maandag, januari 31, 2005

Kilometersssssss

Hieronder een grafisch overzicht van de gefietste kilomters dit jaar.
Dit doortrekkende kom ik boven de 10.000 km per jaar uit.
Dat zal nog moeten blijken :-)
Uitgaande van een gem. snelheid van 25 in het uur, heb ik 32 uur op de fiets gezeten deze maand.






zondag, januari 30, 2005

Kiespijn

Vandaag werden er slechts 6 km afgelegd naar de sportschool. Jim moest de mat op om te judoen. Met een score van 3x winst uit 4 wedstrijden verbaasde hij zichzelf en zijn vader! Bram had 's ochtends de volle 4 uit 4 gescoord. Ik bleef vandaag op die 6 km fietsen staan, plus nog een ditto aantal wandelkilomters. Door een kiespijn had ik geen zin om te gaan sporten.
Kiespijn?

zaterdag, januari 29, 2005

Onderhoud

De Giant zat aardig onder de bagger van afg. donderdag. Een emmer sop en wat emmers water deden de originele zilveren kleur terug keren. De ketting maakte ik schoon met een apart stukje gereedschap, een bakje gevuld met reinigingsvloeistof waar je de ketting doorheen trekt. Na deze schoonmaak trok ik de ketting droog, wat olie er op en voilá de Giant rijdt weer als een zonnetje.In de tussentijd verdiep ik mij ook wat in het echte onderhoud van de fiets. Hiervoor heb ik een aantal boekjes, één van Greg Lemond (nou ja waarschijnlijk een ghost writer), een PDF document wat ik van internet geplukt heb (Barnett's Manual Analysis and Procedures for Bicycle Mechanics) en een sinterklaaskado; Handboek fietstechniek door Rob van der Plas (3e druk 2002). Met deze laatste ben ik begonnen. De eerste hoofdstukken blijven nog vrij algemeen, dat geeft in ieder geval wat tijd om aan de schrijfstijl te wennen. Ben benieuwd of ik straks zelf een derailleur af durf te stellen :-) Morgen de test met de "ingekorte" Tirreno!

vrijdag, januari 28, 2005

Ingekorte fiets

Vanochtend heb ik mijn Tirreno weer opgehaald bij Cees Boer. Neef Richard had er een kortere stuurpen opgezet. De afstand van zadel tot stuur is hiermee zo´n 3 cm korter geworden tov de Schicht. Korter wilde hij niet gaan. Hij zei dat mijn houding op de Schicht ook niet ideeal was geweest. Even proef gezeten, en dat voelde best wel goed aan. Dit weekeinde maar even testen met een ritje.


donderdag, januari 27, 2005

Brede banden

Met de racefietsen niet beschikbaar moest ik vandaag mijn Giant aanspreken voor een tochtje. Rond de klok van half vier ging het richting Schipluiden met een motregentje en weinig wind.Via Delft en Schiedam ging het richting Vlaardingen waar ik de Broekpolder inschoot om via de Foppenpolder terug te keren naar het werk. In de Broekpolder kreeg ik te maken met sneeuw op het pad. Deze sneeuw, samen met de nu wat harder vallende regen, maakte het pad spekglad.Gelukkig kwam ik zonder kleerscheuren uit het bos, en ging het richting Boonervliet. Hier moest ik wat sissende ganzen ontwijken, en iets verder was het pad wéér glad, nu van vette ganzenshit! Een paar honderd meter verderop trokken wat aalscholvers over en stond een reiger zich te verslikken in een vis of muis. (Ik weet dat er een gebrilde ex-amateurornitoloog meeleest, voor hem deze link van gespotte vogels in de Broekpolder, zoals de Bruine Kiekendief, Boomvalk en Tapuit.) Het viel mij hier op dat ik de enige fietser, ja zelfs mens was in de wijde omtrek. Ondanks de neervallende regen was het een genot om in dit stukje natuur te vertoeven. Uit de polder gekomen ging het terug naar het werk. Op kamer B116 schalde intussen Ilse de Lange uit de boxen, en Ruud zat met gekrulde tenen van dit gekweel achter zijn toetsenbord. Snel nam ik nog een warme choco, sprokkelde de spullen bij elkaar en ging richting huis. In de regen fietsen is zo slecht nog niet! 28 km werden er afgelegd in 22 km/uur.


Boonervliet

woensdag, januari 26, 2005

Vrouwen en fietsen

Vandaag heb ik de Gazelle Tirreno voor haar eerste beurt weggebracht. Aangezien ik last krijg van mijn rug op deze schoonheid, en het vermoeden heb dat het stuur een ietwat ver van mijn kontje staat, heb ik de afstand van de zadelpen tot aan het stuur gemeten.
Het verschil klokte 6 cm met de Schicht! Met deze informatie kwam ik aan bij Cees Boer en vertelde dit aan Edwin, een van de oudgedienden bij deze knusse wielerzaak. Op zijn verzoek neem ik morgen de Schicht mee om wat maten te vergelijken.
Toen ik dit thuis vertelde riep Lilian verbaasd uit; "Staat dat ding nog hier!?" Lieve lezertjes, zegt dit wat over een vrouwenbrein of niet? Vervolgens; "Ik dacht dat je hem (de Schicht) daar (Cees Boer) achtergelaten had!" Alsof ze sprak over iets levenloos, iets zonder waarde! Normaal gesproken is ze gelukkig niet zo gevoelloos. Ze moest trouwens eens weten wat voor snode plannen ik nog heb met de Schicht! Gelukkig leest ze mijn weblog niet :-)
Morgen dan maar een rondje op de Giant maken denk ik. Het is tenslotte zulk fraai weer en kilometers maak ik niet echt deze week. IJs en weder dienende gaat as zondag de tocht "met een ommetje" naar Breda.

dinsdag, januari 25, 2005

Ook dat nog

Na het breken der Schicht, de barre tocht op de Tirreno was vandaag de Gaint aan de beurt.
Net voor het beklimmen van de afrit naar de vd Horststraat, zo'n 400 mtr van huis, schakelde ik (te) rap terug van het grootste naar het kleinste blad voor. Ketting er af.
De laatste 400 mtr derhalve lopend afgelegd. Het was hier en daar nog knap glad op de stoep merkte ik. Enfin, straks de ketting er weer op en morgen weer vrolijk naar het werk.


maandag, januari 24, 2005

Houten - Houten - Houten - Houten

Vandaag stond Ed er op dat ik van minuut tot minuut verslag deed van mijn afgebroken tocht van gisteren. Met een verkrampte buik van pret zoog hij het verhaal van mijn lijden naar binnen. Wat zou er wel niet voor over gehad hebben om daar bij te zijn!
Ja lieve lezertjes, fietsen is een sociale sport! (voor sommigen).
Het toeval wil dat ik de klassieker Houten - Houten - Houten - Houten van gisterenmiddag voor het nageslacht vastgelegd heb op de GPS. Frustrerend als je na een kwartier rijden weer op een bekende plek uitkomt, en dat een keer of 3, 4.......

.

zondag, januari 23, 2005

Lul

Na een avondje ouwenelen met vrind John, stapte ik rond 11u30 op de Tirreno om vanuit Soest naar Maassluis te fietsen. Nu bleek de GPS houder te ontbreken (O ja, zit op de Giant..) en een van de pads van het ligstuur zit los. Dit laatste is, na wat gerommel in John's gereedschapskist, snel verholpen.
Met een lekker zonnetje, maar wel lage temperatuur, vertrek ik richting Zeist. De route kan ik nog aardig uit het hoofd reproduceren, maar bij Houten moet ik de GPS raadplegen. Dit mag niet baten. Ik kan de route aan de andere kant van de snelweg ruiken, maar kan er niet bijkomen. Na een uur rondrijden in Houten kom ik op de driesprong waar ik Houten inreed.....
Ik besluit nu de andere kant op te fietsen, met een beter resultaat! Met reeds 50 km in de benen ga ik verder. Het stuur van de Tirreno zit eigenlijk te ver naar voren, en de rugpijn die ik ook vorig jaar op dit fietsje ervaarde, komt weer naar boven. Ik kan niet lekker op de fiets zitten en moet me steeds rekken en strekken. Aangekomen bij de Lek blijkt het voorspelde windje van rechts gewoon een vette wind tegen. Ik kan totaal geen snelheid maken en heb het ronduit slecht naar mijn zin. Als na 4 uur fietsen en 80 km ook nog de winterse buien losbarsten ga ik compleet stuk. Nat en koud als een zwerfhond duik ik een bushokje in, en bel na lang dubben mijn mental coach Lilian op. Zij besluit, oh wat is ze toch een engel, mij op te komen halen.
We spreken af bij Krimpen a/d Lek. Aldaar aangekomen staat het tellertje op 94, 5 en is de geestelijke accu echt leeg. Na twee bakken hete koffie in een, door Chinezen gerunde, snackbar lijkt de moraal terug te keren. Buiten is het nu donker geworden en het regent er lustig op los.
Lilian en de mannen arriveren, en de Tirreno wordt achter de Nissan gesjort.
Op de terugweg kijk ik door het natte autoraampje naar buiten en voel mij een lul... Gelukkig is Ed er niet bij. Dit is niet mijn fietsweekeinde.... Depressief zet ik mij aan mijn weblog

zaterdag, januari 22, 2005

Intens verdriet

Met de blinkende Schicht onder de kont zoefde ik naar Cees Boer om na te gaan waar de vervaarlijk klinkende kraak nu vandaan kwam. Door, in mijn ogen, ietwat grof met de Schicht om te gaan kwam mijn neef er achter dat het frame gebroken was. Zijn blijdschap, over het niet meer hoeven te onderhouden van mijn trouwe tweewieler, kon ik niet delen. Tranen welden op achter mijn ogen. De Blouwe Schicht welke mij zo trouw vele duizenden kilometers vervoerd heeft! Die mij zoveel overwinningen geschonken heeft! Die juist in haar element was als de baksteen in volle sprint op haar pedalen trapte. Die samen met de Baksteen over een hond gereden is, in haar jonge jaren. Run Bike Run's , Triathlons, Den Helder - Wateringen, tijdritten en nog vele andere ritten meer heeft ze mij trouw gediend.
Ik riep nog: "Is dat niet te lassen?" Maar mijn opmerking werd lachend weggehoond.
Verdrietig droop ik met de Schicht af. Bij Ed's huis maakte ik een tussenstop, tenslotte wil je je verdriet delen met mensen die begrijpen wat zo'n verlies voor je betekent. In Ed's ogen las ik begrip en medelijden. Ook een glinstering van hoop, zou hij nu wat vaker de Baksteen kunnen verslaan in de sprint? Thuis aangekomen heb ik haar netjes in de schuur geplaatst in afwachting van een volgende stap en verwerking van mijn verdriet.
Ik vertelde Jim, mijn oudste, dat ik verdrietig was om het verlies van mijn trouwe tweewieler.
Zijn wijsheden"Maar je hebt er wel een hoop lol van gehad pap!" en "Een fiets heeft nu eenmaal niet het eeuwige leven." konden de pijn slechts ietwat verzachten......


vrijdag, januari 21, 2005

Plakseizoen 3

Fietsvrind Ed belde rond de middag voor een kort rondje. Helaas voor hem, en voor mij, moest ie alleen door de wind ploegen. Zelf moest ik de zoldervloer gereed maken voor de neue vloerbeddeking. Verder stond de Schicht nog met een lekke achterband en een onbestemde "kraak".
Na boodschapjes en het kluswerk op zolder was het dus aan het einde der middag tijd om de lekke achterband van de Schicht te begluren. Het lekke binnebandje bleek langzaam leeg te lopen op de oude plakker. Ook vernieuwen mocht niet baten, dit bandje ging dus richting kietelton. Een echt thuiskomertje dus. De achterband werd voorzien van een gloedjenieuwe binnenband. De Schicht zelf zag er niet uit, nog onder de grijze bagger van de laatste ritjes. Zij werd derhalve verwend met een lekker sopje, droge doek, verse olie. Tijdens het korte rondje, wat ik maak om de olie beter over de ketting te verdelen, hoorde ik de Schicht weer kraken. Ik kan het nog steeds niet thuisbrengen, maar het riekt naar de zadelpen. Gaat mijn trouwe tweewieler bezwijken onder mijn al jaren te hoge gewicht?
Wordt vervolgd!

donderdag, januari 20, 2005

Plakseizoen 2

Vanavond een bandje geplakt. Volgens mw Boer moet ie eigenlijk de vuilnisbak in. Maar Ed heeft wel 5 plakkertjes op zijn binnenband en rijdt vrolijk door! Ik zit met deze band op 2 plakkertjes. De binnenband die nu nog in Schicht's achterwiel zit moet ook nog geplakt. Mooi werk dat bandenplakken. Peet, datzou je eens moeten zien ;-)
Hoe plak ik een band?


woensdag, januari 19, 2005

Plakseizoen

Rond het middaguur sprong ik alleen (Mijn rondje strookte niet met Ed's trainingsprogramma?) op de Schicht voor een sportuurtje. Tegen de wind ging het richting Hoek van Holland. Al snel lag ik op het ligstuur om mijn goddelijk lichaam in een druppelvorm te veranderen waardoor de Cw waarde drastisch af zou nemen. Met een lagere weerstand tegen de vette wind tot gevolg. Rond de 23 in het uur ging het richting westen. Bij Hoek van Holland aangekomen draaide ik 180 graden zodat de wind mij vooruit blies. Tot aan Vlaardingen reed ik het grootste deel boven de 35 km/u en zelfs flinke stukken boven de 45! Maar... What goes up must come down! Er stond mij nog wat wind tegen te wachten. Toen ik van het Lickebaert richting Zuidbuurt fietste maakte het akelige gesis van een lekke band dat ik af moest stappen. In het zonnetje, maar ook in de vette wind, werd van binnenband gewisseld. Waar is Bicycle Repair Man als je hem nodig hebt!!! Wederom was een vette splinter de oorzaak. De buitenband wordt redelijk pokdalig met al die gaten van glas, steen en houtresten. Door deze onderbreking werd het rondje van 60 km wat ik in mijn hoofd had ingekort.
Afgekoeld reed ik door de Broekpolder en Foppenpolder richting DTO. Op het werk wachtte mij een warme douche. De 45 km werden in 27 km/u afgelegd. Te weinig kilometers! Ik was nog veel te fris...
Na werktijd wilde ik de Schicht naar huis leiden, maar de band bleek weer leeg te staan. Wat lucht pompen was gelukkig voldoende om thuis te komen. Wel kraakte de Schicht vervaarlijk, gaat mijn trouwe metgezellin bezwijken? Ik zal haar deze week aan een onderzoek onderwerpen.

dinsdag, januari 18, 2005

De Baksteen is Boos!

Afgelopen vrijdag heb ik een TV programma van BNN gezien waar haarfijn uitgelegd werd hoe je een fiets kunt stelen. Een "professionele" fietsendief deed hier uit de doeken hoe je op verschillende manieren een fiets kunt stelen. Mijn slot (van een euro of 30) blijkt met een paar rake tikken met een hamer ook goed te kraken.
Ik heb mij erg boos gemaakt over deze uitzending, en aan BNN een mail verstuurd met de vraag wanneer ze een uitzending hebben over het ongezien meelokken van minderjarige meisjes in je auto.
En sommige mensen denken dat het verval van normen en waarden wel meevalt in dit land.......
Emigreren dan maar!

maandag, januari 17, 2005

Ons fraaie land

Terwijl fietsvrind Ed door het donker en regen zijn trainingskilometers maakt, houden Schicht en Baksteen een rustdag. We laten de dag van gisteren de revu nog eens passeren.
Op het tochtje van gisteren kwam ik langs of maakte ik gebruik van volgende punten:

Het laagste punt van Nederland
Het pontje bij Kinderdijk
Het veer bij Moordrecht
De Kinderdijkse molens

zondag, januari 16, 2005

Gefeliciteerd Harry!

Harry, mijn schoonvader, kraste vandaag zijn 72e streepje op de lat des levens weg. Om dit luister bij te zetten, besloot ik wat extra kilometers weg te duwen. Op de kaart had ik een route uitgezet door de polders, elke stad ontwijkend. In de praktijk bleek ik dit aardig gedaan te hebben. Door een fraai polderlandschap met ijs op de sloten en zon op het bolletje reden Schicht en Baksteen vrolijk pedalerend van Maassluis richting Kandelaar. Vanaf de Kandelaar ging het richting Berkel en Roderijs, uitkomend bij de Rotte. Het was druk op deze zondag, het fraaie winterweer trok veel wandelaars en fietsers. Het tempo lag derhalve laag. Ik had, gezien de kou, wat extra kleding aangetrokken. De lange thermo-onderbroek deed goed zijn werk. De 2 paar sokken konden echter niet voorkomen dat de tenen snel gevoelloos werden van de kou. Vanaf de Rotte ging het richting Moordrecht, en passant werd het laagste punt van Nederland (-6.74 m NAP) aangedaan. Hier moet je niet schuilen bij dijkdoorbraak!
Bij Moordrecht het minipontje (max 2 auto's en/of 3 ton) genomen naar de overkant van de Hollansche IJssel, en nu met de neus in de koude wind, richting Krimpen a/d Lek. Hier werd de pont naar Kinderdijk genomen, en binnen een zucht zat ik achter een vette vlaai om het opgelopen calorieentekort aan te vullen!
Schicht en Baksteen reden 78 km in 25.5 gemiddeld.

zaterdag, januari 15, 2005

Een man en zijn paard

Lone Ranger en Silver,
Lucky Luke en Jolly Jumper,
Arendsoog en Lightfoot,
Baksteen en Schicht!
.

vrijdag, januari 14, 2005

Week 2 2005

Tijd voor de statistieken!

Deze week gefietst:

Giant: 24 km (Km stand 14356)
Schicht: 202 km (Km stand 12209)
Tireno: 0 km
-----------------
Totaal 226 km


Racefiets cumulatieve frequentietabel ritten:

Ritafstand Aantal
km
0-50 3
50-100 4
100-150 0

Totaal aantal gefietste kilometers 2005: 428

Scheet

Rond de middag sprong ik op de Schicht richting Schipluiden. Hoewel er ijs op de sloten lag, was het niet koud. Het zonnetje stond nm moederziel alleen aan de blauwe hemel. Met een zacht windje in de rug ging ik derhalve goedgemutst op stap. Mijn goede humeur werd wreed verstoord door wat dreggende brandweerlui. Hier was vast wat aan de hand. Ik ben niet zo'n kijker en fietste dus door richting brug over de Vaart. Er spookt gelijk van alles door je hoofd, maar gelukkig weet je niet welk drama of verdriet hier achter steekt. Ik probeerde weer te genieten van het mooie weer en landschap. Er was veel volk op de been, zoals op de golfbaan bij Schipluiden. Ook op de Zweth werd door een student in de 1 zonder stuurman getrained. Baksteen en Schicht schoten over de Zweth voor een rondje richting Berkel Roderijs. Toen de neus weer zuidwaarts wees bleek het windje mee opeens een windje tegen geworden. In een gezapig tempo ging het toen richting Schiedam en Vlaardingen. Bij Vlaardingen waande een heer op de fiets zich onbespied en lichte zijn anushol van zijn zadel om vervolgens een harde scheet te laten. De geruisloze Schicht met Baksteen had hij nooit aan horen komen.... Tijdens het passeren keek ik hem lachend aan, en hij wist dat ik hem betrapt had.
Met een rondje om het Lickebaert kwam het rondje op de 50 km uit, met een gem van 26,2 km/u

donderdag, januari 13, 2005

Gadgets I : LED Lamp voor.

Als je in het donker wil fietsen is verlichting natuurlijk een must. Zeker om gezien te worden, maar ook om zelf wat te kunnen onderscheiden. De LED techniek heeft zich de laatste tijd snel ontwikkeld. Er zijn tegenwoordig koplampen in de handel waarmee een aardige bundel licht gegenereerd wordt. Groot voordeel van deze LED lampen is dat ze energiezuinig zijn. Met 4 penlites moet mijn LED lamp zo'n 30 uur een bundel licht geven waarbij ik kan rijden in het donker. Natuurlijk niet full speed, maar een km of 20 a 25 is haalbaar. Das handig voor de rit rond de Zuiderzee....
Op de site van http://www.fietsersbond.nl/
vind je een uitgebreide test van batterijgevoede lampen.


De Cateye EL200

woensdag, januari 12, 2005

Melkzuur

De Baksteen houdt zich niet zo bezig met trainingsschema's. Wanneer hij maar asfalt wegdrukt is het al snel goed. Toch gaat hier mogelijk verandering in komen. Waarom? Fietsvriend Ed laat zijn rijgedrag tegenwoordig ook afhangen van "zijn schema".
Nu wil de Baksteen eigenlijk ook een hogere basissnelheid, beter klimmen en als het een beetje kan ook (nog) sneller sprinten. Dus toch een schema?
In ieder geval werd er vandaag een herstelrondje gedaan, zoals dat normaal schijnt te zijn na zo'n inspanning van gisteren. Dit is nodig om het gevormde melkzuur af te voeren uit de benen.

De rit ging van huis langs het Lickebaertbos, Surfplas, door de Broekpolder, langs de Foppenpolder naar Maasland, en via A20 en Herenlaan naar het werk.
De 24 km werden in 26 km/u afgelegd. Het weer was uitstekend, zonnetje, graad of 10. Wel nog steeds een naar windje.


Melkzuur.

dinsdag, januari 11, 2005

Onverdiende winst

De rit met Ed werd inderdaad vandaag gereden. Bij het omkleden kwam ik tot de ontdekking dat ik volgende items vergeten was: helm, bril & winterhandschoenen. Ook Ed moest het zonder item "handoek" doen. Goed begin is het halve werk!
Aangezien Ed een trainingsschema volgt, moesten we 70 km in een redelijk tempo (gem rond de 25) afleggen. Dit is ons niet gelukt, uiteindelijk werd het toch weer gejakker, en de 68 km werden in bijna 29 in het uur weggeduwd.
Ik voelde mij sterk, en meldde de achterblijvende collegae nog dat ik Ed "helemaal gek" zou rijden. Na anderhalf uur en circa 45 km moest ik echter toegeven dat de sterke benen over gegaan waren in papbenen. Achter Ed's veel te smalle torso hangen was mijn deel... Er stond meer wind dan we gehoopt hadden, ik schat windkracht 5. Terwijl Ed tegen de wind in stoempte, probeerde ik zijn wiel te houden. Dit lukte gelukkig wonderwel. Bij de Zuidbuurt aangekomen werd de tegenwind een zijwind, zelfs een tikje in de rug, waardoor het tempo weer omhoog ging. Nog immer in Ed's wiel hangend werd het tempo langs de A20 opgevoerd tot tegen de 40 in het uur.
Op de Herenlaan deelde ik nog een compliment uit aan mijn fietsvriend; "Fantastich gereden!" Ik was echt jaloers op zijn uithoudingsvermogen. Zelf heb ik nog te weinig inhoud voor 50+ tochtjes in gestrekte draf. Enfin, nog immer op de Herenlaan ging het tempo hoger en hoger, nu naast elkaar rijdend. In de uiteindelijke sprint kon ik de uitgewoonde Ed verslaan. Max snelheid 53 in het uur. Tevens mijn snelste tijd op het vlakke in 2005. Na het douchen viel zelfs het aankleden mij zwaar....

Ed's kant van dit avontuur? Kijk eens op http://markenedopderacefiets.blogspot.com/


maandag, januari 10, 2005

Morgen misschien?

Vandaag alleen woon-werk verkeer: 13 km op de Giant. Op de terugweg regen, meer dan de voorspelde mot.... Op dit moment, rond 12 uur 's nachts regent het nog steeds. Morgenochtend maar ff kijken of het droog is, fietsvriend Ed moet 70 km rijden volgens zijn schema. Ik ga graag mee :-)

De baksteen is trouwens benieuwd wanneer door deze fijne regering de fietsbelasting weer ingevoerd wordt......

zondag, januari 09, 2005

0 km

Vandaag geen fiets aangeraakt. Wel nagedacht over wat ik dit jaar wil volbrengen op de fiets. Na in voorgaande jaren tochten gemaakt te hebben tot 333 km, is het dit jaar tijd voor een 400+ rit. Deze zal rond de langste dag uitgevoerd moeten worden om zoveel mogelijk daglicht te pakken. Waarschijnlijk zit je met zo´n rondje een uur of 16 a 18 in het zadel, tel daar een uurtje of 2, 3 rust bij op en je komt aan 20 uur. Lekker afzien dus!


zaterdag, januari 08, 2005

Daar word je sterk van!

Vandaag een kort rondje gemaakt. Kort, vanwege de straffe wind. Deze had ik eerst mee, wat resulteerde in een max snelheid van 52,2 km per uur op de Woudseweg. Toen ik bij Delft richting het zuidwesten draaide was het tempo er gelijk uit. Mijn trouwe Schicht kon het tellertje het eerste stuk nauwelijks boven de 10 km/u uit krijgen. Met zo'n wind tegen had ik nog nooit gepedaleerd! Het asfalt leek wel stil te staan onder Schicht's bandjes. Ik kroop zo diep mogelijk in de fiets om de Cw waarde maar zo klein mogelijk te maken. Weinig resultaat helaas, ik bleef stil staan. Ik ben geen homo, maar op zo'n moment mis ik een brede mannenrug welke mij in de luwte meetrekt naar betere luchtstromingen. Vanaf Schipluiden ging het gelukkig iets beter, en werd af en toe de 15 in het uur overschreden. Uiteindelijk bleef het gemiddelde hangen op 22.7 per uur over de 32,5 km. Thuis gekomen bleek er een stormwaarschuwing uit te zijn gegeven. "Heb ik weer!", dacht ik nog. Onderweg kwam ik nauwelijks volk tegen, wel een hoop takken...

Mijn trouwe lezertjes vragen zich natuurlijk af; "Moest je niet vreselijk afzien, met een wind tegen tot 120 in het uur?" "Welnu trouwe lezertjes, natuurlijk niet! Afzien doe je pas als je de 250 km toereditie van de Amster Gold Race doet en tot die tijd veel bij de warme kachel blijft zitten!"


vrijdag, januari 07, 2005

Week 1 2005

Tijd voor de statistieken!

Deze week gefietst:

Giant: 48 km
Schicht: 158 km (Km stand 12007)
Tireno: 0 km
-----------------
Totaal 206 km


Racefiets frequentietabel ritten:

Ritafstand Aantal
km
0-50 1
50-100 2
100-150 0

donderdag, januari 06, 2005

Nightvision

Gisteren na werktijd besloot ik met een ommetje naar huis te gaan. De
wielerkleding voelde klam en koud aan van het rondje van dezelfde ochtend.
Ook was de geur niet echt optimaal. Maar als je eenmaal een minuutje of 10 op de fiets zit zijn deze ongemakken eigenlijk geheel verdwenen. Aangezien het in dit jaargetijde rond half 5 ´s middags donker wordt, moest de verlichting aan. De route die ik gekozen had ging richting Nieuwe Waterweg.
Het pad die kant op was echter zo donker dat ik, ook met verlichting, slecht zicht had. Zo zie je joggers pas op het laatste moment, en rommel op en gaten in de weg te laat.
Geconcentreerd, en getooid met nightvision bril, ploeterde ik voort om bij de spoorwegovergang te besluiten de korste route naar huis te nemen. In het donker rijden op deze manier is mij te link. We gaan op zoek naar een "nachtveilige" route!
Thuis aangekomen bleken zelfgemaakte frieten de weggetrapte calorieen meer dan aan te vullen.



Nightvision.....

woensdag, januari 05, 2005

Waf! Waf!

Na een vrije ochtend (nou ja vrij, er moest geklust worden) probeerden de Schicht en Baksteen de vermoeidheid van gisteren uit de wielen cq benen te trappen. Via de Nieuwe Waterweg ging het richting Zuidbuurt. Vandaar naar de Broekpolder. Vóór de Broekpolder haalde ik 2 dames te paard plus hond in. De hond vond het nodig naast mij te gaan rennen, luid blaffend en glurend naar mijn rechterkuit. Een lichte versnelling ving hij eenvoudig op, dus ik moest op de pedalen. Toen het klokje op 41 km/u stond haakte de viervoeter af. Op de achtergrond hoorde ik de dames mij of de hond aanroepen. Misschien is het de oude dag en hoor ik niet zo best meer, maar ik onderscheidde duidelijk de kreet: "Ik ben geil! Ik ben geil!" Gezien het akkefietje met de hond, en de mogelijke toorn van de chef thuis, besloot ik verder te trappen.
Bij de Woudseweg ontwaarde ik twee wielrenners voor mij. Het is raar, maar daar moet je dan achteraan! Na een km of 2 had ik ze te pakken en ging er direct overheen.
Nu moest ik wel tempo blijven rijden. Gelukkig reden ze een andere route zodat ik het tempo kon vieren. Tegen de wind in ging het toen richting Maasland. Toch de laatste kilometers duwen om het gemiddelde op 27.4 te krijgen. Afstand 34.2 km

dinsdag, januari 04, 2005

Lusjes

Vanmiddag vertrokken Schicht en Baksteen om kwart over twee vanaf het werk richting Schipluiden, Delft. Met een vette wind in de rug zat ik lachend op de fiets! Dik 30 a 40 trappen en vrolijk om je heen kijken, wat wil een man nog meer :-) In de weilanden ontwaarde ik een reiger die tot zijn/haar cloaca in de sloot stond te azen op een visje. Een stukje verder keek ik schaapachtig naar wat schapen, die mij met een ditto blik aanstaarden. Aan de kant lag een dode waterkip (Ed was here?)
Terwijl ik, met nog immer dik 30 in het uur, begon te filosiferen over wat nu lekkerder was; hard voor de wind rijden of een orgasme, moest ik bij de Kandelaar scherp rechts maken. Oef, de filosofische gedachte was direct verdwenen. Door de straffe wind van rechts werd voortbewegen een stuk lastiger. Na een paar km moest ik weer naar rechts, nu met de wind vol op kop. De snelheid was nu nauwelijks richting 25 km/u te krijgen. Bij de fietstunnel onder het spoor bleek zich een plas water met onbekende diepte verzameld te hebben. Nog net kon ik de voetjes uit het Look systeem klikken en hoog opheffen. Jawel de voeten bleven droog! Echter, zoals elke wielrenner weet, een spatbord ontbreekt op de racefiets. Mijn cloaca was derhalve net zo nat als die van de reiger. Met wat extra lusjes bewoog ik mij weer naar het werk. Vooral op de open vlakte bij de surfplassen bleek de wind tegen stormkracht te zitten. Bij terugkomst, net voor zonsondergang (ik moest nog wel een klein rondje maken om de 50 km vol te maken...) na 50.03 (!) km en een gemiddelde van 26.3 bleek Ed's MetGazelle uit de stalling verdwenen. Ed's rit in het donker van vandaag is mogelijk te lezen op: http://markenedopderacefiets.blogspot.com



zaterdag, januari 01, 2005

Voorspoedig 2005!

De Baksteen wenst zijn lezers een voorspoedig 2005!

Het fietsjaar begint goed, er werden vandaag 52 km weggetrapt. Wel in een bejaardentempo, maar dat was mijn eigen schuld. Ik wilde een alternatieve route naar mijn schoonouders proberen, en deze route ging door veel bebouwde kommen helaas... Daarbij heb ik rond Zwijndrecht en H.I. Ambacht nog wat extra rondjes gereden :-)
Het was schitterend fietsweer, alleen de wind was wat pittig, en veelal tegen.
De Baksteen en Schicht reden de 52 km in gem 24,7 km/uur. Vertrek rond half 2 in de middag, aankomst in Papendrecht een uurtje of 2 later. Droog, wind voornamelijk uit zuidelijke (en wat westelijk) richting. Temperatuur een graadje of 8.






De reis ging oa door de Beneluxtunnel. Onderstaand plaatje geeft de ingang aan de noordzijde weer. De roltrap en de lift zijn goed zichtbaar.