woensdag, december 29, 2004

Pannenkoek met spek kaas en ananas

Vanmiddag met collegae geluncht in het Pannenkoekenhuis te Maasland.
De Baksteen werkte een pannenkoek met spek, kaas en ananas weg, omgeven met drie cappuciono's met suiker en speculaas. Aangezien het zonnetje scheen besloot ik een uurtje te gaan fietsen om deze calorieen te verbranden. Toen ik rond drie uur de Schicht besteeg was het zonnetje net achter een wolkendek verstopt, en zou tijdens mijn rondje niet meer terugkomen. In redelijk tempo (28 km/uur) werden 40 km asfalt weggeduwd. Nog vóór zonsondergang tikte ik op de Frederik Hendrikstraat aan.

.

maandag, december 27, 2004

Laatste keer....

Het jaar zit er bijna op, en de mooie dagen ook. Vandaag mochten Ed en ik van de laatste mooie dag genieten. Rond de klok van 12 uur sprongen wij op de fiets, richting Hoek van Holland. Aldaar aangekomen koos Ed voor de duinen onder de uitroep "Wie voorop rijdt bepaalt de route!"
"Geen Den Haag!" gilde ik nog, aangezien dit een en al verkeerslicht en gaar tegelpad is.
Ed schoot derhalve bij Monster uit de duinen, maar tegelpad, verkeerslichten, rotondes, gevaarlijke kruisingen, smalle weggetjes met veel bochten en autoverkeer, enz waren ons deel.
Maar, aan alles komt een einde, dus bij Schipluiden plakte er weer asfalt onder de wieltjes.
Al maanden pakt Ed de punten op elk klimmetje wat wij doen. Ik ga er derhalve ook niet meer voor. Deze taktiek, ook wel zand in de ogen strooien genoemd, zou vandaag zijn vruchten afwerpen! Aangekomen bij het viaduct over de A20 bleef ik schalks in Ed's wiel, om er nét voor de top uit te komen en als eerst het hoogste punt te raken.
Deze onverwachte actie legde vuile woorden aan mijn adres in de mond van mijn fietsvrindje.
Aangezien ik wat misselijk was (bij mij wilde de kerstmaaltijd alsnog oraal mijn lichaam verlaten) reed Ed lange stukken aan kop. Maar na die overwinning was dat wel over. Bij de Zuidbuurt vertrouwde hij mij toe dattie "helemaal stuk zat".
De laatste kilometers mocht ie achter Baksteen's brede rug lekker uit de wind rijden.
Met 30 in het uur reden we de Herenlaan op. Nagenoeg automatisch schakelde ik naar de zwaarste versnelling. De sprint werd maar uitgesteld, en toen ik uiteindelijk aanzette schoot de kramp er bij mijn fietsvrindje in. Onverwachte gladiolen derhalve!

Ed en Mart reden hun rondje van 71 km in 27.4 gemiddeld. Het was koud, iets boven het vriespunt, maar het zonnetje scheen en de wind viel ook best mee.

Voor de kenners: Wie zijn onderstaande renners?
De baksteen is nog op zoek naar deze poster, dus als iemand weet waar ie te koop is....
Je reactie kan naar: de-baksteen-uit-maassluis@fietst.nl (alle streepies - stuffen!)



woensdag, december 22, 2004

Borrel

Ed en ik hebben een, door heren zeer geliefde, test uitgevoerd. De vraag was in hoeverre het drinken van een x aantal BaCo´s invloed heeft op het fietsen.
Twee jaar geleden heb ik deze test ook uitgevoerd, toen met Ruud, en ipv BaCo´s hebben we toen Alabama Slammers genuttigd. De testresultaten kwamen aardig met elkaar overeen! Dom genoeg besloten we langs de Weverskade te gaan, alwaar een sloot de zuidzijde begrenst. Ed zag kans enkele malen de berm te berijden, op zich niet eens zo gek voor iemand die dronken met een Smartlichtje op zijn voorhoofd rijdt!
Vreemd genoeg kwamen zonder kleerscheuren thuis.
De 6 km konden, door een zigzag patroon aan te houden, uitgerekt worden tot een km of 12.


Alleen is maar alleen

Vandaag gaan Ed en ik weer een sportuurtje lang fietsen. Dacht ik.
Ed heeft echter zijn MetGazelle thuis gelaten wat betekent dat ik samen met de Schicht op pad moet. In een flauw winterzonnetje rij ik helzelfde rondje als afgelopen vrijdag. Wel wat rustiger, en lekker om mij heen glurend en genietend.
Aalscholvers, scholeksters en een vette buizerd laten mij denken dat ik niet in de Randstad aan het fietsen ben. In gedachten verkneukel ik mij met allerlei gedachten hoe ik mijn fietsvriendjes in de nabije toekomst te grazen neem met onverwachte demarrages. Of met een geveinsde blessure om vervolgens in de sprint ze helemaal los te rijden. Onderwijl glijdt het asfalt gewillig onder Schicht´s bandjes door.
De rommel die ik onderweg tegenkom eist bij de Broekpolder haar tol, de eerste lekke band van dit jaar!! is een feit. Na vervanging van de band en het verwijderen van een lelijke splinter besluit ik richting werk te gaan alwaar mij een warme douche wacht. De 42 km werden in 25.5 km in het uur afgelegd.



vrijdag, december 17, 2004

Terug

Na een ong een maand de Schicht in de schuur geparkeerd te hebben moest het vandaag weer gebeuren. Met fietsvrind Ed afgesproken een sportuurtje op de fiets te pakken.
Toen we rond de klok van 11´en naar buiten wilde vertrekken werden we gnuivend door `mooiweer-fietsers` Ruud en Peter uitgeleide gedaan. Het was immers begonnen met regenen en de temperatuur van een graadje of 6, 7 was niet echt zomers.
Om een of andere vage reden laten Ed en ik ons daar niet door stoppen.
In rustig tempo ging het richting de heuvel, Ed moest nog warm worden en voor mij ging het eigenlijk hard genoeg... Netjes werd er kop over kop gereden tot Delft alwaar ik de neiging kreeg om de maaginhoud op het fietspad te deponeren. Waarschijnlijk kom ik nog wat conditie te kort. Ik zuig dus wat meer dan dat ik kopwerk doe. Eenmaal op de Herenlaan aangeland laat Ed indirect blijken dat er punten aan de meet te verdelen zijn. Ik laat dit voor wat het is. Blij dat ik de dik 50km in baggerweer overleeft heb trek ik de sprint voor Ed aan. Schielijk komt hij, onverwacht, binnendoor. Ik heb niet de benen noch de wil hem partij te geven.
Ed schikt de virtuele gladiolen in zijn gedachten terwijl ik moe, nat, zeer koud maar wel gelukkig ben dat ik weer op de fiets zit.....