Kruidvat energybar + Ed

Voor het eerst dit jaar, en sinds lange tijd (sinds 7 november, een 3000 km geleden schat ik!) rij ik weer met Ed. Net voor het vertrek frot ik de energybar naar binnen, die zal ik nodig hebben. Ed is volop in training voor de Ronde van Vlaanderen en draait zijn hand niet om voor een kort tochtje met de Baksteen. Visioenen van amechtig wielzuigen staan op mijn netvlies. We beginnen rustig tot Ed het nodig vindt te gaan intervallen. Ik kan goed mee komen, en als ik de interval leidt valt er zelfs een gaatje. Verstopt de Edster zich? Hij claimt stuk te zitten en ik hou hem wat kilometers uit de wind. Dan is ie weer terug en nu gaan we kop over kop verder. Van lieverlee komen we weer bij de werkplek in de buurt. Bij de Herenlaan gaat het hart sneller kloppen, welk spel wordt gespeeld? Ik rij op kop en heb geen idee wat Ed zal doen. We hebben te lang niet samen gereden om zijn taktiek in te schatten. Ed gaat er vandoor op het nieuwe asfalt. Ik ben redelijk leeg, maar merk dat ik het door hem geslagen gaatje vrij eenvoudig dicht rij. Ed houdt in, en ik ook.. één seconde dan. Die heb ik nodig om te beslissen door te trekken. Ed zet nog even aan, maar hij is echt leeg, leger dan ik. Ik ga ouderwetsch als eerste de meet over en merk dat ik moet kotsen. Ternauwenood hou ik mijn Kruidvat energybar binnen, nou ja wat er van over is. De energybar en de aanwezigheid van Ed doen wonderen. De 43.7 km werden in 28.8 km/u afgelegd. De westenwind houdt het op kracht 3 a 4.