoor te doen. Stom! Kost gelijk een pion en ik stond verloren. Pim koos echter in het eindspel een verkeerd plan, en plots, zonder dat ik er zelf erg in had, was het potremise! Hier had ik niet meer op gerekend, maar het halfje is natuurlijk zeer welkom.

Fraai herfstweer 5

De Baksteen reed vandaag een van zijn vertrouwde rondjes. Via de Lickebaert gleed de Waterweg voorbij. Gleed lanzaam moet ik zeggen, er stond een vet ZO-windje. Mijn tijdstip van vertrek, rond half 9, bleek ongelukkig gekozen. De windkracht liep nm tegen 6 gedurende mijn rondje. Enfin, eenmaal in Vlaardingen aangekomen kon ik uit de wind draaien. Via de Broekpolder ging de tocht langs de Vaart, de Woudweg, naar Schiedam. Van daar naar De Kandelaar en vervolgens richting Delft, Schipluiden en Maasland. Via de Gaag richting Maassluis, en toen naar Hoek van Holland. Lekker doortrappen voor de wind! Eenmaal in Hoek van Holland moest de neus weer in de wind.
Bij de Stormvloedkering aangekomen werd deze 5 maal beklommen. Nu zag ik wel op tegen de terugweg, maar het geluk leek met mij! Een groep van 6 renners draaide net voor mij de bocht richting Waterweg op. Ik pikte aan en dacht al aan het komende zuigwerk wat mij moeiteloos naar Maassluis zou leiden. De groep fietste heel rommelig. Eén der renners reed of hij alleen was; zwaaide alle kanten op met zijn fiets. Attent zag ik even later een vette kwat, als in SlowMotion, door het luchtruim zweven. Gelukkig kon ik deze ontwijken. Stel je voor dat je net om lucht loopt te happen en zoiets slingert naar binnen :-)
Rommelig zei ik. Er werd raar overgenomen en van enige organisatie was geen sprake. Naar mij werd enigzins vreemd gekeken, een vreemde eend in de bijt. Ik besloot het treintje te gaan trekken, en met 28 in het uur reed ik aan kop. Ze konden niet volgen.. Ik liet mij afzakken en koos weer een beschut plekje. Toen ik later weer de zaak los reed aan kop, besloot ik ze achter te laten. Het laatste stuk werd binnensdijks afgelegd. Totaal 60 km in 27 km/u.

Afscheid

De Baksteen nam vandaag afscheid van een serie overwinningen. Een loeisterke Piet kon, middels een lange versnelling, de Baksteen achter zich houden. Hulp (lees verraad!) van Ed was hierbij nodig om zijn tactisch inzicht aan te scherpen.
De 49 komma nogwat km werden in 29 km/uur gemiddeld gereden. Niet gek met een barre oostenwind. Opmerkelijk was wel mijn overwinning op de Stormvloedkering. Na vijf beklimmingen bleek ik als eerste aan te komen en derhalve de virtuele bolletjestrui te kunnen claimen....

Ook nam de Baksteen afscheid van zijn Batavus. Via Marktplaats kreeg deze Schicht een nieuw plekje in Den Bosch. Een bewogen dag.....
's avonds belt Henk van Arkel (wmr LeoII bd) voor de traditionele jaarlijkse Tankersbijeenkomst in Dieren. Een pleister op de wonde welke vandaag getrokken is.

Strak windje

Dit gedrocht schijnt een dameszadel te zijn... Waar gaan de batterijen in?

De Baksteen hoopt morgen weer wiel te kunnen rennen. Vandaag en gisteren waren te "herfstig". Wel werd, verstopt in regenkledij, de woonwerk kilometers op de Giant gemaakt. Deze laatste snakt naar een winterbeurt. Wie niet?

De Baksteen

Maarten op de racefiets

Vanochtend was het nog donker toen Aad, zijn zoon Maarten en de Baksteen richting de Stormvloedkering reden. Maarten reed op de oude racefiets van Aad. Duidelijk in zijn sas met dit vehikel reed hij moeiteloos mee. Vanaf de Stormvloedkering hadden we zicht op de opkomende zon. Voor de wind reden we naar Maassluis en Schipluiden. Donkere wolken leken ons in te halen, waarop we besloten bij Schipluiden direct richting Vlaardingen te rijden, over de Zouteveense weg. Vandaar via de Broekpolder en Zuidbuurt naar huis. Dik 38 km werden in 23,2 km/uur gemiddeld afgelegd.

Uit je verschoning waaien!

Ondanks voorspellingen van regen en onweer reed de Baksteen vanochtend op de Tirreno naar het werk. Rond 3 uur 's middags werd het rondje aangevangen. Met een hele vette ZuidZuidWestenwind (kracht 5 a 6) reed ik eerst naar de Stormvloedkering, vervolgens naar Vlaardingen, Delft, Schipluiden en terug naar Maasland. Een tijd geleden dat ik met zo'n wind rond heb gefietst. En niemand om achter weg te kruipen!! Sommige collegae hebben de fiets al op zolder in het wintervet staan, anderen zijn amechtig, en weer anderen rijden hun rondjes alleen tot zij sneller materiaal hebben.
Enfin, vooral met de wind in de neus was het zwaar trappen. Ik was al blij als ik dan de teller richting 25 kon laten bewegen. Voor de wind dik dertig, tot veertig, met twee vingers in de neus! Het zonnetje scheen het grootste deel van de tocht, geen druppie regen gezien. Na 51 km passeerde ik de meet op de Herenlaan. Gemiddeld 27,1 km/u.

Voor fietsers wat leuke (weer)links:
On-line is windfinder aan te raden, klik op de link en je hebt gelijk de wind- en weersvoorspelling in Hoek van Holland te pakken.
Op de PC heb ik Weather Pulse draaien. Je kunt dit gratis gebruiken voor 2 steden. Ik heb Hoek van Holland en Vlaardingen staan. Altijd actueel weernieuws!

Gebulder

Vandaag ging de Baksteen met gezin, net als de rest van Nederland zo leek het, naar Blijdorp.
Is en blijft een leuke dierentuin. Het zou de laatste mooie dag zijn voorlopig. Staand in het zonnetje SMSte ik fietsvrind Ed wiens weblog deze maand nog geen nieuw fietsavontuur heeft. Ed zit ietwat in de lappenmand. Te weinig vitamine C?
Het hoogtepunt van het bezoek aan Blijdorp was het gebrul van de lokale leeuw. Allemachtig wat een volume! Het lijkt wel of zo'n beest een ingebouwde megafoon heeft....

Slapen achter het bord

Mijn tweede partij in de interne competitie van CHESS moest ik tegen Bas van Driel spelen. In een Scandinaviër beloot ik vroeg af te wijken. Dat was op zich niet zo'n ramp omdat Bas niet de meest aggresieve voortzetting koos. Toen ik echter Pc6 ipv Pd7 speelde verloor ik snel een pion. Zat gewoon te slapen met de ogen open! Gelukkig had ik compensatie in de vorm van actief stukkenspel en open lijnen. Dit bleek voldoende voor remise. Intern scoor ik nu 1.5 uit 2 (75%)

Oud Rubber

Toen ik vanochtend Piet in Vlaardingen zag staan was ik toch enigzins verrast. Gisterenavond hield hij nog een slag om de arm, de fiets moest nog nagekeken worden, enz. De Baksteen was blij met wat gezelschap, en vrolijk babbelend reden hij en Piet O. een klein rondje M@rt. Piet verplaatst zich op een oude Gazelle, welke reeds gebruikt werd om van Maassluis naar de HTS te komen. Dit alles een 25 jaar geleden. De bandjes stammen waarschijnlijk ook uit die tijd, en waren in verregaande staat van ontbinding. Lucht ontsnapte uit de achterband en de rit had niet veel langer moeten duren. Vermoeid maar voldaan nam Piet afscheid.
De Baksteen reed verder, en reed totaal 74 km in 24,6 km/uur.
Thuis werd de Tirreno flink gepoetst.
's Middags werd met het gezin en Kees en Jolanda + Kidz nog een ritje gemaakt naar de Stormvloedkering. Een vette oostenwind dreef ons voort. De weg naar huis viel ietwat tegen vanwege hetzelfde windje. De 21 km werden in 14 km/uur afgelegd op de Batavus.

Topalov Wereldkampioen!

De schaakwereld heeft een nieuwe kampioen: Veselin Topalov. In Argentinië bleef hij de rest van de wereldtop ver voor.
De Baksteen feliciteert Veselin, en hoopt dat hij nog jaren zijn fraaie spel laat zien. Door het behalen van het wereldkampioenschap is hij de tweede wereldkampioen schaken die de Baksteen de hand geschud heeft. Euwe ging hem voor :-)

IOMEGA ZIP Drive

Deze week heb ik via marktplaats een ZIP drive gekocht. Kost tegenwoordig geen drol meer met al die CD/DVD branders. Vandaag ging ik nog wat schijfjes ophalen in 's Gravenzande. Op de racefiets natuurlijk! De weg parallel aan de dijk, richting Hoek van Holland, wordt opnieuw geasfalteerd, en de Baksteen moest daar stapvoets rijden om de rotzooi te ontwijken. Na het ophalen der schijfjes ging het richting Hoek van Holland en voor de wind naar huis. In totaal een km of 32 in 25,6 km/uur.
Na een douche snel Bram uit school gehaald. Vervolgens reden we, per auto (jaja, soms kun je niet anders) naar Schiedam om Jim op te halen die van schoolkamp kwam. Daar sprak ik Piet O, die aangaf aanstaande zondag mee te willen trappen! Goeie poeier Piet! Nu Aad nog even kietelen.

Fraai herfstweer 4

Met een ommetje fietste de Baksteen naar huis. Het, ietwat verzwakte, herfstzonnetje lichtte het polderlandschap op fraaie wijze toe. Langs de Waterweg (Het Scheur) was het lekker rustig. Vrolijk trappend werden er 33,5 km in 28,2 km/u afgelegd. Morgen nog een rondje?

Draaien!

Vanmiddag, rond de klok van 12 uur sprongen Ruud en ik op de fiets. Ed, klagend over niet fit zijn, ging dus niet mee. Het was lekker weer, maar er stond een lelijk windje. Dit ondervonden we vooral langs de Waterweg. Richting Woudweg leek de wind nog immer tegen terwijl ik haar hier mee had verwacht. Naar Delft kon er dan geblazen worden, en tussen de 36 en 42 km per uur joegen we op een renner. Helaas moesten we na een meter of 500 een andere weg inslaan. We zagen beiden op om de Gaag met vette wind tegen te ronden. Maar het geluk lachtte ons toe. Een drietal renners draaide, net voor ons, de Gaag op. De renners bleven in vaste formatie aan kop rijden. Een klein mannetje, ietwat kalend en derhalve een Ed Look-Alike, bleef maar tempo rijden. Een molentje werd niet gedraaid. Na een minuut of 10 gilde Ruud; "DRAAIEN!", dit resulteerde echter alleen in verstoorde blikken naar achteren.
Tot de Herenlaan konden we van dit alles genieten. Toen we de Herenlaan opschoten vroeg ik Ruud of er nog afgesprint werd. Na zijn ontwijkende antwoord meldde ik dat de vraag een Ja/Nee antwoord behoefde. Met wat tegenzin reed hij toch mee toen ik versnelde. Toen hij naar zijn voorbladen gluurde en "Oh, ik moet ff een tandje bij zetten" uitbracht, sprong ik snel weg. Dat schakelen kost toch weer een halve seconde en die kon ik goed gebruiken. Ik bleef los en de gladiolen waren voor mij.
De 52 km werden in 29,7 gemiddeld afgelegd.

Heen en weer

Vanmiddag zijn Lilian en de Baksteen op "Badkamersanitairjacht" geweest in Sliedrecht. De kinderen werden bij opa en oma in Papendrecht geparkeerd. De Baksteen legde de afstand naar én van Papendrecht met de fiets af. Het was niet zulk mooi weer als gisteren, ik vertrok onder een donkergrijze lucht, maar toch wel lekker. Weinig wind en een redelijke temperatuur. De route ging, gezien het gebrek aan tijd, helaas dwars door Rotterdam. Er stond, zo te voelen, een zeer zwak zuidoostenwind. In totaal werden er 81 km in 26,5 gemiddeld afgelegd. Niet gek voor dat manouvreren door de stad.
De GPS krijgt toch wat kuren, ik moet er regelmatig een tik op geven omdat het display raar doet. Hij zal een keer open moeten, maar daar zie ik nog tegenop.

Sliedrecht 2 - C.H.E.S.S. 1

Vanavond moesten we aantreden voor onze eerste competitiewedstrijd in het nieuwe schaakseizoen. Dit jaar zitten we ingedeeld in de 1e klasse A van de RSB.
Aangezien we verstrekt zijn door de komst van Kees van der Weijden zijn de verwachtingen hoog gespannen. Kunnen we een gooi doen richting promotieklasse? Dan zullen we in ieder geval moeten winnen. Sliedrecht zou het zwaar krijgen zoals weldra bleek. Bord 5, Rene Mersch(met wit) was als eerste klaar. Remise door zettenherhaling. (Zie diagram, er volgde 1. ... Dd5 2. Pf3 Dd6 3. Pf6) De stand was reuzecomplex, en ik schatte in dat hij hier verstandig aan deed. Martijn van der Vaart komt de eer toe het eerste punt voor ons te scoren dit seizoen. In een franse partij werd zijn tegenstander gefopt en kon opgeven. Lange tijd bleef de stand 0.5-1.5, tot mijn tegenstander remise aanbood. In een saaie pot (De Geeuw van de Leeuw wordt deze opening genoemd??) kon ik, met zwart aan bord 4, geen potten breken tegen Robert van Rekom. Juist, de zoon van Jerry. Remise derhalve. Tijdens de korte analyse van deze pot konden de stukken in de doos bij Bord 1; Ron Burgerhout en Bord 2; Kees van der Weijden; zij wonnen hun partij direct achter elkaar. Een flinke opsteker, en aangezien Ton Dulk (Bord 3) de druk van zijn tegenstander had doen wegebben, zoals alleen Ton dat kan, hing de overwinning in de lucht. De laatste 2 borden toonden een wisselend beeld. Aan bord 8 leek Jan van Elburg de zaak in evenwicht te kunnen houden. Zijn tegenstander bleek echter toch voordeel uit de complexe stand te kunnen halen. Kwaliteitswinst en ook partijwinst waren zijn deel. Ondertussen had Ton zijn toreneindspel gewonnen en was alleen Bart Voogt (Bord 7) nog aan het spelen. Helaas had hij een mooie stand om zeep geholpen, en uiteindelijk moest hij berusten in verlies. Eindstand 3-5. De eerste winst is binnen, dus promotie is zeker mogelijk. Eind deze maand komt Erasmus op bezoek.

Fraai herfstweer 3

Aan het einde van de middag werd een sportuurtje genoten. Tirreno en Baksteen reden via Delft naar Vlaardingen. In de Broekpolder schoot mij te binnen dat Ruud gemeld had dat de parallelweg smerig was. Ik reed derhalve langs de Foppenpolder, genietend van een schitterend polderlandschap in een ietwat flauw zonnetje.
De vorm was niet super, maar ook niet slecht. De 35 km werden in 28,5 km/u afgelegd.
Het plaatje is één der schilderijen van Edward Hopper. Een reproductie hangt in de woonkamer van de Baksteen.

Fraai herfstweer 2

Zelfde ommetje, wel meer wind vandaag. Nog steeds auw in de benen, waar komt dat toch vandaan? De vaart komt er niet in. Pas als ik door 3 renners gepasseerd wordt gaat het gas er op en sluit ik voor 300 meter aan. De mannen gaan helaas mijn kant niet op.
Thuis val ik weer op moeders Nasi aan.
De 28 km werden in 26,5 km/u afgelegd.
's Avonds wordt broer Jaap gefeliciteerd met alweer zijn 43e streepie.

Fraai herfstweer 1

Vandaag de zonsverduistering gemist. Maar wel met een ommetje naar huis. Weinig wind, een graadje of 18. Wat wil een mens nog meer. Vrolijk fiets ik naar Schipluiden waar ik een strakke renner oppik die echter liever mijn wiel houdt dan kopwerk verricht. De benen doen auw, maar gelukkig draai ik, zonder de zuiger, voor de wind. Thuis val ik aan op de Nasi van moeders.De 28 km worden in 28 gemiddeld afgelegd.

Watjes!

Zondagochtend! Het is de dag van de koppeltijdrit. Om een of andere reden vindt de Baksteen dit spannend. Ik slaap licht, en hoor het de hele nacht regenen. Uiteindelijk sta ik in mijn vacuumpakje, klaar om de Tirenno te bestijgen. Een blik uit het raam leert mij dat de hemel goed lek is. Ik besluit Ed te bellen.
Ook Ed loopt thuis te ijsberen, ziet er tegenop om de zeikregen in te stappen, temeer omdat zijn Metgazelle ijverig gepoetst in de gang staat te glimmen. Als echte watjes besluiten we dit jaar "over te slaan".....