Schoonzus Jolanda is jarig, en traditiegetrouw fiets ik dan naar Breda. Ik prop een track in de GPS en pak het pontje naar Rozenburg. Als snel blijkt de track korter dan de afstand naar Breda... Slecht voorbereiding! In de Hoekse Waard houdt het lijntje op. Niet getreurd, ik ben al zo vaak naar Breda gereden. Ook heb ik windje mee en het is niet al te koud. Ik besluit deze gunstige omstandigheden uit te buiten en wil met een kleine omweg naar Breda. In St Willebrord heeft Wim van Est gewoond, de eerste Nederlandse Gele Trui drager in de Tour de France. Ik zet derhalve koers naar dit plaatsje. Dit gaat echter niet zonder slag of stoot, ik maak onvrijwillig een aantal extra kilometers. Zo rij ik door hartje Oudenbosch waar ik de Basiliek van de H.H. Agatha en Barbara mag aanschouwen. Zoiets verwacht je toch niet in Nederland?
Er zit een interessante geschiedenis aan dit gebouw, wat hier terug te lezen is. Uiteindelijk kom ik tegen 5 uur 's middags bij de Wim van Est-straat en ontwaar zijn standbeeld. Ik ontwaar een Pontiac om Wim's linkerarm en weet dat ik goed zit ;-) Ik bel Ed, en vervolgens Lilian om dit heugelijke feit mede te delen. Tot mijn verbazing weet Lilian dat ik in St. Willbrord zit als ik zeg dat ik bij het standbeeld van Wim van Est sta. Ed daartentegen zit met een mond vol tanden aan de spreekhoorn, en vermoedelijk met een zakdoekje in zijn mondhoek. Enfin het wordt al donker dus ik bestijg Tirreno weer voor het laatste stukkie. Tot mijn grote genoegen blijkt er tussen Etten-Leur en Breda een ware fietssnelweg te liggen! Een slordige 3 kwartier later was ik mijn billetjes met Brabants water! De 91 km werden in 26.2 km/u afgelegd. Wind N3/4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten