donderdag, maart 31, 2005

Lentezon

In de lentezon reed ik van het werk naar huis. Daar aangekomen werd snel gewisseld van fiets. De Giant werd ingeruild voor de Tirreno. Al wat warmgedraaid ging het vol goede moed richting Vlaardingen. Ondanks de tegenwind kon ik er aardig vaart in houden. Niet alleen ikzelf had er zin in, ook de hartslagmeter functioneerde vandaag goed. Na Vlaardingen volgenden Schiedam, en buurtschap De Kandelaar, alwaar de brug richting Oude Leede genomen werd. De A13 naderend zag ik dat deze met wagens dichtgeslibd was. Nadat er nog een stuk richting Berkel gereden was, kon de Baksteen eindelijk voor de wind "afdalen" naar het maaslandse. Dit ging lekker, en het gemiddelde liep almaar op...
Het bruggetje bij Schipluiden roste ik op in een tempo dat ik niet zal verklappen (de concurentie leest mee!). In de afdaling zag ik vanuit een ooghoek een aalscholver een lekker visje naar binnen werken.
Door aardig door te halen kon ik de Herenlaan oprijden in een gemiddelde van 29 km/u. De afstand, 48 km, was voldoende om een 2500 kcal van Baksteens buikje weg te schaven. Op de zaak nog even inklokken voor het sportuurtje en weer snel op de Tirreno naar huis. Bij de uitgang stond collega Peet met zijn karakteristieke sjekkie in de mondhoek, en hij riep iets wat aan mij voorbij ging. Ik riep nog wel ff terug. "Ik was sterk vandaag!" en verdween richting Maassluis.

De Baksteen

woensdag, maart 30, 2005

Blauwe brief

Zoals elk jaar werd ook dit jaar de belastingaangifte over 2004 tot het laatste moment uitgesteld. Gelukkig is de klus weer geklaard zodat ik met minder stress op de fiets kan kruipen!

dinsdag, maart 29, 2005

Vijftien Mille!

De Giant van de Baksteen passeerde de 15000 km op haar teller. De Baksteen en Giant brachten ongeveer 830 uur met elkaar door sinds februari 2001. De Giant is een trouwe onderdaan welke een goede voorjaarsbeurt verdient!

De Baksteen


maandag, maart 28, 2005

Lentebuitje revisited

's Morgens om 8 uur zomerse tijd op de fiets gestapt. Al snel werd duidelijk dat de benen niet goed waren. Of kwam het door het druilerige weer? Mistig en koud. Onderweg drie lentebuitjes mee mogen maken waarvan de laatste geen verkleinwoord waard was en ook nog een half uur aanhield. Enfin, jullie begrijpen het al; echt lekker ging het niet vandaag. De 60 km die ik in gedachten had werden dan ook niet gemaakt. De 43 km die wel weggeduwd werden, gebeurde in 26 km/u. Er werden dik 2000 kcal verstookt, max hartslag 170 gem hartslag 141.

zondag, maart 27, 2005

Burp!

Vandaag de benen stil gehouden. Burgerlijk een gourmet weggewerkt.
Moet er weer afgefietst worden. Morgenochtend misschien?

zaterdag, maart 26, 2005

Rondje M@rt

Rond 1500 uur sprong de Baksteen op de Tirreno. In gezelschap van een schraal zonnetje en noordwesten wind maakten zij een rondje Vlaardingen, Schiedam, Kandelaar, Maasland, Hoek van Holland, Maassluis.
Daar de temperatuur alleszins redelijk was, lijkt er ook weer wat meer snelheid in te komen. De 59 km werden in 28,3 km/u afgelegd. Thuis aangekomen ging de Baksteen ff op de bank zitten. Baksteen's oogjes werden zwaar. Baksteen viel in slaap.... Door Lasagnageluiden werd hij weer gewekt! Pasta is goed voor de Baksteen!

Onderstaand plaatje is de brug bij de Kwakelweg. Onderdeel van Rondje M@rt. Volgens fietsvrind Ed een blauwe brug. Voor mensen met minder deficiente ogen gewoon groen.
Ook de stormvloedkering, op het andere plaatje is een onderdeel van dit rondje.


vrijdag, maart 25, 2005

woensdag, maart 23, 2005

Ed springt weer op de fiets!

Fietsvrind en collega Ed (De Helderse Magneet) kwam na anderhalve week griep weer op het werk. Gekscherend had ik hem gisteren een mailtje gestuurd met de inhoud "sportuurtje?". Gek als Ed is had hij toch zijn Metgazelle meegenomen. Je moet wat als je de Amstel Gold Race van 250 km wil doen....
Rond 12-en stapten wij op onze Gazelles en reden richting Hoek van Holland. Gezien Ed's griep had ik een gezapig rondje verwacht, maar bij Hoek van Holland ging het gas er op. Volgens de hartslagmeter ging Baksteen's tikker met 160 a 170 tikken per minuut te keer. Kilometers lang reden we zij aan zij in het vette tempo. Bij Maassluis aangekomen stond gelukkig de brug open. Ed begon te hoesten als een kameel, was toch wel een beetje te hard gegaan voor deze herstellende heer.
Hierna ging het in ietwat lager tempo langs Lickebaert, Surfplas, Broekpolder richting Delft. Bij Delft ging het dan eindelijk kop over kop richting werk.
Bij Maasland werden we ingehaald door een tweetal fietsers. Dat werd zuigen! Wind tegen reed één van die jongens gewoon 35. De Herenlaan opdraaiend zouden de kriebels voor de sprint moeten komen. Die kriebels kwamen niet, de sprint wel. De benen van Ed konden de sprint niet aan, derhalve kon ik als eerste aantikken. Geen euforie en/of endorfines. Daarvoor moet Ed echt hersteld zijn.

Afstand: 55 km
Snelheid: 28.8 km/u



De Baksteen

PS Nieuwe Friesche Vlag reclame al gezien?
Wat horen wij daar voor fijne muziek? Jawel, Blitzkrieg Bop van de RAMONES! Man daar ga je hard van fietsen, geen pillen nodig.

dinsdag, maart 22, 2005

Lentebuitje

Na een fraaie dag (zo zag het in ieder geval achter het kantoorglas uit) trok de Baksteen zijn vacuumpakkie aan om met een ommetje huiswaarts te keren. Buiten gekomen bleek de mooie dag over, en het miezerde zelfs een beetje. "Ach moet kunnen." dacht onze held. Bij het prepareren van de Tirreno begon het echter flink te regenen. De Baksteen, de hele winter doorgefietst en echt toe aan wat mooiweerkilometers, dacht bij zichzelf: "Ja, maar hier heb ik dus geen zin in!" En reed direct naar huis....

maandag, maart 21, 2005

Den Haag

Vandaag had ik cursus in Den Haag. Dat betekende dat ik rond 7 uur 's ochtends op de Tirreno sprong om, in gezapig tempo, richting de Hofstad te rijden. De wind kwam nog uit noordelijke richting. En ik had toch op Teletekst gezien dat ie uit het zuiden zou komen? Heb ik weer, dacht ik nog. Na een uurtje was ik op de bestemming aangekomen en na een lekkere douche kon de cursus beginnen.
Die duurde mij wat te lang, knikkebollen was mijn deel. Pas tegen vieren kon ik mijn zweterige, naar ammonia riekende, wielerkleding weer aan. Gelukkig scheen het zonnetje en binnen no-time had ik het naar mijn zin. Ik besloot een alternatieve route naar huis te rijden. Helaas geen groot succes, ik doorkruiste geheel Delft, en vervolgens reed ik een paar km klinkerweg parallel aan de A13 welke dood bleek te lopen. Uiteindelijk kwam ik aan de noordkant van de Schie uit, en jawel de Kandelaarbrug kwam in zicht. Vandaar was het gesneden koek en rond kwart voor 6 zag ik mijn, nog immer koortsige vrouw, snotterend op de bank liggen. Griep lijkt mij dit jaar te passeren, en das lang geleden... (Snel!! Waar is dat ongelakte stuk hout!)
Heen en terug legde ik 60 km af in 24,2 km/u.


HEEN

TERUG


De Baksteen

zondag, maart 20, 2005

Lente!

Vandaag begint de lente! Waarschijnlijk voor velen ook hun wielerseizoen, want wat was het druk vanochtend. Om 9.00 uur besteeg ik de Tirreno en mocht gelijk de neus in de frisse NO wind (kracht 4) steken toen ik de Lickebaert inreed. Dit beviel mij bar slecht en ik kwam maar niet op gang. Zoals gezegd veel fietsers onderweg, maar ook wandelaars (met en zonder prikstok), kanoers, hardlopers en als klap op de vuurpijl een karretje met 6 sledehonden er voor. Op mijn vraag:"Waar is je slee?" antwoorde de eigenaar: "Waar is de sneeuw?" Tsja daar valt weinig tegen in te brengen... Zo kwam ik van lieverlee richting Kandelaar. Eindelijk ging de wind in mijn voordeel werken. Het windje maakte het knap koud, en ook de zon liet het afweten. Bij de Kandelaar hing een vette natte waterkou. Enfin, het ging vanaf Delft richting Schipluiden, Maasland, Maasdijk, Hoek van Holland en vervolgens langs de Waterweg naar huis. De 55 km werden in 27 km/u afgelegd.
De hartslagmeter, gemonteerd op het nieuwe voetje zat nog steeds te ver weg zodat ik met een hartslag tussen de 0 en 80 rondreed. Bij thuiskomst het voetje nog dichterbij het stuur gezet.

De Baksteen

zaterdag, maart 19, 2005

Week 11 2005

Een aardige week, eindelijk weer eens boven de 200 km. De Giant gaat richting 15000 km. Dit voorjaar krijgt ie een welverdiende grote beurt met neue tandwieltjes en zo. Dit trouwe ros dient de Baksteen al weer 4 jaar. De Tirreno heeft er bijna 2000 km opzitten.

Poetsen

Vanmiddag heb ik de Tirreno en Giant gepoetst en de ketting gesmeerd. Bij de Tirreno kwam ik tot de ontdekking dat er een gat in de zijkant van de voorband zit. Dat wordt vervangen ben ik bang... Zonde, zit nog geen 2000 km op. Das een van de nadelen van in de winter rijden, er ligt een hoop rommel op de weg.
Verder heb ik een extra "voetje" voor het ligstuur gekocht zodat ik mijn hartslagmeter daar op kan bevestigen. Dat zijn dan al drie voetjes :-) Ook heb ik het ligstuur een ietwat hoger gezet. Morgen ff testen hoe dat zit.
De Baksteen

vrijdag, maart 18, 2005

Beetje minder wind

Het weer was ietwat beter vandaag. Ik besloot een stukje meer te fietsen dan gisteren. Bij Schipluiden pikte ik een andere wielrenner op, en gezamenlijk ging het kop over kop richting Kandelaar. Zonder een woord te wisselen, en met een tegenwind, vlogen we met 35 in het uur door het landschap. Vreemd die magie van elkaar begrijpen zonder elkaar te kennen. Na een km of 6 bedankte ik mijn tijdelijke (en stuk jongere) partner en liet het tempo, en de hartslag, vieren. Aangezien de wind minder hard was, kon ik het tempo richting Maassluis aardig boven de 25 houden. Ook werd de Lickebaert meegenomen. De 37 km werden in 27.3 km/u afgelegd.

De Baksteen



Stukje dijk bij buurtschap Kandelaar

donderdag, maart 17, 2005

Uit je hempie waaien

Het was gisteren zulk mooi weer dat ik, zonder de weersvoorspelling gezien te hebben, vanochtend gelijk de Tirreno uit de schuur trok. Tijdens de werkuurtjes tuurde ik zo af en toe naar buiten en besefte dat het beduidend slechter weer was dan ik gehoopt had. Er stond weer eens een flinke wind, en wel uit zuidwestelijke richting. Desalnietemin besloot ik, rond 5 uur in de middag, voor de wind richting Delft te fietsen. Een vette 40 in het uur zonder al te veel inspanning was mijn deel. Natuurlijk kwam bij Delft het punt dat ik de wind schuin tegen kreeg. Het ging richting Schiedam over het lange fietspad. Toen ik een snorfiets van achter aan hoorde komen speelde gelijk mijn zuig-gen op. Jawel, een dikke trol op een brommer haalde mij in en reed een dikke 20 in het uur. De Baksteen vloog gelijk naar een plekkie links achter haar, lekker uit de wind. De dikke trol, vet genoeg om mij een beschut plekkie te geven, vond dit niet leuk en ging express in de remmen. Ik haalde haar dus weer in. Even later haalde zij mij weer in, en ik dook weer in haar wiel. Voor de tweede maal ging zij in de remmen. Dit schoot dus niet op. Ik sloeg rechtsaf vol de wind in. Man dat viel tegen! De dikke 40 van heen veranderde in een waarde tussen de 15 en de 20 km/u. Langzaam maar zeker naderde Maassluis. Ik vond dat ik nog wel wat extra km kon gebruiken, en besloot om het Lickebaertbos ook nog te ronden. Moe gestreden, maar uitermate tevreden over de vorm, stuurde ik de Tirreno de schuur in. 33km in 25,7 km/u

De Baksteen

Onderstaande foto van de vette trol is speciaal voor fietsvrind Ed opdat zijn herstel versneld wordt. Dat hij de AGR fluitend uit mag rijden!!

woensdag, maart 16, 2005

Naar school

Druk dagje vandaag. Vanochtend om kwart voor 7 naar het werk gefietst. Rond 2 uur 's middags naar huis om Jim voor de middelbare school in te schrijven. Naast de kinderen is nu ook Lilian geveld door de griep. De school is in Schiedam, en het weer was schitterend. Dus op de fiets! De jas ging na één km in de tas, en in het overhemdje vervolg ik mijn weg. Vreemd als je nagaat dat het nog geen twee weken geleden 20 graden vroor.... Na het inschrijven weer terug, totaal 22 km.
Dit naast de 13 van het woonwerk verkeer die ik al afgelegd had. Thuis gekomen moest ik nog wat boodschapjes doen wat weer wat extra km betekende. 's Avonds naar Bram's juf voor een 10 minuten gesprek, ja weer op de fiets. Al met al een 40 km op de Giant. De Baksteen wordt maar sterker en sterker. En wat doet de concurentie?
Als ze niet ziek thuis zitten, staren ze nog naar de winterklaargemaakte fiets welke nog in de stalling staat of op de zolder hangt. Enfin, die van de Baksteen mag morgen weer een ritje maken. Waarschijnlijk gaat de Baksteen voor het eerst dit jaar in de korte broek!






De Baksteen

dinsdag, maart 15, 2005

8-jes draaien

In het zonnetje op de brede bandenfiets ging het richting Schipluiden en Delft.
Vóór Schipluiden werd de eerste racefietser ingehaald :-) Welliswaar een ietwat oudere Vutter, maar dat mag de pret niet drukken. Zelf Vutters vinden het niet fijn door een brede bandenfiets ingehaald te worden! Na het doorsteken van Delft kwam ik bij een bekend pad uit, en ging het weer retour richting Schipluiden. Weer werd een ietwat oudere man op racefiets gepakt. Nu had de Baksteen de vette wind vol in zijn snuit en het tellertje ging richting 18. Toen Maasland in zicht kwam werd ik ingehaald door een racefiets. Snel er achter hangen! De racefietser keek om en murmelde iets als "Ik zou er voor moeten laten betalen", natuurlijk doelend op mijn gerafineerde zuiggedrag. Om hem te vernederen besloot ik om over te nemen met een km of 5 harder. Ik riep hem toe "Kun je ook ff uit de wind zitten!" Natuurlijk had ik hem het liefst uit mijn wiel gereden, ik voelde mij sterk, maar ook weer niet zo sterk... Gelukkig schoot hij het fietspad richting Hertenkamp in zodat ik het tempo kon laten dalen. Na 28 km in 21.5 km/u kon de Giant rusten en de Baksteen douchen.
Later bleek ik een raar 8-je gedraaid te hebben (zie plaatje).

zondag, maart 13, 2005

De Lente komt er aan!

Een kort rondje door het groene hart leerde de Baksteen dat de lente in aantocht is. De eerste lammetjes zijn alweer gespot, en de woerden beginnen met het verzuipen van de vrouwelijke eenden. Dit laatste schijnt ook wel paren genoemd te worden. Het was tevens Baksteen's eerste rit met de neue hartslagmeter. Ik had een interval aangegeven van 125 tot 145 hartslagen per minuut om in te acteren. Voor de wind (er stond een krachtige westenwind vandaag) trap je je een ongeluk (een km of 40 per uur) om de 125 te halen, terwijl je tegen de wind in, met 20 km/u op de teller al boven de 145 loopt. Om de max hartslag te testen probeerde ik flink door te halen tegen de wind in. De Hmax (max harslag) bleef steken op 172. Toch niet tot het gaatje gegaan dan?
De 35 km werden in 25,7 km/u afgelegd.



De Baksteen

zaterdag, maart 12, 2005

Verlaat kado

De Baksteen ontving afg. donderdag nog een verlaat verjaardagskado van vrind John en vriendin Marleen. De Baksteen is erg in zijn sas met dit fraaie lampje!
Dit lampje is als beste getest in het blad Fiets.
Wat data: Super fel achterlicht (te vergelijken met een derde remlicht van een auto), met 5 LED. Lichtopbrengst: 25000 mcd De lamp heeft vier verschillende standen en is waterdicht. Brandtijd is 15 uur constant of 30 uur knipperend op twee AAA batterijen. Afm. 12 x 2,5 cm Eenvoudig te bevestigen en is daarna klikbaar.
Er zijn 4 verschillende modi waarin de lamp kan knipperen. Vooral de "knightrider" stand is errug cool ;-)

vrijdag, maart 11, 2005

Vaarwel Garri!

Zou mijn partij tegen Peter Kemner de doorslag gegeven hebben? Zou Garri gedacht hebben, "Eindelijk ontketent Baksteen's schaaktalent!" ?
Misschien lezen we het in zijn memoires, feit is dat Garri Kasparov, de sterkste schaker ooit, bekend heeft gemaakt te stoppen met schaken. Wat een verlies.... Vaarwel Garri, en laat wat van je schaaktalent aan mij na!

Deze week weer een mager weekje. Zie de statistieken.


donderdag, maart 10, 2005

Gefeliciteerd!

De Baksteen feliciteert zijn zus Marlies en haar zoon Barry met hun verjaardag!
Ter ere van deze feestelijke dag reed De Baksteen 58,5 km in 27.7 per uur. Het was lekker weer, niet echt koud, weinig wind en droog.
De hartslagmeter zat ook in de post, en ik draag hem as we speak. Met een hartslag van 60 slagen per minuut wordt dit verhaal ingetikt :-)

woensdag, maart 09, 2005

Week 9 2005

Week 10 is al weer bijna om, maar de km-stand van week 9 heeft u nog te goed.
Veel sneeuw, dus glad. Weinig km derhalve.... 145 waarvan 101 met de Giant.
De hartslagmeter is vandaag nog niet binnen gekomen. Morgen misschien? Over hartslag gesproken, onderstaand grafiekje lijkt wel op een onregelmatige :-) Morgen is ook de dag dat ik weer een stukje op de racefiets ga rijden. Vanochtend was het mij nog te vochtig.


De Baksteen

dinsdag, maart 08, 2005

Rikketik

Eindelijk de kogel door de kerk. De hartslagmeter is vandaag besteld. Om nog gerichter te kunnen trainen waardoor de Baksteen, op gevorderde leeftijd, probeert het onderste uit de kan te halen. Een leuke toepassing werd vandaag onder de lunch verzonnen. De hartslag meten tijdens een spannende pot schaken.... Wie weet.
Het weer laat een stukje fietsen weer toe lijkt het. Morgen derhalve een stukje fietsen, zonder de hartslagmeter helaas.



Baksteens neue aanwinst de Sigma PC1600

De Baksteen

maandag, maart 07, 2005

Op zijn Frans!

Vanavond stond de belangrijke wedstrijd tegen Charlois Europoort op het programma. Deze gedoodverfde favorieten voor de titel hadden dit seizoen wat steekjes laten vallen, en winst tegen C.H.E.S.S. was een must om theoretisch zicht op promotie te houden. Voor ons was elk punt welkom gezien onze plek in de stand in klasse 1B der RSB. Twee vaste spelers zegden af waardoor we met twee invallers aan moesten treden.
Zelf had ik mij aan bord 4 geplaatst en tot mijn grote verbazing mocht ik tegen Peter Kemner aantreden. Peter is een sterke speler, (en een goede webmaster van de CE site) maar tegen hem doe ik het over het algemeen heel aardig. Tijdens een snelschaakwedstrijd snoepte ik hem eens zijn 100% score van 11 uit 11 meen ik af door hem te verslaan.
Dit keer moest hij een Frans Vleugelgambiet weerleggen met zwart. Op zich ging dit niet slecht, maar net toen John vd Laar (bekend van de vd Laar opstelling met Ta8/Lc8) binnen kwam voelde ik een sterke drang om een te stuk offeren in volgende stelling:



Door te slaan op b5 kreeg ik een mooie stelling. Een vol stuk minder, maar dit werd door de activiteit van mijn stukken tov die van Peter gecompenseerd. Uiteindelijk belandden we in de onderstaande stelling met voor Peter minder dan 2 minuten en voor mij nog 3 minuten op de klok. Ik zag de winstweg niet, en met nog 10 zetten te gaan besloot ik in te gaan op zettenherhaling met Df5+ Kf7 De6+ Kg6. Peter wilde meer en speelde Kh6??. Nu kon ik het uitmaken met Pe6! Er dreigt mat en de dame staat aangevallen. Vol punt, Peter balen en de Baksteen een endorfineshot!



We wonnen deze wedstrijd met 4.5-3.5 Dank aan Bart en Ron voor de winstpartijen, knappe remises van Ton, John en Martijn. Euforie derhalve, en behoud in klasse I lijkt hiermee zeker. Ook dank aan Jan Ranft en Jan van Elburg voor de inzet!

De Baksteen

zondag, maart 06, 2005

GPS: Garmin Etrex Legend

Eén van mijn lezertjes vroeg zich af hoe ik die routeplaatjes voor elkaar kreeg. Welnu, de Baksteen is in het bezit van een GPS, de Garmin Etrex Legend. Deze is niet echt bedoeld voor in de auto, maar meer voor het outdoors werk. Met een speciale fietsstuursteun gaat ie in principe altijd mee op Baksteen's rondjes. Je kunt een route plannen met speciale software (Mapsource), en deze vervolgens in de GPS laden.
De GPS laat dan dmv een pijl of dikke lijn op de kaart zien hoe je moet rijden.
Omgekeerd legt de GPS ook de gereden route vast, zodat deze weer naar de PC gehaald kan worden. In Mapsource kun je dan de gereden route op de kaart zien. Simpel toch?

Op het internet zijn ook routes te downloaden. Een fraaie webpagina is die van www.gpstracks.nl. Je kunt hier routes weghalen en naar je GPS overzetten. Geen kaart meer op de fiets, of bordjes volgen, nee gewoon op je GPS kijken. De Garmin Etrex Legend kost tegenwoordig iets van 200 euro bij futurumshop.nl en dat is het geld zeker waard volgens de Baksteen!

De Baksteen

zaterdag, maart 05, 2005

De Vergruizer uit Maassluis II

Vanmiddag bezocht het complete gezin sporthal "De Merel" in Rockanje. Jim en Bram moesten hier hun toernooi afwerken. Voor Jim zijn laatste, hij gaat het judo verlaten en zich op een andere sport richten. Zijn laatste optreden kon hij helaas geen potten breken.
Bram had eerder die middag laten zien dat er toch wel judo-genen in het vd Hidde bloed zitten. Op onnavolgbare wijze werden maar liefst 6 tegenstanders op een Ippon (beslissing vóór einde reguliere speeltijd) getrakteerd! Na een potje of drie wist het publiek wie de Braminator was ;-) Ik hoorde achter mij iemand zeggen "Dat is dat jochie wat alleen Ippons maakt!" net voordat Bram een mannetje in pak hem stijf 10 seconden vloerde. Pas in de laatste partij tegen Wesley Valentin kreeg hij tegenstand en duurde het lang voordat hij, in de gelijk opgaande strijd, zijn winnende worp kon maken. Toen ik hem na deze overwinning vroeg wat hij van de partij vond zei hij zelfverzekerd dat het niet zo'n moeilijke pot was..
Is hier een atleet in aankomst? De toekomst zal het leren. Bram mocht als beloning het gerecht voor de avond uitkiezen: Spaghetti

En werd er nog gefietst door de Baksteen? Jawel, Baksteen en Giant legden 1,45 km af naar de supermarkt en terug :-)

De Baksteen

Hieronder: De Braminator vergruist een arm mannetje wat mogelijk de judosport na deze ervaring vaarwel zegt?

donderdag, maart 03, 2005

Ontwijk de ballen

Een snelle blik op de kilometerteller leerde mij dat ik 7 km per uur reed.
Op zich niet zo verwonderlijk als je beseft dat het oppervlak waar ik mij op beweeg kwa weerstand nog het meest lijkt op een glasplaat. Als een evenwichtsartiest probeer ik op de fiets te blijven zitten onder de, met sneeuw zwangere, hemel. De meeste fietspaden zijn deze ochtend helaas geen doen voor de fietser. Op de stukken waar wel gewoon gereden kan worden geniet ik van de fraaie winterse plaatjes. In mijn herinnering was elke winter zo. Tegenwoordig slechts sporadisch. Kan ook mijn slechte geheugen zijn ;-)
Gisterenavond zijn de mannen van het gezin verwikkeld geraakt in een slee- en sneeuwballenavontuur. Doorweekt met sneeuw rolden we om half negen ´s avonds weer naar binnen. Misschien wel lastig die sneeuw voor het verkeer, maar voor het vermaak zijn er weinig zaken leuker!

Vanmiddag kroop de Baksteen op de Giant voor een klein rondje. Terwijl anderen beweren dat het geen weer is om buiten te fietsen, rij ik met een zonnetje over schoongeveegde fietspaden richting Naaldwijk. Halfverwege komt een meisje mij tegemoet fietsen met in één hand een sneeuwbal.... Ondanks mijn ontwijkend gedrag mikt ze de bal net onder mijn ballen tegen de binnenkant lies. Vermoedelijk wil dit meiske meer van de Baksteen! Aangezien dit niet strookt met mijn fietsplannen doe ik er een schepje bovenop. In de verte hoor ik haar nog roepen; "Ik lik je lies wel schoon!".
Vanaf Naaldwijk gaat het richting 's Gravenzande, Heenweg. Ik wil richting Staelduinse Bos, maar daar aangekomen is het pad zo slecht dat ik rechtsomkeer moet maken. Richting Maasdijk dan maar en vervolgens terug naar het werk.

De 22 km werden in 20 km/u afgelegd.

woensdag, maart 02, 2005

Winter Wonderland

Dat was feest vandaag, eindelijk een ouderwets pak sneeuw. Wat ziet ons landje er fraai uit met een wit deken, en het hoort er gewoon bij.
Fietsen, zeker van werk naar huis, was wel lastiger dan normaal. Hier en daar was het glibberen, ook met dikke banden. Vooral de jokweg op ging lastig. (zie foto's van de jokweg) Morgen geen rondje op de racefiets derhalve, maar misschien wel op de Giant.




Echt herfst


Vanochtend wilde ik de Tirreno pakken om na het werk een stukje te gaan fietsen. Kleding had ik gisterenavond al klaar gelegd. Toen ik beneden kwam had ik niet lang nodig om in te zien dat het echt herfst geworden was. Ik besloot, ingepakt in plastic, op de Giant naar het werk te gaan.....

Echt herfst


Vanochtend wilde ik de Tirreno pakken om na het werk een stukje te gaan fietsen. Kleding had ik gisterenavond al klaar gelegd. Toen ik beneden kwam had ik niet lang nodig om in te zien dat het echt herfst geworden was. Ik besloot, ingepakt in plastic, op de Giant naar het werk te gaan.....

dinsdag, maart 01, 2005

0

Op de verjaardag van de Baksteen fietste hij door het gure weer naar de schaakvereniging. In een spannende partij leek hij langzaam maar zeker opgerold te worden. Rond de 30e zet beging zijn tegenstander een onnauwkeurigheid waardoor de Baksteen zijn kans rook en voor een scherpe voortzetting koos. Helaas kon dit door de tijdood niet goed doorgerekend worden. Baksteen's tegenstander Martijn vd Vaart, vond de juiste voortzetting waardoor de Baksteen zijn eerste 0 in zijn 44e levensjaar mocht aantekenen. De weg naar huis was mogelijk nog kouder dan de heenreis.