Wind mee op het schaakbord

Vandaag wordt het Open Schaaktoernooi van Maassluis gehouden. Als oud-lid en woonachtig in deze stad ben ik verplicht mee te doen. Ik fiets naar het wijkgebouw en bedenk dat het uitstekend fietsweer is vandaag. Dat moet echter even wachten. Eenmaal in het speelhol gearriveerd is het feest der herkenning daar. De meeste schakers ken ik wel, ze worden overigens hoe langer hoe grijzer. Uitstervende sport? Ik ben ingedeeld in één der A-groepen. De winnaars van deze twee groepen spelen uiteindelijk om de titel.
Zonder al te veel illusies kruip ik achter het bord. Corry Vreeken, oud-kampioene van Nederland is de eerste tegenstander. Ik kom goed uit de opening, maar Corry is het schaken nog niet verleerd. In het eindspel speel ik planloos en vreet tijd. Als Corry remise aanbiedt neem ik dit graag aan. In ieder geval eindig ik niet puntloos.
De tweede partij tegen Gerard Kastelein verloopt moeizaam. Ik kom in het nadeel en moet vol op de aanval spelen omdat ik positioneel verloren sta. Tot mijn verbazing slaat mijn aanval door en kan ik het eerste volle punt aantekenen. Dan komt de dhr Seeleman aan de beurt, de favoriet voor de titel. Ik heb hem jaren geleden verschalkt met een Ponziani opening. Dit keer gaat het wel heel erg goed; na 10 zetten is het eigenlijk al uit.

[Event "Rapid Maassluis"]
[Date "2007.10.13"]
[White "Martin van der Hidde"]
[Black "Seeleman"]
[Result "1-0"]
[BlackElo "1982"]
[WhiteElo "1882"]

1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.c3 Pf6 4.d4 Pxe4 5.d5 Pb8 6.Pxe5 Pd6 7.Ld3 Dh4 8.O-O Le7 9.Te1 h6 10.De2 Kf8 11.g3 Dh3 [Diagram] 12.Pg6+ fxg6 13.Dxe7+ Kg8 14.Lxg6 1-0


De enige partij die zo soepel zou verlopen vandaag..
Tegen Lendert van den Ouden win ik welliswaar een pion, maar er blijft veel in de stelling zitten. Als ik een stuk dreig te verliezen zie ik gelukkig een uitweg waardoor de schade beperkt blijft. Lendert grijpt dan mis en ik incasseer een vol stuk. Dan is het snel uit. Ik heb mij, met één ronde te gaan, geplaatst voor de finale! De laatste partij in de voorronde is tegen Klaas de Ruiter. Klaas kent ondertussen mijn vage vleugelgambietje waar ik hem al 2x mee verschalkt heb. Ditmaal doet hij het anders. Zonder dat het evenwicht echt verbroken is geweest besluiten we tot remise. Score: 4 uit 5 en naar de finale!

De finalepartij begint goed, ik loot de witte stukken tegen dhr Bos. In de partij start ik een verkeerd plan, en ik moet een pion geven. Helaas heb ik niet veel aanknopingspunten op de zwarte koningsstelling, dus het ziet er slecht uit voor mij. Als ik een tweede pion verlies moet ik alles of niets gaan spelen. Iets wat mij overigens wel ligt. Met nog 2 minuten per speler op de klok ontstaat de volgende stand:



Ondanks dat ik aardig wat materiaal richting koningsvleugel geloodst heb, heeft zwart geen echte problemen. Zijn volgende zet is echter fout:
1. .... Dc7? 2.Lxg7 Kxg7 [Txd4 had beter geweest] 3.Df6+ Kh7 4.Pxe6!



Het is uit. Er volgde nog: 4. ... fxe6 5.Txg6 Tg4 6.Th6+ Kg8 T.Rh8# 1-0

Je moet af en toe windje mee hebben, ook op het bord. Op de wisselbeker ontwaar ik mijn naam; in 2000 heb ik deze beker voor het laatst gewonnen.....
Voldaan loop ik met de blinkende beker het zonlicht in. Ook uitstekend schaakweer denk ik tevreden als ik naar huis fiets.