Lusjes

Vanmiddag vertrokken Schicht en Baksteen om kwart over twee vanaf het werk richting Schipluiden, Delft. Met een vette wind in de rug zat ik lachend op de fiets! Dik 30 a 40 trappen en vrolijk om je heen kijken, wat wil een man nog meer :-) In de weilanden ontwaarde ik een reiger die tot zijn/haar cloaca in de sloot stond te azen op een visje. Een stukje verder keek ik schaapachtig naar wat schapen, die mij met een ditto blik aanstaarden. Aan de kant lag een dode waterkip (Ed was here?)
Terwijl ik, met nog immer dik 30 in het uur, begon te filosiferen over wat nu lekkerder was; hard voor de wind rijden of een orgasme, moest ik bij de Kandelaar scherp rechts maken. Oef, de filosofische gedachte was direct verdwenen. Door de straffe wind van rechts werd voortbewegen een stuk lastiger. Na een paar km moest ik weer naar rechts, nu met de wind vol op kop. De snelheid was nu nauwelijks richting 25 km/u te krijgen. Bij de fietstunnel onder het spoor bleek zich een plas water met onbekende diepte verzameld te hebben. Nog net kon ik de voetjes uit het Look systeem klikken en hoog opheffen. Jawel de voeten bleven droog! Echter, zoals elke wielrenner weet, een spatbord ontbreekt op de racefiets. Mijn cloaca was derhalve net zo nat als die van de reiger. Met wat extra lusjes bewoog ik mij weer naar het werk. Vooral op de open vlakte bij de surfplassen bleek de wind tegen stormkracht te zitten. Bij terugkomst, net voor zonsondergang (ik moest nog wel een klein rondje maken om de 50 km vol te maken...) na 50.03 (!) km en een gemiddelde van 26.3 bleek Ed's MetGazelle uit de stalling verdwenen. Ed's rit in het donker van vandaag is mogelijk te lezen op: http://markenedopderacefiets.blogspot.com