Het is een tijdje terug dat hier de laatste update is geweest. Aan de ene kant ligt dit aan de knie die nog niet 100% belast mag worden en aan de andere kant aan onze Herder Freya.
Als kleine pup vonden we haar achterwerk flink slingeren, maar dit lijkt bij meer puppies het geval. Aangezien het aanhield en ze duidelijk X-benen had, zijn we naar de dierenarts gegaan. Een Röntgenfoto toonde aan dat ze HD heeft. Een erfelijke aandoening die vaak bij Duitse Herders voorkomt. Wat HD inhoudt valt terug te lezen op
http://nl.wikipedia.org/wiki/Heupdysplasie_(hond) Onze dierenarts Scholte verwees ons door naar
Wilco Rasenberg in Tilburg. Deze dierenarts heeft veel ervaring met dit soort aandoeningen. Wij een afspraak gemaakt en een paar dagen later naar Tilburg. Na bestudering van de foto's en onderzoek van Freya zelf stelde Rasenberg voor om een bekkenkanteling uit te voeren. Geen kleine ingreep ... Hier is zat te vinden op het internet, zoek maar eens op Triple Pelvic Osteotomy.
Wat is er, kort door de bocht, aan de hand? De kom van het gewricht staat niet goed ten opzichte van de kogel welke aan het dijbeen zit. Door de kom "los te maken" uit het bekken, en deze te draaien, wordt de juiste pasvorm bereikt. In het ideale leidt de hond een leven alsof ie nooit HD gehad heeft. De techniek die Rasenberg gebruikt wijkt wat van de TPO techniek af, in plaats van het doorzagen van het bekken op drie plaatsen, doet hij dit op twee plaatsen en wordt het derde bot deels ingezaagd. Dit laatste bot wordt wat gedraaid zodat de kom waar het kogelgewricht in hoort beter aansluit.
De keus aan ons was symptoombestrijding (pijnstillers, spierversterkers en een verminderde kwaliteit van leven) of voor bovenstaande operatie gaan. Voor ons was de laatste optie eigenlijk de enige optie. Er werd een afspraak gemaakt voor 19 november, gisteren dus, voor de 1e operatie. Ze moet er nm 1 per heup ondergaan. Na elke operatie moet ze 1 maand immobiel gehouden worden zoals dat heet. In de praktijk betekent dit dat we een bench hebben aangeschaft waar ze de komende 2 maanden veel in zal verblijven. Ook heb ik een stukje grasveld achter op de plaats aangelegd wat als voorlopig hondentoilet moet dienen. Verder hebben we de benedenverdieping van vloerbedekking voorzien (bedankt Mart!) omdat uitglijden na de operatie funest is.
De twee weken naar de operatie toe stonden dus al aardig in het teken van ons meisje.
Gisterenochtend om kwart voor zeven vertokken Lilian, Freya en ik naar Tilburg. Daar aangekomen was er nog tijd voor een rondje, voorlopig haar laatste..
Wilco Rasenberg gaf haar een verdovingsspuit, en langzaam maar zeker dommelde ze weg.
Lilian en ik vertrokken richting Tilburg om ons daar in het centrum wat bezig te houden. Al voor 13u belde Wilco met de mededeling dat de operatie geslaagd was, en hij zelf zeer tevreden was over de pasvorm van kom en kogel.
Toen we haar ophaalden was ze nog aardig onder invloed van de narcose, maar herkende ons wel. Nadat we instructies, medicijnen en voer hadden ontvangen reden we naar huis.
Daar aangekomen moest ze uit de auto naar binnen gedragen worden. Dat dit niet pijnloos voor haar ging is de hele buurt wel duidelijk geworden denk ik.
De avond en nacht waren voor ons zwaarder dan we ons voorgesteld hadden. Freya probeerde een paar keer te lopen, vervolgens voelde ze de pijn en ging dan niet rustig weer liggen. Vreselijk kermen, en mijn broer Jaap (woont 30 meter verder) heeft het arme beest nog gehoord.
Naar buiten kregen we haar dus ook niet. Plassen deed ze vanochtend in de kamer. Het zij zo, de wasmachine is geduldig... Het werd voor ons een lange nacht met weinig slaap. Nu liggen hond en haar vrouwtje naast elkaar te pitten.
Ik hoop voor het hondje en haar baasjes dat het snel beter gaat.....
Lilian en Freya slapen na inspannende nacht
Freya oefent Benchzitten voor haar operatie
Freya na haar operatie, de geschoren dij bedekt door handdoek.
Afstapje van steigerhout, dank aan broer Jaap!
Hondentoilet in tuin, wat een luxe.
Vloerbedekking in huis!
Kale dij
