CHESS door het oog van de naald

We spelen onze eerste wedstrijd van dit seizoen. Voordat we naar Sliedrecht kunnen vertrekken moet een der invallers, Bert den U (volledige naam bij mij bekend) uit bed gebeld worden. Dat lukt na vele malen bellen, en kunnen we met een volledig team afreizen naar Sliedrecht. De baggeraars zijn een van de zwakkere broeders in onze klasse, er moet dus gewonnen worden. Verlies betekent automatisch een zwaar seizoen. Als we een uur onderweg zijn lijkt het er niet op dat het een makkelijke avond wordt. Een aantal borden, waaronder de mijne, staan al twijfelachtig. Positieve uitzondering is Bart, die aan bord 2 al snel twee pionnen voorkomt en zijn tegenstander geen tegenkansen gunt. Dit resulteert in ons eerste punt, maar op dat moment staan we al 2.5-0.5 achter. Kees van Toor heeft een 0 moeten incasseren. Hoe is mij onduidelijk, ik had zelf het idee dat hij aardig stond. Ook Jan van Elbrg gaat de mist in, volgens zijn zeggen pakt hij een verkeerde pion. Bert durft een dame-eindspel met een pion meer niet uit te melken (ondanks directe orders van zijn teamleider!) en besluit tot remise. De stand is dan 2.5-1.5. Bas, aan bord 5 staat dan minder, hetzelfde geldt voor Rene aan bord 4. Ik sta nog slechter dan deze heren. Ron staat beter, maar verlies van deze wedstrijd lijkt onontkombaar. Dan keert plots het tij, Bas weet remise te houden. Rene wurmt zich los en weet zijn tegenstander pardoes mat te zetten. Mijn tegenstander geeft zijn voordeel met 1 zet weg door een verkeerde combinatie aan te gaan. Ook zijn volgende zet is fout waardoor ik snel win. De achterstand is omgebogen in een voorsprong: 4-3. Ron laat zich niet verrassen en haalt de overwinning binnen. Sliedrecht heeft vanavond een goede kans laten liggen.