Ik zag een banaan schitteren...

Na twee dagen cursus en twee dagen met veel nattigheid, ben ik vrij. En aangezien het droog is, lonkt de fiets. Ik kan hier geen weerstand aan bieden en bel Ed op om te kijken of hij zin heeft in een sportuurtje. Ed is hier inderdaad voor de porren, en rond 12 uur rij ik richting het werk. Ed is in wintertenue en of dat nog niet genoeg is, trekt hij ook nog een sweatshirt van de Baksteen aan. Gezamenlijk rijden we richting NW, met een westenwind kracht 4. Ed heeft veel te vertellen, zijn avonturen van afgelopen weekeinde nemen de eerste 25 kilometer in beslag. Het zijn mooie wielerverhalen, zeker als hij verhaalt dat hij een banaan zag schitteren in het voedselzakje van een ambulancemedewerker.... Het tempo is standje toerist. De keren dat Ed en ik samen rijden komt dit vaker voor het laatste jaar bedenk ik mij. Er wordt voorgesteld om af te sprinten op de Herenlaan. Dan vliegt mijn ketting er af. Er hoeft gelukkig niet gesprint te worden, en Ed laat mij een kunstje zien om de ketting er snel om te leggen. We nemen op dit punt afscheid, ik ga naar huis, Ed zoekt de DTO-douche op. Een gezellig rondje in een tempo waar we een paar jaar terug ons voor in het zweet moesten rijden... Het rondje van 43 kilometer ging in 27.6 km/u.