maandag, oktober 29, 2007

Nipt verloren

Oostflakkee is dit seizoen een stuk sterker (op papier) dan vorig jaar. Toen speelden we 4-4 gelijk. Ditmaal zou het lastiger zijn om punten te halen. Kees van der Weijden speelde een snelle remise aan bord 2. Dit bracht de stand op 1-1 aangezien Rene Mersch zijn tegenstander bij vooruitspelen op remise had weten te houden. Zelf had ik het al snel zwaar in een vaag gambietje waar ik 3 pionnen gaf. Uiteindelijk won ik er 2 terug, maar stond toen minder. Aangezien er een hoop taktische mogelijkheden in de stelling zaten, zei dit niet alles. Een verkeerde zet kon de stelling zo om doen slaan. Ondertussen hadden Kees van Toor en Hans Dopper remise gespeeld zodat we met 3-2 achter stonden. Mijn tegenstander maakte in tijdnood geen fout meer, en ik moest opgeven. Wonderlijk genoeg won Bas zijn partij, terwijl hij een groot deel van de tijd onder grote druk gestaan had. Bart liet zijn winst glippen en kwam op remise. Ron, die al een remiseaanbod afgeslagen had ivm met de slechte stand voor het team, zag een combinatie over het hoofd en verloor. Hierdoor kwam de eindstand op 4.5-3.5 voor Oostflakkee. Er had meer in gezeten, maar zoals in voetbal de bal rond is, is het schaakbord vierkant...

zondag, oktober 28, 2007

Veel wind en zware benen


Het extra uurtje dit weekend heb ik opgebruikt met de oogjes dicht, uitslapen dus. Pas rond 10 uur pak ik Tirreno uit de schuur. Het motregent, reden genoeg om het spatbord te bevestigen. Via het Lickebaertbos rij ik naar Vlaardingen, waar het droog wordt. Soepel glij ik naar Schiedam. Als ik bij Delft de neus de wind in draai begrijp ik waarom het zo soepel ging, ik had vette wind [ZW6] mee gehad. Terug kom ik niet meer vooruit, en word zelfs ingehaald door een drietal Mountainbikers op leeftijd. Ik laat ze maar lopen.... Wat voelen de benen zwaar aan! Thuis bleek ik 35.3 km afgelegd in 24 km/u.

vrijdag, oktober 26, 2007

Spinnen aan draadjes


De vakantie zit er op, en ik moet terug naar Maassluis. Met tegenzin zet ik mij op de fiets. De auto zit vol, Tirreno en ik passen er niet meer bij. Ik zie op tegen de afstand, heb weinig moraal. Eenmaal warm gedraaid verdwijnt dit negatieve gevoel. Als ik na 20 km mijn benen voel blijkt dit geen vermoeidheid maar vals plat. Het ene moment rij ik 23 km/u, het andere moment 36 km/u. Dat zijn wij in Zuid-Holland niet gewend! Na Austerlitz wijk ik van de heenroute af. Ik wil langs de Lek terug naar huis. Dit betekent wel door Rotterdam, maar het betekent ook dat ik langs de Lek niet bang hoef te zijn dat ik verkeerd rij. Zonder te stoppen (behalve dan voor de stoplichten...) rij ik in één keer naar huis. Pas daar ga ik aan de koffie (jaja, Ed! ;-) Onderweg zie ik veel moois, vogels die ik niet thuis kan brengen, schepen, fraaie huizen en wat al niet meer. Als ik door Rotterdam steek, zie ik mannetjes langs touwen de Euromast afdalen. Aangezien ik op redelijke afstand sta, lijken het wel kleine spinnen aan draadjes. Ik wacht niet tot ze beneden zijn, ik heb het koud, de benen worden moe en ik wil naar huis. Daar kom ik na een slordige 5 en een half uur aan. De afstand is 147,6 km, het gemiddelde 26,4 km/u. Viel uiteindelijk toch wel mee.

dinsdag, oktober 23, 2007

Het zwaartepunt van Nederland


Ed attendeerde mij meermaals op het feit dat Hoenderloo niet zover van Putten af ligt, en dus een trip naar het eerder gemiste zwaartepunt eigenlijk een must was om te doen. Uiteindelijk zwicht zelfs zo'n sterk karakter als de Baksteen voor dit soort geweeklaag. Met goede moed trad ik naar buiten met Tirreno. De goede moed zakte snel in de wielerschoenen, het was nm zeer koud. Het vroor zelfs een paar graden! Met het idee dat het wel op zou warmen ging ik weg. De geschatte afstand naar het zwaartepunt bedroeg een kilometer of 35 zodat ik inschatte ongeveer tweeeneenhalf uur onderweg te zijn. Na ong een minuut of 50 ging de mobiel. John en Marleen wilden Oban, onze behaarde loge, in de ochtend ophalen. Hierdoor moest ik mijn reis afbreken. Op zich jammer, het zwaartepunt blijft dus onontdekt, maar gezien de buitentemperatuur greep ik dit excuus met beide handen aan! Na 44 km in 25 km/u kwam ik weer in Hoenderloo aan. Er stond een koude oostenwind.

zaterdag, oktober 20, 2007

Twee oude mannen


Voordat het zonnetje opgekomen is, verplaatsen Ed en Baksteen zich richting Hoenderloo. Zoals gezegd heeft toeval (bestaat toeval?) ons aan elkaar gekoppeld deze rit. Gelukkig maar, ik heb de route slecht voorbereid en ben na 90 km 'stuurloos'. Ed kan zich aardig orienteren, en mede dankzij deze eigenschap vorderen we gestaag. Wel wil Ed regelmatig koffie drinken, zo valt mij op. De aap komt uit de mouw; Ed's benen zijn slecht. Nou, geef ik grif toe, die van mij ook. Als twee oude mannen rijden we door de utrechtse bossages om uiteindelijk in Hoenderloo aan te komen. Als Ed gedoucht naar de verjaardagsfuif van zijn zwager fietst, zet ik mij achter het TV toestel om de Ronde van Lombardijen te begluren. De teller geeft aan dat er 158,3 km afgelegd zijn, het gemiddelde 25,8 km/u.

vrijdag, oktober 19, 2007

Toeval bestaat niet.


Morgen ga ik een week naar de Veluwe, Hoenderloo om precies te zijn. Ik informeer voorzichtig bij de collegae of iemand mij "weg wil brengen". Op de fiets natuurlijk. Ed moet die dag toevallig richting Apeldoorn. Dit lijkt mooi te combineren. Als ik hem vanochtend spreek, blijkt dat hij ook naar Hoenderloo gaat! Ik zeg dat ik hem de route voor de GPS reeds gestuurd heb. Hij gaat bij het thuisfront nog even na of hij mee kan fietsen. Ik fiets naar huis en denk; "Toeval bestaat niet!" Hoe groot kan de kans nou zijn dat Ed en ik precies op dezelfde dag naar Hoenderloo gaan? [50% zullen sommigen zeggen, je gaat wel allebei of niet allebei]. Ed belt 's avonds op met de mededeling; "Toeval bestaat niet!" en zegt dat hij in dezelfde straat moet zijn.......
Lust u nog peultjes?

donderdag, oktober 18, 2007

Tweemasters


Ik moet op tijd thuis zijn, dus kies een kort rondje. Binnendoor naar de Hoek, langs de Waterweg naar Maassluis. Hoewel het er dreigend uit ziet hou ik het droog. Tot de Hoek moet ik tegen de wind in spartelen wat mij tegenvalt. Als ik voor de wind draai kan ik echter zonder moeite 30+ draaien. Ter hoogte van de Stormvloedkering varen 3 tweemasters en 1 driemaster. Zo te zien gaan ze buitengaats. Met mijn brilloze deficiënte ogen ontwaar ik Tolkien als naam op een der tweemasters. Even Googalen levert op:
Tweemaster naam Tolkien.
gebouwd in 1664 in Magdeburg.
lengte: 42 m.
breedte: 7.80 m.
diepgang: 3.20 m.
motor: 365 PK CAT.

Ik vind dat ik een goede keuze qua route gemaakt heb, tot ik bij het te bouwen Balkon beland. Hier is mijn fietspad opgebroken en moet ik een 10tal meters door het zand. Bah! Nu weet ik weer waarom ik op een partij gestemd heb die tegen de bouw van Het Balkon was... De 22.5 km worden in 26.5 km/u afgelegd. Wind = N6

dinsdag, oktober 16, 2007

De weerman


De weerman zat er flink naast vandaag. Des ochtends hoorde ik op het journaal dat het in de loop van de dag dicht zou trekken, er gerede kans op regen was en ook een harde wind op zou steken. Dat laatste was enigzins waar, er stond wel wat wind, maar het zonnetje scheen er lustig op los. Ik reed het rondje [39.5 km] van afgelopen dinsdag en donderdag. Nu op het gemakkie, in 26.8 km/u. Wind ZW5/6. Thuis moest ik aan de zuurkool (enigzins in tegenspraak met het weerbeeld) en vervolgens een uur achter een balletje rennen in de Olympiahal. De dag werd afgesloten met een biertje en slap geOH. De benen voelen nu zwaar aan, ben benieuwd of ik morgen voldoende moraal heb om weer een stukkie te fietsen...

zondag, oktober 14, 2007

De Bloggers: Meet & Greet met De Liftboy uit Maassluis


Het is fraai weer als ik even voor half 10 de poort uit fiets. Op de hoek van de straat staat een mij onbekende renner. Dit moet Boudewijn aka De Liftboy op de Fiets zijn! Gisterenavond had ik hem nog een mail gestuurd dat we een ritje van een km of 80 gingen maken. Ik ken Boudewijn alleen van zijn blog, weet dat hij bij Ed in de straat woont, bij voetbalvriendje Aad in de straat gewoond heeft, en op een vette Jan Janssen rijdt. Leuk om de persoon achter de blog te zien en te spreken! Na Eduard Botter is Boudewijn de tweede renner die we virtueel hebben leren kennen, en nu dus ook in real life :-)
Grappig toch dat internet....
Piet en Ed komen ook aangereden en we gaan op pad, richting Hoek van Holland. We rijden het rondje wat ik vrijdag gereden heb, met als extra een lus boven de A13, richting Berkel en Roderijs. Hoewel er wat afgebabbeld wordt, ligt het tempo toch redelijk hoog. Zeker als er hier en daar bij een groepje aangesloten kan worden. Onderling wisselen we ook van partner waardoor ik zowel met Piet, Ed als Boudewijn allerlei, voor mannen belangrijke, zaken uitwissel. Ik vermoed dat het er in een vrouwencafe niet anders aan toe gaat. Uiteindelijk stopt mijn teller op 84.7 km in 29.2 km/u. De wind stond op Z3. Leuk om zo kennis te maken met de Liftboy!

zaterdag, oktober 13, 2007

Wind mee op het schaakbord

Vandaag wordt het Open Schaaktoernooi van Maassluis gehouden. Als oud-lid en woonachtig in deze stad ben ik verplicht mee te doen. Ik fiets naar het wijkgebouw en bedenk dat het uitstekend fietsweer is vandaag. Dat moet echter even wachten. Eenmaal in het speelhol gearriveerd is het feest der herkenning daar. De meeste schakers ken ik wel, ze worden overigens hoe langer hoe grijzer. Uitstervende sport? Ik ben ingedeeld in één der A-groepen. De winnaars van deze twee groepen spelen uiteindelijk om de titel.
Zonder al te veel illusies kruip ik achter het bord. Corry Vreeken, oud-kampioene van Nederland is de eerste tegenstander. Ik kom goed uit de opening, maar Corry is het schaken nog niet verleerd. In het eindspel speel ik planloos en vreet tijd. Als Corry remise aanbiedt neem ik dit graag aan. In ieder geval eindig ik niet puntloos.
De tweede partij tegen Gerard Kastelein verloopt moeizaam. Ik kom in het nadeel en moet vol op de aanval spelen omdat ik positioneel verloren sta. Tot mijn verbazing slaat mijn aanval door en kan ik het eerste volle punt aantekenen. Dan komt de dhr Seeleman aan de beurt, de favoriet voor de titel. Ik heb hem jaren geleden verschalkt met een Ponziani opening. Dit keer gaat het wel heel erg goed; na 10 zetten is het eigenlijk al uit.

[Event "Rapid Maassluis"]
[Date "2007.10.13"]
[White "Martin van der Hidde"]
[Black "Seeleman"]
[Result "1-0"]
[BlackElo "1982"]
[WhiteElo "1882"]

1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.c3 Pf6 4.d4 Pxe4 5.d5 Pb8 6.Pxe5 Pd6 7.Ld3 Dh4 8.O-O Le7 9.Te1 h6 10.De2 Kf8 11.g3 Dh3 [Diagram] 12.Pg6+ fxg6 13.Dxe7+ Kg8 14.Lxg6 1-0


De enige partij die zo soepel zou verlopen vandaag..
Tegen Lendert van den Ouden win ik welliswaar een pion, maar er blijft veel in de stelling zitten. Als ik een stuk dreig te verliezen zie ik gelukkig een uitweg waardoor de schade beperkt blijft. Lendert grijpt dan mis en ik incasseer een vol stuk. Dan is het snel uit. Ik heb mij, met één ronde te gaan, geplaatst voor de finale! De laatste partij in de voorronde is tegen Klaas de Ruiter. Klaas kent ondertussen mijn vage vleugelgambietje waar ik hem al 2x mee verschalkt heb. Ditmaal doet hij het anders. Zonder dat het evenwicht echt verbroken is geweest besluiten we tot remise. Score: 4 uit 5 en naar de finale!

De finalepartij begint goed, ik loot de witte stukken tegen dhr Bos. In de partij start ik een verkeerd plan, en ik moet een pion geven. Helaas heb ik niet veel aanknopingspunten op de zwarte koningsstelling, dus het ziet er slecht uit voor mij. Als ik een tweede pion verlies moet ik alles of niets gaan spelen. Iets wat mij overigens wel ligt. Met nog 2 minuten per speler op de klok ontstaat de volgende stand:



Ondanks dat ik aardig wat materiaal richting koningsvleugel geloodst heb, heeft zwart geen echte problemen. Zijn volgende zet is echter fout:
1. .... Dc7? 2.Lxg7 Kxg7 [Txd4 had beter geweest] 3.Df6+ Kh7 4.Pxe6!



Het is uit. Er volgde nog: 4. ... fxe6 5.Txg6 Tg4 6.Th6+ Kg8 T.Rh8# 1-0

Je moet af en toe windje mee hebben, ook op het bord. Op de wisselbeker ontwaar ik mijn naam; in 2000 heb ik deze beker voor het laatst gewonnen.....
Voldaan loop ik met de blinkende beker het zonlicht in. Ook uitstekend schaakweer denk ik tevreden als ik naar huis fiets.

vrijdag, oktober 12, 2007

Bram's Giant


Tijdens de Furiade heeft Bram een echte racefiets gescoord. Vandaag werd ie aangemeten, en kon gelijk mee. Hier de trotse Bram die spoedig met vaders aan de bak moet!

Ooievaars


Het ziet er dreigend uit als ik naar Hoek van Holland fiets. Het blijft echter droog. Wel heb ik wind tegen, NW4. Vanaf Kijkduin heb ik 'm mee en rij ik snel naar Wateringen. Hier pik ik mijn vaste rondje weer op. Bij Schiedam wordt nog een ooievaarsstel gespot. Uiteindelijk kom ik thuis aan, na 66.5 km in 27.6 km/u

donderdag, oktober 11, 2007

Op weg naar goede benen?


Ed neemt vandaag wel de telefoon op. Hij blijkt echter vanmiddag weer vrij te zijn. Waarschijnlijk om zijn blog bij te werken denk ik. Piet K aka de Rode Punaisse zie ik tussen de middag alleen gaan fietsen. De concurentie wordt niet meer uitgenodigd? Ik rij derhalve weer alleen, en blijk nog betere benen dan dinsdag te hebben. Ik rij hetzelfde rondje, maar een stuk harder! Het gaat lekker, en als ik thuis aankom voel ik mij goed. Het is een tijd geleden dat ik zo lekker gefietst heb! De 39.2 km werden in 29 km/u afgelegd. Wind = W3

dinsdag, oktober 09, 2007

Lekker!


Ed beantwoordt mijn mailtje niet waarin ik een ommetje naar huis voorstel. Als ik, net voor het omkleden, bel blijkt hij 2 dagen met verlof te zijn. Dat is vast om zijn blog bij te werken bedenk ik. Ik moet dus alleen naar huis, en ik kies mijn huidige favo-rondje via 't Woudt, Delft, Schiedam en Vlaardingen. Net geen 40 km, dus met een anderhalf uur kan ik aan de prak. Het fietsen gaat lekker, eigenlijk onverwacht; het is al een paar weken dat ik met blubberbenen rij maar vandaag voelen ze eindelijk goed. Niet super, wel goed. Ik kan dan ook het tellertje op de 30 houden, ook windje [Z4] tegen. Misschien is die koppelkoers wel goed geweest om de benen wakker te schudden. Morgen nodigt het weer niet uit, dus dat wordt een rustdag. De 39.5 km werden in 28 km/u afgelegd.

zondag, oktober 07, 2007

Furiade Koppelkoers 2007


[Het parcours]
[Bram en Baksteen rijden weg]
Als ik naar buiten tuur hangt er een dikke mist. Om half 9 staat Ed aan de poort, getooid in wat nieuw spul gescoord met een Furiade korting bij Cees Boer. In de mist rijden we langs de Waterweg naar Hoek van Holland. Dit tochtje is bedoeld voor ter opwarming. Beiden verkeren we niet in blakende vorm, en zijn dus benieuwd naar de tijdrit die komen gaat. Er worden nm straks een 9.5 km afgelegd over de Maassluise- en Vlaardingse dijk. Vertrek is in Maassluis, bij Vlaardingen wordt gekeerd en het vertrekpunt dient ook als finish. Ed en ik doen al jaren mee met dit evenement. Dit jaar wordt het wat speciaal omdat ik ook met zoon Bram aan de start verschijn. Wij zullen de spits afbijten om 10u05 en om 10u44 moeten Ed en ik aan de bak. Als we Bram opgehaald hebben, worden er startnummers gescoord, en moeten Bram en ik al snel richting start. Lilian is, voorzien van camera, ook verschenen op het strijdtoneel. Bram is niet zenuwachtig, zo vertrouwt hij mij toe, tot we aan de start moeten verschijnen. "Nu ben ik wel een beetje zenuwachtig, pap!" zegt hij. Dan zijn we onderweg. Bram probeert mijn wiel te houden, en dat lukt aardig. We rijden rustig naar het keerpunt om dan wat te versnellen. De oostenwind werkt terug iets in het voordeel. Iets, want de windkracht is 2. Onderweg komen we Ruud en Rutger van der Kraan tegen, die na ons gestart zijn. Zo te zien hebben die er een goed tempo in!
[Rutger en Ruud]
Na een 25 minuten rijden we over de finish. Begin van een traditie?
Dan mag ik nog een rondje met Ed. Afgesproken is dat ik vertrek en dat we de teller op de 35 houden het eerste stuk. Zo gezegd zo gedaan, en zo rijden we met 35 km/u richting Vlaardingen. Ik merk dat deze snelheid voor mij echt matje is, met de vorm waar ik nu in steek. Voor Ed echter ook, die in het eerste deel wat korter overneemt. Na het keerpunt krijg ik het moeilijk, maar het idee dat het nog minder dan 5 km is geeft moed, zelfs in de benen. Als de laatste 800 meter gereden moeten worden, start ik een langzaam oplopende versnelling. Als we over de finish komen hebben we beiden het idee dat dit de beste koppelkoers is die we ooit gereden hebben. De tijd zal het moeten uitwijzen. Waren we maar in vorm geweest....
Voor meer foto's klik hier!

[Baksteen en Edster]

zaterdag, oktober 06, 2007

Poetsen

Vandaag is het schitterend weer. Ik fiets met Jim naar Vlaardingen waar hij zijn passie, gitaarspelen, bedrijft. Terug in Maassluis poets ik Tirreno, Nitro en mijn oude Giant die nu Jim's fiets is. Als het tijdens de tijdrit morgen ook zulk mooi weer is...

vrijdag, oktober 05, 2007

Geen benen voor de tijdrit


Zowel Ed als ik lopen te klagen over het gebrek aan goede benen voor de Furiade Koppelkoers welke wij, traditiegetrouw, op de zondag na de Furiade op de Vlaardingse en Maassluise dijk rijden. Vandaag rij ik in het fraaie weer met een ommetje naar huis. Ook nu zit er geen vaart in. Na 25 km kom ik bij de Woudweg aan en geef mij de opdracht deze niet onder de 35 km/u te rijden. Eenmaal op snelheid nadert een vette vrachtwagen zodat ik van de fiets moet op dit smalle boerenpad. Weer op snelheid komt nummer 2 mijn kant op. Weer van de fiets.... Dan volgt het derde obstakel, een Engelse vrouw die een rolstoel voortduwt met iemand met watervrees. Dat vermoed ik tenminste, waarom zou je anders midden op de weg rijden en naar links uitwijken als ik bel als ik net aan die kant in wil halen? Zijn er hogere krachten in het spel die mijn training willen torpederen? In de Broekpolder probeer het het nog maar een keer. Ik kan nu 500 meter 37 km/u rijden. De tijdrit is helaas 10 km.. Ben ontgoocheld en rij rustig naar huis. De 39.5 km worden in 27.5 km/u afgelegd. Wind N3

donderdag, oktober 04, 2007

CHESS door het oog van de naald

We spelen onze eerste wedstrijd van dit seizoen. Voordat we naar Sliedrecht kunnen vertrekken moet een der invallers, Bert den U (volledige naam bij mij bekend) uit bed gebeld worden. Dat lukt na vele malen bellen, en kunnen we met een volledig team afreizen naar Sliedrecht. De baggeraars zijn een van de zwakkere broeders in onze klasse, er moet dus gewonnen worden. Verlies betekent automatisch een zwaar seizoen. Als we een uur onderweg zijn lijkt het er niet op dat het een makkelijke avond wordt. Een aantal borden, waaronder de mijne, staan al twijfelachtig. Positieve uitzondering is Bart, die aan bord 2 al snel twee pionnen voorkomt en zijn tegenstander geen tegenkansen gunt. Dit resulteert in ons eerste punt, maar op dat moment staan we al 2.5-0.5 achter. Kees van Toor heeft een 0 moeten incasseren. Hoe is mij onduidelijk, ik had zelf het idee dat hij aardig stond. Ook Jan van Elbrg gaat de mist in, volgens zijn zeggen pakt hij een verkeerde pion. Bert durft een dame-eindspel met een pion meer niet uit te melken (ondanks directe orders van zijn teamleider!) en besluit tot remise. De stand is dan 2.5-1.5. Bas, aan bord 5 staat dan minder, hetzelfde geldt voor Rene aan bord 4. Ik sta nog slechter dan deze heren. Ron staat beter, maar verlies van deze wedstrijd lijkt onontkombaar. Dan keert plots het tij, Bas weet remise te houden. Rene wurmt zich los en weet zijn tegenstander pardoes mat te zetten. Mijn tegenstander geeft zijn voordeel met 1 zet weg door een verkeerde combinatie aan te gaan. Ook zijn volgende zet is fout waardoor ik snel win. De achterstand is omgebogen in een voorsprong: 4-3. Ron laat zich niet verrassen en haalt de overwinning binnen. Sliedrecht heeft vanavond een goede kans laten liggen.

woensdag, oktober 03, 2007

Nitro op de puist

Ik pak een sportuurtje, en rij met Nitro richting Hoek van Holland. Dan gaat het via de Waterweg naar de Stormvloedkering. Ik heb aardig wat tijd voordat ik thuis moet zijn, en besluit 6x omhoog te fietsen. Dan ga ik op weg naar huis. Het, op buienradar gespotte, buitje, blijft uit. Na 26 km in 23.5 km/u ruik ik de stal.