[Het parcours]
[Bram en Baksteen rijden weg]Als ik naar buiten tuur hangt er een dikke mist. Om half 9 staat Ed aan de poort, getooid in wat nieuw spul gescoord met een Furiade korting bij Cees Boer. In de mist rijden we langs de Waterweg naar Hoek van Holland. Dit tochtje is bedoeld voor ter opwarming. Beiden verkeren we niet in blakende vorm, en zijn dus benieuwd naar de tijdrit die komen gaat. Er worden nm straks een 9.5 km afgelegd over de Maassluise- en Vlaardingse dijk. Vertrek is in Maassluis, bij Vlaardingen wordt gekeerd en het vertrekpunt dient ook als finish. Ed en ik doen al jaren mee met dit evenement. Dit jaar wordt het wat speciaal omdat ik ook met zoon Bram aan de start verschijn. Wij zullen de spits afbijten om 10u05 en om 10u44 moeten Ed en ik aan de bak. Als we Bram opgehaald hebben, worden er startnummers gescoord, en moeten Bram en ik al snel richting start. Lilian is, voorzien van camera, ook verschenen op het strijdtoneel. Bram is niet zenuwachtig, zo vertrouwt hij mij toe, tot we aan de start moeten verschijnen. "Nu ben ik wel een beetje zenuwachtig, pap!" zegt hij. Dan zijn we onderweg. Bram probeert mijn wiel te houden, en dat lukt aardig. We rijden rustig naar het keerpunt om dan wat te versnellen. De oostenwind werkt terug iets in het voordeel. Iets, want de windkracht is 2. Onderweg komen we Ruud en Rutger van der Kraan tegen, die na ons gestart zijn. Zo te zien hebben die er een goed tempo in!
[Rutger en Ruud]Na een 25 minuten rijden we over de finish. Begin van een traditie?
Dan mag ik nog een rondje met Ed. Afgesproken is dat ik vertrek en dat we de teller op de 35 houden het eerste stuk. Zo gezegd zo gedaan, en zo rijden we met 35 km/u richting Vlaardingen. Ik merk dat deze snelheid voor mij echt matje is, met de vorm waar ik nu in steek. Voor Ed echter ook, die in het eerste deel wat korter overneemt. Na het keerpunt krijg ik het moeilijk, maar het idee dat het nog minder dan 5 km is geeft moed, zelfs in de benen. Als de laatste 800 meter gereden moeten worden, start ik een langzaam oplopende versnelling. Als we over de finish komen hebben we beiden het idee dat dit de beste koppelkoers is die we ooit gereden hebben. De tijd zal het moeten uitwijzen. Waren we maar in vorm geweest....
Voor meer foto's klik hier!
[Baksteen en Edster]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten