De tweede ronde van de externe competitie begint slecht; Bart belt af met rugklachten. Gelukkig vind ik Hans Dopper bereid om zijn plaats in te nemen. Onze tegenstander, 3 Torens, hebben hun degradatie van vorig jaar omgezet in een hernieuwd verblijf in de 1e klasse. En niet geheel ten onrechte zo lieten zij zien door in de eerste ronde Messemaker te verslaan.
De eerste beslissingen vielen snel; Bas zijn tegenstander overzag een taktisch trucje waardoor dameverlies op zet 8 een feit was. Mijn tegenstander was iets minder gul, maar met een standaardoffer op h7 moest hij opgeven of mat gezet worden op de volgende zet. Cenk Ergen speelde een degelijke pot aan bord 8 en stond beter toen hij remise aanbood. Dit bracht de stand op 2.5-0.5
Martijn zijn partij golfde van remise naar verlies naar remise naar winst alwaar hij bleef steken. Kees bracht op zijn degelijke wijze een pluspion bijna naar de overkant. Ronald Damhuis liet het niet zo ver komen en gaf op. De invaller Hans verweerde zich dapper, maar moest laat in de avond het onderspit delven. Rene verloor in de opening een pion, maar wist een aardige koningsaanval op te zetten. Deze moest gecountered worden door een kansrijk stukoffer van zijn tegenstander.
In de uitvluggerfase greep Henk Springer mis en maakte Rene het uit.
Ron Burgerhout manouvreerde het verkeerde stuk naar c4. Een dure fout, die uitmondde in een eindspel van P + pionnen vs T + pionnen wat voor Ron niet te houden was.
Hierdoor werd de einduitslag 5.5-2.5. Een duidelijke verbetering van de 4-4 van vorig jaar.
Mijn partij van deze avond:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten