dinsdag, juni 28, 2005

Stilte voor de storm

De Baksteen had zijn benen een dag of 4 stil gehouden, maar vandaag moest hij aan de bak. Peter, De Rode Punaise uit Maasland en de Helderse Magneet zouden met de Baksteen een rustig rondje gaan rijden...
Eerst reed het kleine peleton naar de Hoek, om vervolgens de Stormvloedkering te beklimmen. Baksteen en Magneet hadden teveel oog voor elkaar waardoor Peter er met de bolletjestrui vandoor ging. Volgens Peet zou dit een sterretjestrui moeten zijn, die zweefden nm voor zijn ogen bij aankomst op de top.
De Rode Punaise, aardig hersteld van het schuren van het aangezicht aan het asfalt, begon aan het einde van de Waterweg tempo te rijden. Dat belooft nog wat voor de toekomst!
Van lieverlee ging het richting Vlaardingen en Schiedam. Richting Kandelaar verrichte Ed (De Magneet) nuttig kopwerk. De Baksteen spaarde zich voor de dingen die zouden komen. Eenmaal voor de wind ging het richting Maasland. Reeds bij Delft sprong Ed voor de eerste maal weg, met een snelheid van 50 in het uur. De Baksteen reageerde alert en kon deze moedige poging pareren. Ed zou nog enkle keren proberen weg te springen, maar met hetzelfde resultaat. Peter kwam steeds weer bij, maar de Punaise moest hier afhaken. Toen de bocht naar de Herenlaan gerond werd, maakte het drietal overblijvers zich op voor de sprint. Peet trok aan, Baksteen in zijn wiel en de Magneet daar weer achter. Toen de Baksteen aanzette deed de Magneet zijn naam eer aan en bleef keurig plakken. Sterker nog, in de volle sprint hoorde ik zijn rammelbak, ook wel MetGazelle genoemd, van zeer dichtbij. Gelukkig kon ik hem weer achter mij houden. Gevuld met adrenaline reden we de laatste honderden meters naar het werk. De 60,4 km werden in 31,0 km/u afgelegd. Max snelheid was 54,2 km/u.

maandag, juni 27, 2005

Week 25 2005

Het jaar is bijna op zijn helft. De Baksteen is tevreden over het aantal gereden kilometers tot nu toe; 5340 Wanneer dit zo blijft is een totaal van 10.000 km dit jaar haalbaar. Enfin, dat zien we eind dit jaar wel.

vrijdag, juni 24, 2005

Warrum II

Vanochtend was het al knap benauwd in huis. De hittegolf bleek een feit. Baksteen snakte naar wat rijwind. De Tirreno werd bestegen, en het rondje van woensdag werd nagenoeg gekopieerd. Op de snelheid na dan :-) De 55 km werden in 27 km/u afgelegd.
Dat belooft nog wat voor de kale berg komende maand....

donderdag, juni 23, 2005

woensdag, juni 22, 2005

Zoef zoef!

Ideaal fietsweer vandaag. Lekker zonnig en niet zo idioot warm. Op het werk bleek alleen Ed zijn fiets meegenomen te hebben. Maar Ed had andere plannen, Mark moet kilometers maken voor de Ride for the Roses. Ruud had nog dikke benen van zijn ploegentijdrit van dinsdagavond. Peter komt alleen op zijn racefiets als er een rondje afgesproken is.
Alleen dus. Baksteen en Tirreno reden richting Hoek van Holland. Bij het Staelduinse Bos stond het tellertje op 27,5 km/u gemiddeld. De benen voelden goed en ik besloot tempo te gaan rijden. Vanaf de Hoek ging het schuin voor de wind, en al snel werd er dik boven de 30 gereden. Aangekomen bij Vlaardingen was het gemiddelde naar 29,9 km/u gestegen. De benen werden minder, maar de Baksteen bleef boven de 30 koersen.
Rond de surfplas wordt het erg druk en het is laveren tussen de mensen die geen notie nemen van de wereld om zich heen. Bij Delft reden Ed en Mark hun gezapige rondje. De Baksteen was echter op recordjacht! Na de meet op de Herenlaan bleek de 55 km in 30,1 km/uur afgelegd.
Zo snel heb ik nog nooit een afstand van 50+ km in mijn uppie afgelegd.
Das een lekker gevoel. De benen gloeien nog na :-)

maandag, juni 20, 2005

Warrum

Het is erg warm vandaag. Bram en de Baksteen zijn vrij vandaag. Op de fiets reden zij naar Vlaardingen en terug. In Vlaardingen werd oa een buitenthermometer gescoord. Deze geeft op dit moment 35 gr C aan in de schaduw.
Eind van de middag gaat het gezin de vouwwagen uittesten, de vakantie komt er aan! Over twee weken vertrekken we richting Frankrijk. Nu kunnen we vast wennen aan barre temperaturen.

zondag, juni 19, 2005

Des Avonds

Om half negen vanavond sprong de Baksteen op de Tirreno voor een gezapig rondje. Het begon wel gezapig maar liep van lieverlee weer uit op een race tegen het horloge. De dalende zon trok lange schaduwen en kleedde de Baksteen slank af.
De 39,5 km werden in 29,1 km/u afgelegd.

Week 24

Aardig stukkie gefietst afgelopen week. Een aardige uitschieter van 400+ km.

zaterdag, juni 18, 2005

Bram en Baksteen

Het was middendelflanddag, en mooi weer! De Baksteen met zoon Bram achterop de Giant reden eerst richting Foppenplas waar de zus van de Baksteen een demonstratie gaf van "schaapherderen" met een Border Collie. Vandaar ging het naar de Broekpolder. Met het pontje voeren we naar de Kwakelweg om vervolgens richting het Woudt te fietsen. In het kleinste dorp van Nederland stond voetbal- en drinkmaat Dick die mij allerhande producten van de bij aan probeerde te smeren. Dat lukte hem aardig, ik kocht honing, pollen en drop. Vervolgens vergat ik het spul mee te nemen :-)
Op de terugweg werd Maasland aangedaan. Bij dienstmaat Arie werd een muisvriendelijke val opgehaald (zaterdag op zondag gelijk prijs: 2 muizen!), en toen naar huis. De 30 km werden in 19 km/uur afgelegd.

De Baksteen



Het Woudt

vrijdag, juni 17, 2005

Reunie II

De foto's van Baksteen's B103 reunie zijn te bezichtigen op deze link.

Onderstaande foto toont de Baksteen op zijn duurste auto van de zaak ooit!
Van links naar rechts: Frank Smits (bestuurder), Bert van der Slik (lader), Jan Voskuilen (schutter), De Baksteen (commandant) en Lau van Vlokhoven(OPC).



De Baksteen

donderdag, juni 16, 2005

Fiets en voetbal

Voor de 6e achtereenvolgende dag sprong ik op de fiets. Aan het einde van de middag stond er weer een aardig briesje. Het zonnetje was niet te zien. Met zware benen maakte ik een kort rondje naar huis. De 28 km werden in 27 km/u afgelegd. De Baksteen was moe. Een slordige 2 uur later huppelde ik, met mijn voetbalvriendjes, weer achter een bal aan. De vermoeidheid werd na de wedstrijd weggespoeld met goudgele glazen bier. Bij thuiskomst vielen de luiken gelijk dicht. Vrijdag wordt een rustdag nam ik mij voor.....

woensdag, juni 15, 2005

Yes!

Met zware benen sprong ik vanochtend op de fiets richting werk. Deze week heeft de Baksteen reeds 300+ km onder zich weg zien glijden. Aangekomen zie ik nog twee scheurijzers staan; die van de Magneet (aka fietsvrind Ed) en Ruud. Ed had zijn slot om de paal gelegd, en om de .... paal! De fiets stond dus niet op slot. Al een hint dat het niet goed zat tussen Ed's oren.
Rond 12 uur sprongen we op onze metalen rossen en met onregelmatige tempowisselingen ging het richting Delft. Bij Schipluiden moest Ed bij het klimmetje passen, zou hij zich drukken? Bij de Kandelaar aangekomen reed hij echter in de volle wind kilometers op kop. Bij de klim over de A20 was het echter weer de Baksteen die als eerste aantikte voor de bergpunten. Maar hier zat Ed er dicht op.
Na de surfplassen ging het over de Zuidbuurt richting de Parallelweg. Hier kwam Ruud op kop en vertikte Ed zijn plekkie in de molen in te nemen. De spanning steeg, de meet kwam van lieverlee in zicht. Ruud bleef op kop alsmaar versnellen tot we uiteindelijk 45 km per uur reden. Ook op de Herenlaan gaf Ruud het tempo aan en fungeerde als de ideale knecht voor de Baksteen! Ik lachte en zwaaide naar Ed die zijn kans afwachte in mijn wiel. Op het moment dat Ed uit mijn wiel sprong ging ik de sprint aan en even bleef hij naast mij hangen. Nog meer kracht op de pedalen zorgde er voor dat hij gestaag naar achteren begon te glijden. Met een top van 54,7 km per uur sprong de Baksteen als eerste over de meet. Wat een onverwacht succes!
De 35 km werden in 31.1 km/u afgelegd.

dinsdag, juni 14, 2005

Rat

Bij het verlaten van het DTO-pand was het snel duidelijk: er was veel zon en er stond veel wind! Baksteen sprong op zijn gepoetste Tirreno en voor de wind ging het richting Schipluiden. De fiets voelde wat zwabberig aan, en in de bochten leek ze wel uit te breken. Dit riekte naar een zachte/lekke band. Toch nog een piepklein lekje gereden tijdens Den Helder - Wateringen? Ik besloot op het gemakkie te fietsen. Bij Delft schoot een rat voor de fiets langs. Grappige beestjes, maar jammer voor hen dat ze schadelijk zijn in onze ogen... Even later besloot ik toch maar eens aan de achterband te voelen. Inderdaad, een bar of 3 zat er zo te voelen nog in. Geen zin in een bandvervang avontuur reed ik nog langzamer naar huis.
De 32 km werden in 24,5 km afgelegd. Des avonds werd de band geplakt. Baksteen twijfelde of de buitenband (na 4100 km) preventief vervangen moest worden. De hollandse zuinigheid gaf de doorslag. We proberen het nog een paar honderd km.

De Baksteen

maandag, juni 13, 2005

Dienstreis Den Haag

Vandochtend had ik een afspraak in Den Haag. Gezien het drukke verkeer in het Haagse, besloot ik te gaan fietsen. Onder een donkere hemel reed ik heen op de Giant. Een slordige 2 uur later was de hemel open getrokken, en met een zonnetje kon ik weer terug naar het Maaslandse. (Henk, op de terugweg rèd ik doâh Rèswèk. Aldaah ben ik langs je âhwe hùisje gerède. Rèswèk is toch wel wat andars as Diere, toch?)Uiteindelijk werden er 55 km in 19 km/u afgelegd.

Vanavond werd ook de Tirreno van zand en andere ongerechtigheden ontdaan. Vervolgens werd ze gedroogd en haar ketting gesmeerd. Morgen een stukkie fietsen?

De Baksteen



Schuldig of onschuldig?

zondag, juni 12, 2005

Traditiegetrouw

Rijden we (De Baksteen en wat collegae) in juni de duinentocht Den Helder - Wateringen. Vanochtend om 5 uur ging de wekker. Na een snelle hap en check of alles aanwezig was, sprong de Baksteen op de fiets om rond 5u50 bij Peter aan te kloppen.
Peet's zoon Lex is sinds enkele maanden ook "renner", en voor hem is dit de eerste grote tocht.
Gedrieen rijden we naar Wateringen, donkere wolken beloven niet veel goeds deze dag. Om 7 uur vertrekt de bus richting Den Helder, en de Baksteen probeert een uiltje te knappen. In Den Helder staat ook de Magneet klaar om zich aan te sluiten bij de tocht. Het is inmiddels 9 uur in de ochtend, en het gaat hoe langer hoe harder regenen. Tot Bergen, een km of 40, rijden we in de bagger. Gelukkig wordt het droog en in een leuke groep rijden we tussen de 27 en 30 km per uur. Eenmaal bij het Kopje van Bloemendaal blijk ik opeens te kunnen klimmen! Nog nooit zo makkelijk reed ik naar boven. Dat belooft wat voor de Mt Ventoux!
Lex, veruit de jongste deelnemer, moet nu gaan passen. Hij krijgt het zwaar, en in de duinen wordt hij geplaagd door kramp. We besluiten het rustig aan te doen. Het laatste uur gaat het wederom regenen, maar we ruiken de stal! Lex, van lieverlee hersteld, trekt in Wateringen als eerste aan de bel. Petje af voor deze knappe prestatie.
Na ontvangst van de herinnering gaat het huiswaarts. Baksteen en Magneet plagen elkaar met sprintjes op alles wat maar enigzins boven het maaiveld uitsteekt.
Moe maar voldaan schuif ik om 6 uur 's avonds achter de biefstuk.
Afstand totaal: 179 km in 24 km/uur.

De Baksteen


zaterdag, juni 11, 2005

Eén nachtje slapen

En dan rijdt de Baksteen Den Helder - Wateringen. Liever gezegd Maassluis - Wateringen gevolgd door Den Helder - Maassluis :-)
Vanmiddag werden op rustige wijze de benen "gevoeld" ; 32 km in 26.5 km/u. Het voelde fris aan, dus morgen gaat de lange broek aan.

De fiets is schoongemaakt, nieuwe Lookplaatjes op de schoenen gemonteerd, proviand uitgezocht, banden nagelopen, zadeltas gecontroleerd en de kleren klaargelegd. Nu maar hopen op een wind in de rug en geen regen!

De Baksteen



Stadhuis Den Helder, vertrekpunt.

Reunie

De Baksteen heeft in zijn jonge jaren de dienstplicht vervult. Na een opleiding van 6 maanden tot Tankcommandant Leopard II, mocht hij "paraat" gaan in Duitsland (Seedorf). Na 20 jaar komt hij zijn oude tankmakkers weer tegen in Amersfoort. Een vreemde gewaarwording; de jongens van ong 20 zijn opeens kerels van 40 geworden. Om de een of andere reden kan ik het niet zo zien. Ik zie nog gewoon die koppies van toen, alsof de tijd stil gestaan heeft. Na de eerste bak koffie lijkt het al of we gisteren elkaar voor het laatst gezien hebben. De hele dag worden we geplaagd door het opborrelen van herinneringen welke klaarblijkelijk toch niet door overmatig drankgebruik vernietigd zijn. Al met al een leuke dag met hoge opkomst (21 van de 24 tankers zijn aanwezig).
Vanaf deze plek dank voor Bert en Frank voor het werk wat zij gedaan hebben om dit mogelijk te maken.



Tankers van het Bravo Eskadron B103 Seedorf lichting 85-5 & 85-6

woensdag, juni 08, 2005

Survival

Mooi weer, met net ietwat teveel frisse wind. Via Hoek van Holland reed de Baksteen solo naar Maassluis. Daar werd op de wielerbaan gezocht naar zoon Bram. Bram had de laatste "training" van MAHOROKAN, en deze was omgezet in een survival parcours. Leuk om naar te kijken. Helaas voor Bram kwam hij in close contact met de brandnetels wat zijn plezier aardig vergalde. Na ong een minuut of 15 vervolgde ik mijn tocht. Via Vlaardingen en Delft ging het via Schipluiden terug naar het werk. Daar hing alleen Peet's spijkerjack. Rugzak ingepakt en naar huis gefietst. Op de herenlaan stond de eenzame lepelaar weer. De 55 km werden in 25.5 km/u afgelegd.

dinsdag, juni 07, 2005

Oude koeien uit de sloot halen

Zo luidt het spreekwoord. Baksteen zag echter, op weg van het werk naar huis, dat een kalf uit de sloot getrokken werd door Boer met Trekker. Natuurlijk ook vandaag weer veel wind. Op de Tirreno werden de 37 km in 27,5 km/uur afgelegd. Langs de Waterweg werd een strandloper(?) gespot.
As zondag gaan de Baksteen en de Magneet samen met collega Peter en zijn zoon Lex traditiegetrouw Den Helder - Wateringen rijden. Ruud viel af ivm rugklachten. Jammer... Hoe meer zielen hoe meer vreugd.


zondag, juni 05, 2005

Nieuwe aanwas

Na wat aandringen de afgelopen tijd lukte het om een afspraak te maken met Aad. Vóór de afgesproken tijd van 8 uur hedenmorgen stond hij, incluis zoon Maarten, voor Baksteens deur te springen van ongeduld. Terwijl de Baksteen op zijn Tirreno sprong, reden de Verboontjes op hun brede banden fietsen. Resp een Giant voor Maarten en een Koga voor Aad. Voor de wind reden we richting Vlaardingen langs de Waterweg. Onderweg legde ik uit welke route we zouden rijden om aan de gewenste 40 km te komen.
Maarten ging een ietwat te hard naar Aad's zin, en waarschuwde hem voor de mogelijke gevolgen later in de rit. Vanaf de Waterweg ging het richting Vlaardingen en Schiedam, om langs de Kandelaar voor het eerst last te krijgen van de wind. Maarten bleef maar tegen mij aan kletsen, en zo hoorde zijn vader ook nog de oorzaak van zijn vele lekke banden :-)
Toen we linksaf sloegen richting Schipluiden, ging de neus de wind in. De Baksteen voorop met het tellertje op 23 km/u, Maarten in zijn wiel en deze weer gevolgd door Aad. Aad's kaarsje ging bij het bruggetje van Schipluiden uit. We besloten het rondje ietwat in te korten, ook al vanwege de vette regen die ons niet spaarde.

Eenmaal in Maassluis aangekomen bleken er 38,5 km afgelegd in 23,5 km/u.

De eerste stap is gezet! Op naar een zondagochtendpeleton! Petje af voor Maarten die nog duidelijk overhad aan het eind. En natuulijk ook voor Aad voor zijn eerste 40 km na 3 jaar?




De Baksteen

woensdag, juni 01, 2005

Reserve-Ed

Lekker weer om een stukkie te fietsen. Dat dacht collega Ruud ook. Ed was te laat naar zijn bedje gegaan en was met de auto naar het werk gekomen. (Jammer dat Op de Fiets Werkt Beter niet door DTO ondersteund wordt). Ruud en ik gingen derhalve "intervallen". Tenminste dat was Ruuds plan. Op de Gaag ging echter gelijk het gas erop en met 40 km/uur reden we kop over kop richting Delft. Via Delft naar de Kandelaar, en daar werd al wat minder overgenomen door Ruud. Ik voelde mij sterk, en bleef als een Reserve-Ed aan kop rijden. Toen we bij Schiedam het gas er even af haalden liet Ruud doorschemeren dat ik toch wel hard reed. Was dit virtueel zand? Enfin, het gas ging er wederom op, en na lang kopwerk van mijn zijde nam Ruud op de Zuidbuurt met 37 km/uur over. Oef, dat deed ff pijn! Het virtuele zand waar ik net over sprak begon vaste vorm aan te nemen. Werd ik uitgewoond om vervolgens op de Herenlaan de virtuele deksel op mijn fraaie neus te krijgen? Zeker na de opmerkingen "Ik heb de benen niet vandaag!". Tsja, goede raad is duur, maar ik voel mij nog immer sterk. Als eerste draaide ik de Herenlaan op, en begon het tempo van lieverlee te verhogen. Vanaf mijn "sprintpunt" deed ik er nog een schepje bovenop. Daar reed de Baksteen 40 km/uur en verhoogde dit tot 49 km/uur. Dat Ruud de strijd bij 40 km/uur al opgegeven had was mij toen nog niet bekend.
Wij deden het rondje van 34 km in bijna 31 km/uur gemiddeld.
En Ed? Ed was maar wat blij dat ie er niet bij was!

De Baksteen