Harry, mijn schoonvader, kraste vandaag zijn 72e streepje op de lat des levens weg. Om dit luister bij te zetten, besloot ik wat extra kilometers weg te duwen. Op de kaart had ik een route uitgezet door de polders, elke stad ontwijkend. In de praktijk bleek ik dit aardig gedaan te hebben. Door een fraai polderlandschap met ijs op de sloten en zon op het bolletje reden Schicht en Baksteen vrolijk pedalerend van Maassluis richting Kandelaar. Vanaf de Kandelaar ging het richting Berkel en Roderijs, uitkomend bij de Rotte. Het was druk op deze zondag, het fraaie winterweer trok veel wandelaars en fietsers. Het tempo lag derhalve laag. Ik had, gezien de kou, wat extra kleding aangetrokken. De lange thermo-onderbroek deed goed zijn werk. De 2 paar sokken konden echter niet voorkomen dat de tenen snel gevoelloos werden van de kou. Vanaf de Rotte ging het richting Moordrecht, en passant werd het laagste punt van Nederland (-6.74 m NAP) aangedaan. Hier moet je niet schuilen bij dijkdoorbraak!
Bij Moordrecht het minipontje (max 2 auto's en/of 3 ton) genomen naar de overkant van de Hollansche IJssel, en nu met de neus in de koude wind, richting Krimpen a/d Lek. Hier werd de pont naar Kinderdijk genomen, en binnen een zucht zat ik achter een vette vlaai om het opgelopen calorieentekort aan te vullen!
Schicht en Baksteen reden 78 km in 25.5 gemiddeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten