woensdag, mei 31, 2006

Neues Fahrrad


Bram rijdt vanaf vandaag op een nieuwe fiets. Na wat rondkijken bij Cees Boer viel de keus op een Flyke R-3. Een stoere 24" jongensfiets waar Bram een hoop plezier van gaat beleven.
Bram en Baksteen reden een oefenronde van ong 5 km in de polders. Op een open plek werd halt gehouden, en tot onze verbazing scheerden de zwaluwen rakelings langs ons heen. En dat op nog geen 2 km vanaf Maassluis! Met een koude tegenwind bereikten we Maassluis. Thuis aangekomen was het weer even slikken, we zitten nog steeds in de rommel van de verbouwing.

maandag, mei 29, 2006

Van het bord gehakt.

De Baksteen verliest zelden met schaken. Als hij opgeeft na 13 zetten is er toch wel wat bijzonders aan de hand. Na lange tijd niet geschaakt te hebben verscheen ik weer eens op de vereniging. Het indelingsprogramma koppelde mij aan Kees van der Weijden. Kees kan een leuk potje schaken, en staat hoger op de ELO ladder dan de Baksteen. Nu trek ik mij daar niet veel van aan, en ging er eens goed voor zitten. We speelden traag en daardoor weldoordacht, nu ja dat laatste was niet op mij van toepassing. Na twee mindere zetten besloot ik op zet 12 tot een echte misser. Na het antwoord van Kees, wat ik totaal overzien had, was de partij uit. Ik besloot een lijdensweg uit de weg te gaan en gaf op. Geen wedstrijdritme? Teveel gefietst? Verbouwing die mij parten speelt? Hoe het ook zij, een 0 was mijn deel.
Voor meer hakwerk verwijs ik mijn trouwe lezertjes naar deze pagina.

O ja, nog wat klein fietsnieuws:
De Tirreno schakelde slecht, Pieter van Cees Boer voorzag 'm van een neue versnellingskabel en vond de tandjes nog goed genoeg om te laten zitten. En dat na dik 8000 kilometers :-) Verder heb ik afgelopen zondag mijn wielerschoenen in Papendrecht laten staan zodat ik mijn, in oktober aangeschafte, wielerschoenen voorzien heb van nieuwe plaatjes. Nu nog wat tijd en mooi weer!

zondag, mei 28, 2006

Even los rijden

Het lichaam voelde goed aan vanochtend. Wat kleine pijntjes zoals je ze mag verwachten na een lange natte rit. De schrale kont was mogelijk nog het grootste ongemak. Het zand, wat door het achterwiel tegen de rug geslingerd wordt, zoekt zich een weg dwars door alle kleding. In de bilnaad aangekomen werkt het als schuurpapier. Misschien is een spatbordje toch niet zo'n gek idee.
Hoe het ook zij, rond half 2 sprong de Baksteen op Tirreno om met een ommetje naar Papendrecht te fietsen. Daar vierde schoonmammalette haar 68e verjaardag. Het grootste deel van de tocht reed ik voor de wind, een zwaar verzet draaiend. Heerlijk om zo wat kilometers weg te duwen! Aangekomen op de plaats van bestemming bleek mijn schone kleding nog in het bezit van Lilian, die weer vertraagd was ivm werkstukperikelen van Jim. Dit had weer tot gevolg dat de verjaardagsvisite een uur lang kon genieten van mijn pure geur. Eenmaal schoon en gekleed, maakte een buurman van schoonmammalette mij attent op een rit Sliedrecht - Spa (B). Hmmmm
De 63 km werden in 27.3 km/u afgelegd. Wind W kracht: Temp 16 gr C.

zaterdag, mei 27, 2006

Zwijndrecht

Vanochtend om 5u34 schuurden de eerste zonnestralen langs mijn slaapkamer. 6 minuten later ging Baksteen's wekker. Na het wegwerken van een grote bak Brinta (wie is hier niet groot mee geworden?) en het aantrekken van mijn vacuumpak vertrok ik richting Ed.
Die liep al zenuwachtig rond te springen, was iets later uit zijn bedje gerold. Na een bak koffie reden we, in de Peugeot, richting Zwijndrecht. Aldaar bleek, volgens mijn stempelkaart, mijn naam Ed Evers II te zijn geworden. Hmmm... Die stempelkaart bleek loos, nergens kon ik een stempel scoren en ook een aandenken aan deze monstertocht zou ontbreken.
Om 8 uur vertrok het peleton richting België, weggeschoten door de burgervader van Zwijndrecht. Goed geregeld met voorrijders, motoragenten, materiaalwagens en zelfs een EHBO wagen reden we DROOG naar het zuiden. In een gezapig tempo van rond de 30 km/u (27 km/u gem) bereikten we na 75 km het eerste rustpunt, een pannekoekenhuis in Roosendaal. Ed had aanspraak met wat Helderse renners, wat mij te tijd gaf wat door het peleton te dwalen en van de omgeving te genieten. Vervolgens reden we België binnen, waar een 7-tal motoren ons dwars door Antwerpen begeleidden, uitermate cool! Na 120 km tikten we aan in Zwijndrecht (B). Daar werd weer wat warms naar binnen geduwd en om kwart voor 2 reden we terug naar Nederland. Maar het weer was ietwat vochtiger geworden, met een miezer pedaleerden de 140 renners naar een nog nattere toekomst. Nat kwamen we aan bij de laaste pleisterplaats voor Zwijndrecht. Er zaten nu 170 km in de benen, en er waren er nog een slordige 50 te gaan. Genoemde pleisterplaats draaide oldies uit de 60-ies en was dito ingericht. Het personeel had waarschijnlijk ook in die periode gepiekt. (Maar voldeed nog 100% voor een goede bediening! Geen kwaad woord daarover.)
De laatste kilometers werden volbracht in een vette regen. Net voor de Moerdijkbrug reed ik lek. Een geluk bij een ongeluk was dat de materiaalwagen nog één wiel had. Dit werd gewisseld en met wat voorrijders jakkerden we naar voren, op zoek naar het doorrijdende peleton. Dit jakkeren duurde ongeveer 6 kilometer, en met 200 kilomter in de benen viel dat niet mee. Rond half 7 rolden we Zwijndrecht binnen, en na een warme douche vertrokken Ed en Baksteen huiswaarts. Opvallend fris schoof de laatste aan een bord pasta. De 225 kilometer werden in een gemiddelde van 26 km per uur afgelegd.

vrijdag, mei 26, 2006

One Rainy Day

Wie kent dit liedje van Godsmack niet? Het spookt door mijn hoofd elke keer als ik naar buiten kijk. Het regent al de hele dag, soms wat harder, soms wat zachter.
Een trieste aanblik voor een meidag. Nog triester als je beseft dat je morgen een hele dag op de fiets zit. Maar als we de weersvoorspellingen moeten geloven is het morgen een ietwat beter weer. Het KNMI zegt: Zaterdag overheerst de bewolking, in de ochtend valt soms wat motregen, in de middag en avond is de kans op langdurige regen groot. Aan het temperatuurbeeld verandert weinig en er staat een matige tot vrij krachtige wind uit west tot zuidwest.
Morgenochtend om half 7 ben ik bij Ed, en vertrekken we richting Zwijndrecht. Morgenavond rond kwart over 6 zijn we (volgens de planning) weer terug in Zwijndrecht. De broodjes zijn al gesmeerd, en de kleding ligt klaar. Nog alleen een kwestie van de beentjes rond laten gaan.

dinsdag, mei 23, 2006

Zaterdag is het zo ver

Sent: Monday, May 22, 2006 9:36 PM
Subject: Zwijndrecht NL - Zwijndrecht Bel.

Beste sportvrienden, vriendinnen,
A.s. zaterdag (27 mei) is het zover.
Dan fietsen we onze klassieker Zwijndrecht Nl – Zwijndrecht Bel en weer terug over een afstand van 220 KM
Per heden hebben we al een behoorlijk aantal voorinschrijvers.
Politie en begeleiders staan klaar om jullie veilig over de wegen in Nederland en België te loodsen.
We hopen op mooi fietsweer. De berichten op dit moment zijn nog niet echt positief maar we gaan ervan uit dat jullie je niet laten tegenhouden door een buitje.
Enige info ten aanzien van zaterdag.
Indien u met de auto komt parkeert u dan uw auto op de aangegeven parkeerplaats.
De wordt met blauw-witte pijlen en borden P zw-zw aangegeven.
Komt u op de fiets volg dan de blauw-witte pijlen naar de start.
Uw start/inschrijfkaart ligt voor u klaar bij de inschrijvingstafel.
Inschrijving vanaf 07.00 uur tot 07.45 uur.
Start precies om 08.00 uur.
Om gedurende de dag alles vlot te laten verlopen op de pauze adressen moet u met consumptiebonnen betalen.
Deze zijn te koop bij de start en onderweg bij de bemanning van de tassenauto.
In deze auto kan u uw tas deponeren en bij iedere pauzeplaats kan u deze pakken. Gebruik hiervan is op eigen risico.
We rijden in groep en twee aan twee en we worden begeleid door motoren van politie en verkeersbegeleiders.
Men volgt instructies van deze alttijd op.
In geval van pech gaat u aan de kant staan en wacht u op de materiaalwagen. Deze heeft reservemateriaal, waarvan u dan gebruik maakt.
U wordt daarna door achterrijders terug gereden naar het peloton.
Deelname aan de tocht is geheel op eigen risico.
We wensen u een mooie en fijne tocht.
DTC DE MOL

maandag, mei 22, 2006

Door het oog van de naald

Het is half 8 's avonds als ik aan kan vallen op de andijvieprak met spekkies. Als dat verorberd is snel ik naar de douche om mijn vuile lijf schoon te schrobben. Vervolgens is het de beurt aan Tirreno om gewassen te worden. Als ze na een half uurtje weer blinkt, en in haar sas is met een ingevette ketting kan de Baksteen zich aan zijn Blog zetten.
Het begon vanochtend met een postje aan Ed; "Met een ommetje naar huis?" In de veronderstelling dat ik, met de barre weersvoorspelling in het vooruitzicht, als enige op de racefiets naar het werk was gekomen. Het was dan ook even slikken toen Ed meldde dat hij 70 kilometer weg wilde duwen vandaag... Rond half 5 sprongen we op onze Gazelles en snelden we naar Hoek van Holland. Er kwam een hele donkere lucht aan, "Maar", zo verzekerde ik Ed "Aan de kust regent het nooit!" Een paar minuten later waren we geheel doorweekt. Om nog wat aan de misere bij te dragen mocht ik Ed's route dwars door het Westland volgen. "Vorige week lag hier nog asfalt.", "Ik rij hier meestal in het weekend" waren enkele van de laffe excuses voor het slechte wegdek en drukke verkeerststromen die ook nog eens overal voorrang hadden. Enfin, uiteindelijk komen we bij de Schie waar we wederom ingehaald worden door noodweer. Met zware windstoten en slagregens wanen wij mannen ons gelukkig, we kunnen immers afzien...
Bij de Kandelaarsbrug liggen wat stalen platen, en ik rij schuin linksachter Ed als ik hem onderuit zie schuiven. Een nadeel van een lage BMI (grijns) is dat je onderuit geschoffeld kan worden door een windvlaag. Tel daar de adhesiekracht van Ed tot metalen voorwerpen bij op en voila, een ongeluk in de maak! Ik raak Ed en ik weet dat we beiden lelijk gaan vallen. Ik klik mijn rechtervoet los en wijk naar links uit. Gelukkig geen tegenligger... Hoogst verbaasd ben ik als blijkt dat ik overeind blijf op dit gladde oppervlak, en niet alleen ik, ook Ed gaat door het oog van de naald.
Tegen de wind (Zuid kracht 6 a 7) ploeteren we naar DTO. Op de Herenlaan praat ik tegen Ed aan om maar aan te geven dat ik de sterkste ben vandaag. Of dit hem geestelijk knakt weet ik niet, maar met een klein verschil pak ik de gladiolen.
Er werden 67,3 km in 27,4 km/u afgelegd. Het was bar weer....

zondag, mei 21, 2006

Bram heeft een fiets


Na een dik 4-urig verblijf in een Haagse sporthal, waar Bram middels 3 Ippons eindelijk weer eens een 100% score haalde, reden we in de auto (jawel, de Baksteen rijd ook auto!) richting Benthuizen. Aldaar kochten we de racefiets. Leuk dingetje, net even te groot nog voor Bram, maar met wat groeihormonen past ie daar eind van de zomer nog op.
Zelf reed ik vandaag 0 km op de fiets, maar zag wel een hoop paadjes (ben binnendoor gereden) waar Ed en ik, mogelijk met derden, gereden hebben.
Afgelopen week werden ook weer een fiks aantal kilometers weggeduwd, was het maar beter weer geweest gisteren had ik door de 300km grens kunnen gaan.

zaterdag, mei 20, 2006

Windje

Na het takkeweer van vanochtend trok de hemel zomaar open. Net toen ik op de fiets wilde springen veranderde de blauwe lucht in donkergrijs, en binnen één minuut kwam het met bakken naar beneden. Het zou uiteindelijk tot 3 uur duren voordat ik op de fiets sprong. Lekker voor de wind via Vlaardingen naar Schiedam. Terug was ploeteren... Langs de golfbaan had ik moeite het tellertje op de 20 te houden, en vaak lukte dat niet eens. Na Schipluiden had ik opeens een renner in mijn wiel, met 23 km/u! Kop over kop ging het tempo omhoog tot onwaarschijnlijke hoogten als wel 25 tot 27 km/u. Nou ja, dat is best hard als je windkracht 7 tegen hebt :-)
Halfverwege de Gaag liet ik mijn partner lopen, de rek was er uit. In gezapig tempo reed ik naar het spoor, om parallel daaraan naar huis te snellen. 48 km in 25.6 km/u gemiddeld. Temp 13 gr C. Wind: ZW kracht 7.

donderdag, mei 18, 2006

BMI

Aan het eind van de werkdag bepaal ik, met wat collegae, onze BMI. Helaas blijkt de mijne de hoogste. Ietwat depressief stap ik op Tirreno om met een ommetje naar huis te rijden. Er staat wind, veel wind ZW5. De eerste kilomters gaan dan ook als een speer. In Delft zit ik op een gemiddelde > 30 km/u zonder inspanning! Windje tegen valt echter zwaar tegen. Zat er wel in natuurlijk. Uiteindelijk trap ik 28 km weg in 26.1 km/u. Temperatuur is 15 graden Celcius, en ja Ed, ik was te warm gekleed...
Op internet scoor ik mogelijk een fietsje voor Bram. Ik probeer voor as zondag een afspraak te maken. Wordt vervolgd!

woensdag, mei 17, 2006

Bram heeft geen fiets


Vanavond om 6 uur waren Baksteen en zoon Bram op de wielerbaan. Er is dan "fietsles" voor de jonkies. Helaas was er geen racefiets in Bram's maat. Op de mountainbike gaat het natuurlijk niet zo hard...
Na wat rondjes reden we ietwat teleurgesteld weer naar huis.

dinsdag, mei 16, 2006

Arme Axel


Arme Axel Merckx, in het zicht van de finish wordt hij achterhaald. Net geen Giro etappe overwinning. Het wielerleven is hard.
Niet voor de Baksteen vandaag, ik rij op het gemak een rondje van 30 km in gezapig tempo om de vermoeienissen van afgelopen zondag uit de benen te trappen. Ik geniet van de omgeving en rij mijmerend rond. Bijna thuis, pak ik nog een rondje wielerbaan om dat laatste bochtje te oefenen. Daar moet ik toch ook hard doorheen kunnen? Met 37 km/u kan ik de bocht houden. Licht tevreden duw ik een 10tal minuten later een lekker prakkie van Lilian naar binnen. De 30 gingen in 26 km/u, weinig wind NW2, temp 13 gr C.
Lees morgen: Gaat zoon Bram ook pedaleren?

maandag, mei 15, 2006

Piek?


Afgelopen week 266 km gefietst. Aan de grafiek te zien heb ik dit jaar nog niet zoveel gefietst.

zondag, mei 14, 2006

Als een Japanner

Moederdag. Dit betekent een bezoek aan Papendrecht. Gezien de noodzaak van kilometers maken (De Baksteen wil Zwijndrecht Zwijdrecht Zwijdrecht rijden) is het plan om boven Rotterdam langs, via Moordrecht en Kinderdijk naar Papendrecht te rijden. Ed verGAZELLEt mij op deze trip, en al keuvelend gaat het richting Berkel, Bergschenhoek, Moordrecht, Krimpen ad Lek, Kinderdijk en Papendrecht. Onderweg maakt de Baksteen een val [Ed;"Is dat mijn schuld?" Baksteen;"Ja Ed." :-)] en met een schaafwondje gaat het richting Laagste punt van Nederland alwaar wij ons met koeken volproppen om vervolgens hard naar Moordrecht te rijden. Ik maak dan een sterke periode door, en over de dijk naar Krimpen geef ik vele kilometers niet over. Waarschijnlijk stamt hier de uitdrukking "Geen Krimp geven" van af. We pakken ons tweede pontje van de dag, ditmaal naar Kinderdijk. We besluiten dicht langs de molens te rijden, als een Japanner. Ed gluurt ook continu in het water en brabbelt wat over mooie viswatertjes. We leggen het laatste stuk naar Papendrecht af, alwaar we wat vochttekort aanvullen. We besluiten de kortste weg naar huis te nemen, dwars door Rotterdam. Als we uiteindelijk de Maassluise Dijk opschieten rijdt Ed op de weg, en ik op het fietspad. De schurk probeert mij natuurlijk uit te dagen tot een wedstrijd! Amechtig hang ik over mijn stuur en besef dat ik 5 km alles moet geven. Ed, in de veronderstelling dat ik nog in zijn wiel hang, is mij kwijt en belt mij op. Ik zit dan al in het Maassluise deel van de dijk. Misverstandje :-)
Ik wacht hem op, en gezamenlijk passeren we de spoorwegovergang. Totaal worden er 120 km weggeduwd in 27.2 km/u De Noordewind was matig, kracht 2. Temperatuur 13 graden, veel zon onderweg.

zaterdag, mei 13, 2006

Kuiken

Vandaag bezocht de Baksteen met vrouw en kinderen een roofvolgelshow op de Markt.
Veel bekijks trok deze Condor, de enige in Nedeland. De spanwijdte van dit kuiken (Jawel! Slechts 10 maanden oud.) bedraagt 3 meter, zo'n 50 cm minder dan een volwassen exemplaar. Machtig mooie vogel, jammer dat je hem niet op je arm mocht houden.
Wel weer zielig dat zo'n prachtbeest aan een touwtje vast zit, maar hij schijnt "thuis" een flinke voilere te hebben. Maar niets kan de Andes vervangen natuurlijk.

donderdag, mei 11, 2006

Marcel D.


Fantastisch weer lacht ons tegemoet als we de Herenlaan opdraaien op weg naar de Beneluxtunnel. Ed, Peter en Marcel D. zijn mijn fietsvrinden van vandaag. Marcel, altijd praatjes over zijn moyenne (niet alleen op de fiets) zal nu moeten laten zien dat zijn benen het werk doen zoals zijn mond belooft. Naar de Benelux verloopt de trip voorspoedig. Vanaf de Benelux richting de Schie wordt er wat harder getrapt en Marcel hangt aan het elastiek. Hij heeft wel een excuus, hij rijdt op een Mountainbike. Om hem een eerlijke kans te geven stelt Ed voor een wat ruwer pad te betreden. Peet en Baksteen passen hiervoor, en wij wachten de heren een eindje verder op. We zien ze komen, en Marcel gilt iets. Het blijkt om een lekke band te gaan. Ik zal u de details besparen, maar we zijn ong 1.5 uur bezig geweest de band te repareren. (Marcel had geen reserveband bij zich). Uiteindelijk moeten we de pogingen staken, en we laten Marcel achter (Ed is zo collegiaal geweest hem later met de auto op te pikken).
In een strak tempo schieten Peet, Ed en Baksteen richting Herenlaan. Veelal komt de teller niet onder de 35km/u! Jammer dat Marcel dit niet mee kan maken....
Op de Herenlaan probeert Ed weg te komen, maar ik hou zijn wiel. In de afsprintstand staat het 1-1 dus een overwinning is welkom. Als ik aanzet kan Ed niet volgen, volgens zijn zeggen een schakelfout. Dat geloof ik, want ik heb het idee dat ik niet veel vaart heb, de benen zaten nog ietwat vol van gisteren.
De 50 km werden in 27 km/u afgelegd. De wind was matig uit NW.
Amechtig, en zo'n 10 minuten te laat verschijnt de Baksteen in de Olympiahal voor een potje zaalvoetbal. De benen voelen nu auw...

woensdag, mei 10, 2006

De Ekster uit Den Helder



Het is rond de klok van 5 uur als Ed en ik op onze Gazelles richting Schipluiden snellen. We "hangen" achter een jonge dame op een ligfiets die eenvoudig 27 km/u met windje tegen rijdt. Bij Schipluiden laten we deze dame alleen verder gaan, en hobbelen wij richting Schie. Ed laat mij een nieuw weggetje zien bij Schiedam zien, en ik merk dat hij weer de sterkere man is vandaag. Opeens vliegt hij in de remmen, wat blijkt, hij heeft een glimmertje in de berm ontdekt. Trots toont hij zijn nieuwe aanwinst, een professionele rolmaat. "Zo, die zal wat wegen" denk ik gemeen. Aangekomen bij Maassluis daag ik de Ekster uit om een rondje wielerbaan te doen en aldaar af te sprinten.
De Edster (klinkt leuk) uit Den Helder blijft volgen tot het laatste klimmetje. Hier moet hij weg weet ik, omdat ik de sterkste sprinter ben. In volle vaart ga ik achter hem aan en merk dat ik hem bij ga halen. In gedachten dicht ik mijzelf de winst al toe. Helaas is er nog één bocht te gaan tot de meet en die blijk ik niet te kunnen houden. Ik moet in de remmen en geef direct op. Mijn kinetische energie is natuurlijk veel hoger dan die van Ed, dus bochten zijn lastiger te nemen. Om van de middelpuntvliedende kracht nog maar te zwijgen.Een welverdiende overwinning voor Ed, en een trainingsitem erbij voor de Baksteen.
De wind was noordelijk, kracht 3. Temp 18 gr C. Gem snelheid 29,5 km/u Afstand 36,6 km

dinsdag, mei 09, 2006

2000+


Afgelopen week werd de 2000e kilometer van het jaar gefietst. Dit doortrekkende komt de Baksteen aan een 6000 km dit jaar. Maar ik hoop wat meer te kunnen fietsen nu het zonnetje zich wat vaker laat zien. Morgen maar met Tirreno een ommetje vanuit het werk maken.

zondag, mei 07, 2006

De klok heit 8


Als ik Ed uit zijn huis zie komen. Ik sta al op te warmen in het ochtendzonnetje. De rest van de genodigden ligt waarschijnlijk te zagen in bed. Getwee fietsen we, door een oostenwind (kracht 3 a 4)geduwd, richting de Hoek. De tocht gaat door de duinen naar Katwijk. Het laaste stuk heb ik het zwaar. Dit seizoen heb ik nog geen lange tochten gereden, en Ed trekt door op de heuveltjes. Ik blijf aan het elastiek, maar ben blij als we een tussenstop maken bij de Leidse McDonalds. Hier slurpen we wat koffie en energiereepjes naar binnen. We blijven te lang zitten voor het mooi, en stijf bestijgen we onze Gazelles. Het gaat richting een vliet, dacht ik, die tot in Delft doorloopt. Ed's idee was anders, maar flexibel als hij is zoekt hij mee naar een brug over genoemd water. Dit mondt uit in veldrijden, wat weer uitmondt in een val van Ed die zijn knie openhaalt. Hier blijft de schade gelukkig bij, en we vervolgen onze weg. Uiteindelijk wordt er een brug gevonden, en blij genieten we van deze dag (16/17 graden) en de omgeving. Na Delft gaat het richting Schipluiden, en vervolgens de parallelweg aan de A20. Ik heb het dan zwaar, en de teller staat op 100+ km. Ed probeert niet weg te komen, en als er afgesprint moet worden blijken een drietal trappen op volle sterkte voldoende om de uitgewoonde Ed te passeren. Die schrijven we snel in het boek, wie weet hoe kort ik hier van kan genieten.
Na 104 km in 26.1 km/u kom ik vermoeid thuis, en benut voor de eerste maal het nieuwe bad. Dat voelt goed aan, maar de rest van de dag ben ik niet vooruit te branden. Snel even de finale van de Giro bekijken....
Een vergelijkbare route is te vinden op GPS Tracks

donderdag, mei 04, 2006

Elastiek

Als Baksteen en Tirreno de poort van DTO achter zich laten, staat er een flinke bries uit het oosten. De verwachte windkracht 6 blijft gelukkig uit, en met een kracht van 3 a 4 gaat het eerste deel moeizaam. Er komt pas tempo in de benen als ik, bij Delft, een mountainbiker inhaal en deze achter mij probeer te houden. Dit lukt en als hij uit zicht is laat ik de teugels wat vieren. Dan gaat het voor de wind over de Woudweg naar Vlaardingen. Twee renners schieten een meter of 100 voor mij de Holyweg op. Ik probeer aan te pikken en loop in het begin in. Ik blijf echter aan het elastiek en heb nog niet de macht om het gaatje van 10 a 15 seconden te dichten. Als ze, na 10 minuten martelen, uitlopen naar 20 seconden hou ik het voor gezien. Uiteindelijk pak ik nog een rondje wielerbaan mee om het afsprinten te trainen. De teller blijft op 46 km/u hangen. Niet slecht maar zeker niet goed genoeg.. Moe gestreden kom ik thuis. 31.8 km in 28 km/u. Temperatuur? 22 graden! Dat gaat de goede kant op.

woensdag, mei 03, 2006

Korte broek

Het is mei, en eindelijk kan ik eens op de fiets in korte broek. Ook Ed's laat zich verleiden tot zomertenue, en gezamenlijk laten wij onze melkflessen ritmisch de pedalen bewegen. Als snel hangen we in het wiel van een wielrenpassant en met dik dertig gaat het richting Schipluiden. Na de trambrug zijn we deze heer kwijt en in een wat gezapiger tempo hobbelen we langs de Kandelaar naar Schiedam en Vlaardingen. Ed waant zich weer even 20 en plakt achter een Scooter. Ik kan niet aanpikken en zie ze langzaam uit zicht verdwijnen terwijl ik toch even 40 draaide. Bij de Vlaardingse Vaart kan ik de afgezakte Ed weer oppikken. Rond de Zuidbuurt slik ik een vette brommert in, wat een kokhalsreactie teweeg bracht. Hij wil niet meer naar buiten, dus moet ie maar doorgeslikt. Bah! Via de Lickebaert ging het richting huis. Ed en Mart aka als De Helderse Magneet en de Baksteen uit Maassluis reden de 40 km in 29 km/uur. Wind kracht 2 richting VAR (zuidwest naar mijn idee) Temp 17 graden. Een sociaal rondje....