Ed attendeerde mij meermaals op het feit dat Hoenderloo niet zover van Putten af ligt, en dus een trip naar het eerder gemiste zwaartepunt eigenlijk een must was om te doen. Uiteindelijk zwicht zelfs zo'n sterk karakter als de Baksteen voor dit soort geweeklaag. Met goede moed trad ik naar buiten met Tirreno. De goede moed zakte snel in de wielerschoenen, het was nm zeer koud. Het vroor zelfs een paar graden! Met het idee dat het wel op zou warmen ging ik weg. De geschatte afstand naar het zwaartepunt bedroeg een kilometer of 35 zodat ik inschatte ongeveer tweeeneenhalf uur onderweg te zijn. Na ong een minuut of 50 ging de mobiel. John en Marleen wilden Oban, onze behaarde loge, in de ochtend ophalen. Hierdoor moest ik mijn reis afbreken. Op zich jammer, het zwaartepunt blijft dus onontdekt, maar gezien de buitentemperatuur greep ik dit excuus met beide handen aan! Na 44 km in 25 km/u kwam ik weer in Hoenderloo aan. Er stond een koude oostenwind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten