dinsdag, september 30, 2008

Tirreno thuis


Na een reis met het openbaar vervoer komen we rond 10 uur aan bij HP om de fietsen op te halen. Het is vies nat weer, en een opklaring zit er niet in. Maar voordat we onze dames naar huis brengen, worden er nog herinneringen opgehaald aan het afgelopen weekend. Naast Erik is ook Dennis van de partij. Joost is ook aanwezig en Peter hobbelt nog langs. Even over 11 uur rijden we weg. Niet veel later geeft de Hollandse hemel een keurige imitatie van een moesson. Tot op het bot verzopen rijden we door. Het zou niet het enige buitje blijken te zijn vandaag. Is het afgelopen met het mooie weer? Moeten we weer door de bagger? Zand nestelt zich van oor tot bilnaad in Baksteen's lijf. We volgen de route langs de Leidse vliet, een oude bekende. Na 75 kilometer is het mooie er af bij ons. We zijn thuis en gaan weer onder de douche, nu een warme. De 75 kilometer wordt in 25 km/u afgelegd. Windkracht 5 tot 7 uit westelijke richting. Ook wel tegenwind genoemd.....

maandag, september 29, 2008

CHESS 1 - WSV 1 4.5 - 3.5



De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen zit er weer op. Het was ongekend spannend vanavond! Wadinxveen, degradant uit de promotieklasse, had ik als favoriet ingeschat. Dit pakte anders uit. Al snel kon Kees aan bord 2 zijn tegenstander een pion afhandig maken, én een betere stelling overhouden. Dit resulteerde in ons eerste volle punt van dit seizoen. De eerste remise kwam op naam van Bas van Driel (bord 6). Bas had permissie van zijn jarige vrouw om achter de stukken te kruipen. Waarvoor hulde! Martijn (bord 7) vergat te rokeren, waar zijn tegenstander goed gebruik van kon maken waardoor de stand gelijk getrokken werd.
Toen duurde het lang voordat er weer een beslissing viel. Dat was aan mijn bord (4). Bovenstaand diagram is een fragment uit mijn partij. Zwart heeft net 24. ... Dc6 gespeeld. Na mijn 25. Lb5! is de partij uit. Zeker na zwarts antwoord 25. .. ab5 wat hem de dame kost.
Ron stond op dat moment minder aan bord 1. Bart's partij (bord 3) was onduidelijk, evenals de pot van René aan bord 5. Cenk (bord 8), onze nieuwe aanwinst in het eerste, moest het hoofd bieden aan een koningsaanval. Deze sloeg niet door, en de partij werd remise. Zo ook de partij van Ron. Met nog twee partijen onduidelijk, én tijdnood, kon de uitslag van deze wedstrijd nog alle kanten op.
Bart verrekende zich in een betere (mogelijk zelfs gewonnen) stelling, en moest de koning omleggen. Stand was nu gelijk. De partij van René was nu de beslissende. Ondanks de matdreigingen van zijn tegenstander hield hij het hoofd koel en won.
Heren bedankt! Volgende wedstrijd is volgende maand (27/10) thuis tegen 3-Torens 1
Klik hier voor de stand in klasse 1A

zondag, september 28, 2008

Vliegen


Om 9 uur vertrekken we, als laatste uit het hotel.
Dennis vliegt naar huis. De 1150 km worden in 9 uur afgelegd, inclusief rusten.
We noemen dat vliegen :-)

zaterdag, september 27, 2008

Uiteenspattende zweetdruppels


05:00u Ik lig al wakker, en val ook niet meer in slaap. Op zich niet zo gek, de grote dag is daar. Twijfels trekken door het bolletje. Ga ik het wel halen? Wordt het net zo zwaar als in 2005? Slapen lukt dan echt niet meer.

07:00u Als Ed's wekker afgaat start ik met de voorbereidingen voor de klim. Ed ligt nog in standje snurk. Hij heeft gisteren het geslacht van zijn as kleinkind gehoord en de vraag is hoe dit door gaat werken in zijn sportprestatie vandaag. Ik ben in ieder geval klaar als Ed zijn slaperige lijf onder de douche sleept.

08:00u Tijd voor ontbijt. Hoewel er door de groep nog gein geschopt wordt, lijkt het of de spanning oploopt. We halen de fietsen op, en blazen hier en daar nog wat lucht bij in de bandjes.

09:00 Onder leiding van wegkapiteit Ruud Koomen rijden we naar Bedoin. Ruud rijdt op zijn elfendertigst, wat betekent dat de groep amechtig in zijn wiel hangt. Ik ben blij als we Bedoin in rijden. De benen doen pijn. Toch geen voorteken hoop ik?

10:00 De spanning bouwt alleen nog maar op. We moeten met de hele club op de foto.

10:15 We zijn weg! Al snel zie ik velen, waaronder fietsvriendje Ed uit zicht verdwijnen. Het eerste stuk is goed te doen, maar ik wil mij niet forceren. Beelden van mijn eerste klim in 2005 spoken door mijn hoofd. Toen hoopte ik op materiaalpech om maar legaal af te kunnen stappen. Nu gaat het beter, en ik haal zowaar wat mindere goden in. Ieder moet de Ventoux in zijn eigen tempo verteren, het is niet anders. Dan draai ik naar links en weet dat dan het echte klimmen gaat beginnen. Op naar het beruchte bos! Voorlopig zitten we aan de 10%




11:00 In het bos is de temperatuur aangenaam. Er ligt wel sneeuw langs de weg! "Straks oppassen met dalen"; denk ik. Door het eindeloze klimmen zweet ik als een otter. Het hoofd hangt omlaag en ik bestudeer de, op mijn frame, uiteenspattende zweetdruppels. Ik voel mij goed en kan blijven draaien. Volk wat mij ingehaald heeft pak ik weer terug. Snelle jongens gaan weer over mij heen. De wet van de sterkste heerst hier in het bos. Robert kan nog lang in mijn buurt blijven hangen, maar uiteindelijk moet hij lossen.

11:45 Ik zit in mijn ritme en zie het Chalet naderen, op de GPS dan.. Na 1u36 ben ik daar. Ongekende luxe! Mijn streeftijd is 2u20, dit moet haalbaar zijn reken ik uit. Er is tijd zat om te hoofdrekenen op deze klim bedenk ik mij.... Nog slechts 6 km te gaan. Ik sla een verse bidon af van het bevoorradingsteam wat bij het Chalet vertoeft. Eén rondje maak ik op het vlakke asfalt voordat het kale deel beklim. Hier is het wat minder stijl en kan ik beter omhoog dan in het bos. Het gaat super! Ik vermoed dat Ed nu wel binnen zal zijn, ik moet nog een km of 4.

12u30 Als de laatste kilometer in zicht komt is de pijp kaneel op. Het is nu puur ploeteren, en het lichaam gaat protesteren. Dit is dan ook het stuk van 11%. Als ik de draai naar de finish maak, is het daar een drukte van belang. Ik zet nog even aan en zet 2u13:59 op de teller!! Voor mij een supertijd.
Ed heeft zijn streeftijd; 2 uur rond, niet gered is daarover teleurgesteld. Kan ik mij voorstellen, de omstandigheden waren ideaal. Maar als de benen niet willen houdt alles op.
Op Ed na is iedereen in feeststemming. De sfeer is uitstekend op de Kale Berg. Tijden en ervaringen worden uitgewisseld. Met de kou valt het ook nog mee, dat heb ik hier ook wel anders meegemaakt.

13:xx We dalen af! Ik schijt in mijn broek en heb kramp in de handen van het remmen. In Bedoin eten Ed en Baksteen een pasta en steken daarna een feestsigaar op. We genieten van de zon en het vrouwelijk schoon.

14:45 Het kost moeite om weer op de fiets te kruipen voor de laatste 15 km naar het hotel. Gelukkig loopt het richting Carpentras alleen maar af, en als snel kan ik weer tempo maken. In het hotel zien we nog net Marianne Vos naast de wereldtitel grijpen. Dit mag de pret niet drukken!

Iedereen van het team heeft de top gehaald en dat moet gevierd. De flessen Heineken en Franse wijnen worden ont(kroon)kurkt en rood en geel vocht vullen de dorstige kelen. Natuurlijk moet er nog gegeten worden. De laatste avond wordt leuk afgesloten met wat speeches en er worden diverse pluimen in diverse gaatjes gestoken :-)
Geheel terecht overigens! Na het eten proberen we nog een kroeg te vinden, zonder succes. In het hotel zijn er nog wat groene rakkers en zo rekken we de avond nog tot een uur of 1. Mission accomplished!

vrijdag, september 26, 2008

Trainingsrondje in Frankrijk


De eerste dag in Frankrijk. Na een goed ontbijt halen we de fietsen op. DHL, een der sponsoren, heeft een truck beschikbaar gesteld. Haar chauffeur, zal het hele weekend met ons optrekken en de organisatie ondersteunen met allerlei hand- en spandiensten. Een echte klasbak!
De bandjes worden opgepompt en we maken ons gereed voor een rondje. Vandaag is vrij te besteden. In dit gezelschap betekent dit natuurlijk fietsen! Met 7 (collega's Joost, Jeffrey en Ed. Eén militair (naam ff kwijt), onze sidekick Dennis en Robert Zaal) man vertrekken we richting de Gorges de la Nesque. Een schitterende route die ik woensdagavond nog snel in mijn Etrex GPS geprakt had. Wel betekent dit de nodige klimkilometers, uiteindelijk veel meer dan we van plan waren. Hetzelfde geldt voor het aantal kilometers, geschat waren er 70, het werden er 91. Halfverwege werd er geluncht onder de Ventoux, in Saul. Een eenvoudige pasta zorgde voor goede benen voor de terugweg. We klimmen naar een hoogte van ong 1000 mtr en worden beloond met een lange afdaling over een brede weg richting Carpentras. Snelheden van 70 kilometer worden hier eenvoudig gehaald. Moe maar tevreden pakken we een douche en rusten tot het weer tijd is voor een hapje. Morgen is het zover. Zal ik mijn tijd van 2005 verbeteren? Haal ik het nu zonder een voet aan de grond te zetten? Mijn eerste poging telt niet vanwege deze reden, zo zegt fietsvriendje Ed.
Erik Moen en zijn organisatieteam hebben alles hier perfect geregeld. Vanaf deze plek een vette pluim. Verder een groet aan mijn sponsoren! Mocht je ook willen sponsoren, dit kan nog altijd. Last but not least een vette kus voor Lilian, en big hugs voor Jim en Bram.
De 91 km werden in 23,7 km/u afgelegd. Zwakke NW wind. 1600 hoogtemeters.
Morgen de grote dag!

donderdag, september 25, 2008

Op reis!

Éric Caritoux, geboren te Carpentras, winnaar Ronde van Spanje 1984
Rond de klok van 8 uur 's ochtends verlaten Ed en ik Maassluis en vertrekken richting Rotterdam Noord. Daar kunnen we in de auto kruipen van Dennis, een HP-man. Het is even na 9 uur als we gedrieen in de vette BMW vertrekken richting Carpentras, zo'n 15 km van de Ventoux. De reis verloopt voorspoedig en rond 19u15 zijn we in Frankrijk. Daar zijn de eerste renners gearriveerd, en de anderen druppelen in de loop van de avond binnen. We gaan laat aan tafel, en de eerste contacten met lotgenoten worden gelegd. Er heerst een gave sfeer, mensen met een missie! De Kale Berg op!
Afspraken voor een rondje door de Gorges de la Nesque worden gemaakt. We hebben immers nog een dag voor de beklimming van de Ventoux.
Als ik in mijn bedje lig, slaap ik snel. Wel ben ik vroeg wakker, dit zal ik vasthouden tot en met de laatste nacht. Zenuwen?

maandag, september 22, 2008

Laatste tocht voor de Ventoux


Het mooie weer lacht Ed en Baksteen toe. We rijden in gezapig tempo richting Amstelveen. Hier worden de fietsen in een fraaie DHL vrachtwagen geladen om ze richting Frankrijk te vervoeren. Hoewel de afstand naar Amstelveen niet echt een uitdaging is voor ons, lijken de benen ons in de steek te laten. Het tempo blijft laag. Veel wind staat er niet, NO3, dus daar ligt het niet aan. Mogelijk is het de zware rugzak met fietstas (die overigens ongebruikt weer mee terug gaan naar Maassluis...)? Meest waarschijnlijk is vermoeidheid, en ik hou derhalve een paar dagen de benen stil. Aangekomen in Amstelveen geven we de fietsjes af, en nemen een tas met kleding in ontvangst. Vervolgens worden we in 2 etappes door DTO collega's naar Maassluis vervoerd. Klasse mannen! Donderdagochtend is het zo ver, dan vertrekken we richting Carpentras. De 80 km werden in 24.5 km/u afgelegd.

zondag, september 21, 2008

Ooit een zilveren medaille aangeraakt?



Bram en ik vanmiddag wel! Na de tijdrit werden Jacco en Alfred gehuldigd voor hun zilveren prestatie in de tijdrit op de tandem in Beijing. Jacco reed gelijk mee met de Amateurs-A wat Bram en Baksteen de gelegenheid gaf tot een gesprek met Alfred.
Ook werd er nog een foto geknipt van ons drieen die ik binnenkort in de mail hoop te ontvangen. Knappe prestatie van de heren!

Ed ziek?


Want zijn blog is zo maar bij, wat heet: zelfs de rit van vanochtend staat er op!
Hoewel wat minder leuk geschreven dan de stukjes van mijn hand ben ik zo vrij geweest plagiaat te plegen :-) Bram en ik moeten weg voor een demo tijdrit in Schiedam.

Een beetje rommelig
Om half negen verzamelen we bij Sasja en kwebbelend douwen we naar Schipluiden waar ik de eerste klim van de dag steel. Hierna schuif ik weer keurig terug naar mijn plek uit de wind achter Mart en Piet. Piet’s Giant ziet er zoals gewoonlijk weer netjes uit net als de fiets van Sasja. Mart is de laatste tijd toch wat rommelig in de weer. Zijn oude wielset is vervangen door een veelspaaks set van Easton en staat fraai bij zijn Gazelle. Alleen rijdt hij nu met twee verschillende banden in de rondte. Gewoon een beetje rommelig. Ook ontbreekt zijn anders altijd aanwezige GPS. Gewoon een beetje rommelig. Wel breekt hij samen met Piet bijna alle wind voor Sasja en mij. Wij dobberen er lekker achteraan. Langs de Waterweg doen we het laatste stukje iets versnellen. De benen zijn nog steeds niet optimaal. Morgen brengen Mart en ik de fietsen naar Amstelveen. Daar verdwijnen ze in een vrachtwagen en worden ze netjes afgeleverd in Carpentras – een oud historisch rijk stadje in de buurt van de Mont Ventoux. Zoals het er nu uit ziet beklimmen we de Reus op zaterdag aanstaande.

zaterdag, september 20, 2008

Plafond witten


Vandaag ga ik bij John en Marleen een plafond witten. Hun nieuwe paleisje staat in Soesterberg zodat ik vroeg moet vertrekken. Ik heb lange mouwen en pijpen aangetrokken, en ook de winterhandschoenen uit de mottenballen gehaald. Geen overbodige luxe zo blijkt, het is nog erg fris om 7u45. Er hangt aardig wat mist rond de wielerbaan, en in deze mist tref ik een vos op nog geen 2km van huis. Niet verwonderlijk, mijn broer spotte er één 's nachts in onze straat deze week.
Hoewel het in de loop van de ochtend helderder wordt, hou ik de volledige kleding aan. Het hele eind blaast de wind tegen, maar niet erg hard: O2/3.
Zonder noemenswaardige problemen arriveer ik in Soesterberg alwaar ik snel met een roller het plafond beroer. 103 km in 25.2 km/u

woensdag, september 17, 2008

Spinnen


Na jaren het spinnen afgedaan te hebben als een bezigheid voor dames in strakke pakkies die niet door de vuiligheid willen fietsen, ben ik vandaag overstag gegaan.
Met twee collega's werd een bezoek gebracht aan de sportschool in de Lier alwaar ik mijn vuurdoop onderging. Na wat warmdraaien ging snel het tempo omhoog, en veel van de oefeningen bleek "staand" te zijn, niet mijn sterkste kant. Na een minuut of 10 zat ik er helemaal door. Het vocht stroomde als een waterval van mijn lijf, en ik verwachtte niet de volle tijd mee te kunnen doen. Na een kwartiertje waren de spieren goed opgewarmd, en was ik wat gewend aan de oefeningen. Zonder veel problemen kon ik de les uitfietsen. Maar zwaar was het, en leuk genoeg om nog eens te proberen.

dinsdag, september 16, 2008

Sponsoring Ventoux


De teller staat op 509 euro voor het goede doel! Hier zijn de bonussen nog niet meegerekend ;-) Nog een kleine week en dan moet ik de fiets vast in gaan leveren. Voor die tijd moet ie dan wel klaar zijn natuurlijk.
Meer sponsorgelden zijn natuurlijk van harte welkom!
Lees hieronder hoe je het bedrag nog hoger kunt tillen.

maandag, september 15, 2008

Gezocht Sponsoren!


Beste bloglezers!


Eind deze maand, op zaterdag 27 september gaan zo’n 50 heren, waaronder ik, op de fiets de Mont Ventoux beklimmen voor het goede doel. Naast het zetten van een sportieve prestatie (De beklimming van de Mont Ventoux is berucht..) is het de bedoeling zoveel mogelijk geld op te halen voor het goede doel.

Met onze tocht dienen wij niet één, maar vier goede doelen, die tot de verbeelding spreken. Vier goede doelen, die bovendien verenigd zijn in een Foundation die de naam draagt van een van de meest spraakmakende en bepalende wielrenners die Nederland heeft gekend, Michael Boogerd.

De Michael Boogerd Foundation heeft gekozen voor goede doelen die zich richten op 'het kind', 'bewegen' en 'gezondheid'. Dit zijn: KiKa, Right to Play, War Child en Ride for the Roses.

Voor onze tocht is een website in het leven geroepen, http://www.ventouxchallenge.nl/ waar veel meer informatie terug te vinden is dan ik hier kwijt kan.

De reis naar Frankrijk, en het verblijf aldaar, wordt door diverse bedrijven betaald.

Al het geld wat dus binnen komt gaat 1 op 1 naar de goede doelen.

Wil je mij sponsoren? Vul dan onderstaande gegevens in en mail dit naar:

baksteenopdeventoux@gmail.com


Vast bedankt voor je bijdrage, namens de Michael Boogerd Foundation’


Martin


=======================================================================

Ja, ik sponsor Martin en geef ............ euro als hij de top haalt!


Naam Sponsor:


Optioneel:

Martin denkt de berg te kunnen beklimmen in 2 uur en 20 minuten.

Voor elke 5 minuten sneller dan deze tijd geef ik als sponsor .......... extra.

zondag, september 14, 2008

Mart moet opgeven


Voor de derde maal wordt de Gerrie Kneteman Classic verreden. Voor de derde maal is ook de Baksteen van de partij. Voor de derde maal rij ik de 150 km met maatje Ed. Voor de eerste maal rij ik de tocht niet uit.

Na vertrek uit het Olympisch stadion, om kwart voor 9, is het nog fris [wind O4] maar het zonnetje is de aardbol al aan het opwarmen. In tegenstelling tot de twee eerdere edities doen Ed en ik het wat rustiger aan. Dit bevalt mij uitstekend, en als mijn velg het begeeft, staan er 98 km [30.3 gem] op de teller. De laatste 50 ontbreken helaas.
Ik zeg Ed dat ik een station probeer te bereiken, en wens hem succes. Er zit echter geen beweging meer in het achterwiel, en dus bel ik Lilian. Ze is bereid haar gestrande man op te pikken. Ik neem plaats in het zonnetje en wacht geduldig af.
Aangezien ik in de middle of nowhere sta, prijs ik mij gelukkig dat ik Lilian dit jaar een Garmin voor in de auto heb geschonken. Zonder veel problemen vindt ze mij, en kunnen we terug naar Maassluis.

Nu kijken of we voor de Ventoux het fietsje weer in ordelijke staat krijgen!

donderdag, september 11, 2008

Ouderwetsch


Piet [aka de rode punaise], Ruud en Baksteen verlaten rond 12u het bedrijfspand voor een sportuurtje. Ruud is organisator en beslist een rondje Berkel. Via Schipluiden en Delft rijden we over de Schie richting A13. Er zit een redelijk tempo in, de teller staat al een tijdje boven de 30. Als we Berkel geraakt hebben, gaat het terug naar de A13. Ruud gaat dik 40 rijden en ik ben blij aan te kunnen pikken, als hij afgeeft neem ik niet over maar laat het tempo direct zakken. De tong raakt nog net het asfalt niet. Gelukkig gaat het iets rustiger hierna, zodat er hersteld kan worden. Na de Broekpolder en de Zuidbuurt gaat het naar de parallelweg richting Herenlaan.
In slagorde rijden we lange rechte weg richting finish op. Ruud op kop, vastbesloten om de andere twee los te rijden door hoe langer hoe sneller te gaan fietsen. Dan volg ik, vastgeplakt aan zijn wiel. Een ideale positie voor een sprinter.... Achter mij een klein gat en dan Piet. Zo rijden we sneller en sneller naar de meet. Als er 48 km/u op de teller staan, en de afstand nog een 300 meter is, besluit ik voluit te gaan. De teller gaat over de 50 heen, en blijft steken op 54.7 km/u. Ruud heeft dan de virtuele handdoek geworpen. Als ik achterom kijk zie ik nog wel een schim, het is Piet die doordieselt. Ik had net het gas er af gehaald in de veronderstelling dat het een gereden koers was. Ik geef nog even gas voor de laatste 50 meter. Ouderwetsch ga ik als eerste over de streep. Sprinten is toch mijn ding blijkt. Waarom dan toch die berg op?? :-)
54 km in 30.8 km/u Wind ZO3/4

woensdag, september 10, 2008

Effe een uurtje

Na het eten spring ik nog even op de fiets. Het is zulk mooi weer. Met een zonnetje en ZW3 pak ik een 29 km in 27 gemiddeld. Morgen een sportuurtje!

maandag, september 08, 2008

Fietsen en schaken


Er hangt een grauwe grijze sluier boven Delft. Dat het daar regent kan de grootste onbenul nog wel zien. Ik ga toevallig die kant op, mijn vaste rondje via 't Woudt, voert langs Delft. Maar het geluk is met mij, of ik rij erg langzaam, de bui haal ik niet in. Eenmaal bij de Kandelaarweg spot ik een koppel ooievaars, die hun verendek in onderhoud hebben. Bij de Harreweg schrikt een torenvalk op als ik vlak lang hem rijd. Een fraai exemplaar. Naast een uitstekend zicht herkennen deze vogels ook urinesporen van hun favoriete prooi: de veldmuis. Het zonnetje schijnt en in een goede bui nader ik de stal. Daar aangekomen staan er 40 km op de teller. Gem 27.7 km/u. Wind: W5.
's Avonds fiets ik met Bram een slordige 20 km, bedoeld als training voor de Furiade Koppelkoers. Hierover later meer ;-)
Snel douchen en dan op de fiets naar Vlaardingen. Mijn eerste partij voor de interne speel ik tegen Ton Dulk. Ton's speelstijl ligt mij niet echt, maar ik kan mij goed aanpassen. Hoewel ik met zwart op een gegeven moment initiatief heb, zie ik geen directe winst. Als het te complex dreigt te worden bied ik remise aan. Ton accepteert en de eerste half is binnen.
Op de fiets naar huis, dus weer 15 op te teller. Totaal vandaag ongeveer 80 km.
slordige

vrijdag, september 05, 2008

Laatste partij naar winst "gerommeld"


Als koploper moet ik tegen de nummer laatst in onze groep [4], Bart van Strien uit Rijswijk. Ik kom goed uit de opening, maar overschat mijn aanvalskansen. Ik moet derhavel even later de verdediging in, en langzaam maar zeker verhoogt mijn tegenstander de druk. Als hij klaar staat om een aanval in te leiden, offer ik een stuk voor rommelkansen. Onze bedenktijd is dan al geslonken tot een minuut of 5. Bart mist de juiste verdedigingszetten, en ik krijg zowaar een dodelijke aanval. Na een slordige 32 zetten rommel ik mijn tegenstander mat. Met 2.5 uit 3 ben ik groepswinnaar, en neem een flesje wijn voor Lilian mee naar huis.

Kort maar krachtig


Ik laat mij lijmen door Ed. Het is slecht weer, en heb niet veel zin om te fietsen. Ook moet ik spelen in de laatste ronde van het Druivenschaaktoernooi. Toch sta ik rond kwart voor 5 het dagelijks tenue te wisselen voor een strak wielerpakkie. Door de zeikregen hobbelen we naar Hoek van Holland, via Maasdijk. Ed gebruikt geen spatbordje meer, het beschadigt zijn fiets zo wordt gezegd. Dat betekent wel dat ik naast de regen die van boven komt, ook nog allerlei goor straatvuil in mijn murf gespoten krijg als ik achter Ed rijd. En helaas moet ik Ed's achterwiel zien op de terugweg. Tegen een vette Z6 moeten we terug naar Maassluis. Mijn fietsvriendje spaart zijn oude botten niet, en amechtig rij ik achter hem aan. De overnames van mijn kant zijn korter en langzamer. Ben maar wat blij dat het na 21 km gebeurd is. Het gemiddelde van 27 km/u valt niet tegen.

donderdag, september 04, 2008

Met schaakboek op de fiets


Tegen vijfen verlaten Baksteen en Tirreno het DTO terrein. Voor de wind rij ik richting Delft. Ik heb een schaakboekje aangeschaft via marktplaats. Net buiten mijn reguliere rondje vind ik het adres van de verkoper. Met Het nieuwe Koningsgambiet van Stefan Bücker in de rugzak fiets ik verder. Het regenjack is dan ook in de rugzak verdwenen. Na een trieste dag, weertechnisch gesproken, is het open getrokken en rij ik in het zonnetje mijn rondje. Hoewel ik maandag nog gefietst heb, voelt het als te lang geleden aan. Het laatste stuk ploeter ik tevreden tegen de zuidenwind in welke tegenwerkt met kracht 5. Mijn blik focust op de kilometerteller, net voordat ik thuis ben staat er 25.000 op de teller van Tirreno. Zeg 25 gemiddeld, betekent dat mijn billen 1000 uur haar zadel hebben beroerd en mijn benen ong een half miljoen omwentelingen gemaakt hebben. Al hoofdrekenend rij ik de plaats op. Na 40 km in 26.4 km/u ben ik thuis voor een ouderwetsche bloemkoolprak met bal gehakt.

dinsdag, september 02, 2008

Net niet


De tweede ronde in het Druivenschaaktoernooi. Ik moest tegen Thierry Bieger aantreden, met wit. In een Siciliaan offerde ik een pion voor ontwikkelingsvoorsprong en liet mijn damevleugel ook nog vernaggelen om het loperpaar te bemachtigen. Dit alles was goed voor een drukstelling waar ik duidelijk praktische kansen had. Helaas kon ik geen directe winstvoortzetting vinden, en toen het leek dat zwart de ergste problemen te boven was, bood ik remise aan. Dit werd geweigerd, maar door mijn tegenstander een paar zetten later aangeboden. In de aftermath bleek ik toch nog beter te staan. Met 1.5 uit 2 ben ik gedeelde 1e.

maandag, september 01, 2008

Vers asfalt


Het fietspad wat langs 't Woudt loopt, is voorzien van vers asfalt. De laatste 2 seizoenen zijn grote delen van mijn vaste fietspaden vernieuwd. Er staat een pulk wind, waardoor ik bij Delft de 50 kan raken. Tegen de wind in lukt dit niet meer, en ben blij dat het tellertje meer als 25 aangeeft. Na 40.4 km in 27.5 km/u ben ik thuis. Volgens Ed om te strijken. Dit is echter niet aan mij besteed. Als alternatief boen ik de caviakooi schoon. De wind? West 5/6