Vandaag verliep rommelig, en uiteindelijk resteerden er twee uur om te fietsen. Rond 10u15 prikte de zon door de wolken, en prikte mijn zadel in mijn kontje. In aanvang reden Baksteen en Tirreno hetzelfde rondje als gisteren. Genietend van het zonnetje trapte ik in gezapig tempo rond. Het was druk met allerlei wandelaars en fietsers. De ploegjes wielrenners reden toevallig allemaal in tegengestelde richting! Heb ik weer dacht ik nog. Bij Schiedam aangekomen vloog er een vlucht nijlganzen laag over Baksteen's bolletje. Schitterend hoe deze beesten, gelijk een ploegje wielrenners, in het zog van de kopman meevliegen. Even later stonden twee meeuwen synchroon te tapdansen, althans zo leek het. De bedoeling van dit ritueel is de regenwormen naar boven te krijgen om ze dan rauw op te vreten. Daarover delibrerend rij ik richting Maasland. Weer in Maassluis (west) aangekomen zie ik dat er nog wat tijd over is, en sla ik af richting Stormvloedkering. Bij de beklimming van deze pulk wordt ik haast door een Sinterklaas look-a-like op een mountainbike ingehaald. Als hij nog schuin achter mij zit kijk ik ietwat vies naar hem en zeg: "Hallo" Waarschijnlijk is de intonatie voldoende om mij niet in te halen.
Op de terugweg wordt ik dan eindelijk ingehaald door 2 mountainbikers (niet de Sinterklaas) met dikke banden en brede ruggen. Aangezien het net windje tegen is, verstop ik mij achter deze nieuwe vrienden. Na een km of 2 vind ik het toch weer nodig om de kop te nemen. Nog 3 km en ik ben weer thuis...
De 51 km gingen in 26,8 gem.
's Avonds belt Piet,
De Rode Punaise Uit Maasland, op om te zeggen dat hij op zijn eerste fietstochtje van dit jaar lelijk gevallen is. Voorlopig zit ie ziek thuis met hersenschudding, gescheurde elleboog en schaafwonden. Baksteen en vrind Ed rijden altijd met helmpie op. Piet vanaf nu ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten