Slaag!

Degradatiekandidaat Krimpen ad IJssel kwam op bezoek. Ik had de opstelling wat door elkaar gehusseld in de hoop een monsteroverwinning te boeken. Hoe bedrogen kwam ik uit! Rene (Bord 3) kwam met een remise weg. Invaller Jan Ranft (B7) moest als eerste de vlag strijken, gevolgd door Bas (B6). Bas had een lastig eindspel P vs L wat hij net niet remise kon houden. Kees (B2) leek even op winst af te stevenen (Ik had in 2 snelschaakpartijen vóór de wedstrijd ongelofelijk slaag gehad van hem) maar moest uiteindelijk in remise berusten. Martijn (B4) vluggerde zijn partij naar winst, zodat er een stand van 2-3 in het voordeel van de gasten op het scorebord stond. Bart (B8), natuurlijk in tijdnood, kon met remise niet uit de voeten en moetst doorspelen. Gevolg, een 0 en dus 2-4 achter. Ron nam teveel risico en moest Michel van Cappellen de hand schudden. Michel leest Mart's Blog ook wel eens vertrouwde hij mij toe. Als je dan van Ron wint, heeft het lezen van mijn Blog dus een positieve invloed op je schaakkennis? Enfin, ik speelde nog voor de kat zijn viool. Ik begon met een pion minder (Morra!) en kreeg uiteindelijk een eindspel met eerst één pion meer, en toen 2 pionnen meer. Eindelijk scoor ik weer een vol punt. Schrale troost als je met 3-5 afgedroogd wordt. Op de foto de man die onze kopman Ron in het stof deed bijten.

Rijswijk heen een weer

Vandaag had ik een cursusdag in Rijswijk. Bram had mij danig uit de slaap gehouden zodat ik wankelend mijn fietsspullen bij elkaar raapte om de tocht naar IDL te aanvaarden. De wind stond niet echt ideaal (W6) maar het was gelukkig droog. Het is tegenwoordig rond half 8 redelijk licht, ook niet verkeerd. Terug stond er iets minder wind (W5) maar moest ik wel wat regen incasseren. Uiteindelijk werden er weer 38 kilometers afgelegd, op Nitro.
Onderweg waren de eenden al weer druk voorbereidingen aan het treffen om te gaan paren, ofwel de lente komt er aan!

Op het grote blad

Toen om half negen de wekker ging, was de regen duidelijk hoorbaar. Er werd op het gemakkie ontbeten, en om tien over half 11 reden Tirrreno en Baksteen richting Waterweg. De ketting lag over het grote blad en, ondanks mijn schoonmaakactie van afgelopen week, kwam daar niet meer vanaf! Aangezien het eerste deel voor de wind ging was dat ok, maar eenmaal bij Delft de neus naar het zuiden draaiend, was dit knap lastig. Er stond nm een wind uit het zuidwesten, kracht 5.
Pas in het laaste deel van het rondje zat ik een beetje naar mijn zin op de fiets. Maar echt super gaat het nog niet. De 44.5 km werden in 25.1 km/u afgelegd. Het bleef droog bij een temperatuur van een graadje of 8. Ik hield ook de medefietsers in de gaten, het gerucht gaat nm dat de Pelikaan uit Schiedam weer op twee wielen is gesignaleerd! Deze zeldzame vogel werd echter niet gespot.

Poetsen

Na een speurtocht voor meubels op een dito boulevard is er nog tijd voor een buitenactiviteit. Aangezien Nitro en Tirreno blubbergrijs geworden zijn, en de kettingen kraken, wordt er gepoetst! Eerst afspuiten met water, dan met spons en sop het vuil verwijderen. De kettingen krijgen een speciale behandeling met een ontvetter in een schoonmaakapparaat (zie foto).








De tandwielen worden vervolgens met een doekje ontdaan van meuk. Bij Tirreno krijgt het schakeldeel van het voorblad extra aandacht. Ik kan weer naar het grote blad schakelen! Het hele spul wordt afgespoten en drooggetrokken met een oude lap. Dan gaat de ketting in het vet. Als laatste wordt de bandenspanning gecontroleerd, en indien nodig, de band opgepompt. Nog even een proefritje van een paar honderd meter en het rollend materieel verdwijnt in de schuur, klaar voor een rondje.

Zonnetje op, zonnetje onder.

Als Tirreno en Baksteen langs de Waterweg richting Vlaardingen rijden worden we verrast door een fraai zonsopkomst. De schoorstenen en destillatiekolommen in de Botlek baden in een oranjerode gloed. Ik geniet van dit uitzicht en vergeet dat het gemeen koud is, waarschijnlijk veroorzaakt door een zuidoostenwind van kracht 5. Via de Zuidbuurt en Broekpolder gaat het richting Woudweg. De Cateye lamp kan hier uit, het zonnetje is op! Helaas kan ik niet op het grote blad rijden, de versnelling weigert. Dat betekent een onderzoek dit weekeinde.
Vanaf Delft gaat het richting Schipluiden en werk. Als ik de Herenlaan uitrij staat de teller op 34 km in 24.5 km/u. Er is nog steeds geen moraal. Als ik aan het eind van de middag naar huis rij, via Hoek van Holland, zie ik het zonnetje ondergaan. Niet half zo fraai als de opkomst. De benen zijn ook niet half zo sterk als vanochtend. De 20.1 km werden in 23.2 km/u afgelegd. Baggerbenen...

Uitgebekerd

Vanochtend, net voor het ochtendgloren, glijden Tirreno en Baksteen door het duister. Voor de wind pedaleren we naar Vlaardingen. De vogels laten een vrolijk gekwetter horen, de lente lijkt in aantocht. Als ik langs de Vaart richting Schiedam fiets blijkt de wind nog steeds een vette 6 aan kracht te hebben. Vanaf hier heb ik haar tegen, en dat voel ik ook gelijk. Ik kan geen tempo maken, en wederom ontbreekt de moraal. Ploeterend maak ik de laaste meters richting werk.
Een hete douche wacht. 22.7 km in 23.7 km/u. Wind W6

's Avonds gaat het op de fiets richting Vlaardingen waar ik opgepikt wordt door Ron. Er moet geschaakt worden, we zijn doorgedrongen tot de kwartfinale van de RSB Beker. Dat niet alleen de benen niet optimaal presteren blijkt als ik rond zet 10 vind dat ik verloren sta. De enige zet die mij redding kan bieden overzie ik ook nog. Ik ploeter nog wat door, maar als mijn tegenstander Hans Ranft, mijn dame insluit geef ik de pijp aan Maarten. Alleen Ron haalt het volle punt, dus met 3-1 is CHESS uitgeschakeld.

Flauw zonnetje, lelijke wind

Half acht gaat de wekker af. Ik wil nog niet opstaan en wordt gesterkt in deze gedachte door de regen die duidelijk hoorbaar uit de hemel valt. Ik druk de wekker uit en draai mij om. Om half negen regent het nog steeds, dus op het gemakkie wordt er ontbeten. De buienradar geeft aan dat het nog wel een uurtje of 2 duurt voordat de bui over gewaaid is. Ik vraag mij af wat ik zonder de buienradar zou moeten, een jaar of wat geleden wist ik nog niet wat ik miste :-)
Ik zet mij aan de bereiding van een appeltaart, en zie Irene Wüst wereldkampioen worden. Dan is het droog en zetten Tirreno en Baksteen zich in beweging. Er staat meer wind dan gedacht, veel meer. Met een ZW6 in de rug, en een flauw zonnetje, gaat het eerste stuk wel erg makkelijk. Ik vraag mij af of Ed nog aan zijn 190 km ritje is begonnen. Het weer nodigde, zeker vanochtend, niet uit. Na een km of 30 moet ik met de neus in de wind en blijk ik weinig moraal te hebben. Op het gemakkie rij ik naar huis. De 44.5 km worden in 25.9 km/u afgelegd. Een slordige 2600 kcal verbrand. De appeltaart, heerlijk geurend, probeert uit te leggen dat een flink stuk dan wel moet kunnen. Zwak als ik ben geef ik mij hier aan over.

4400 kcal

Zondagochtend worden er een 30 kilometers op Nitro gemaakt. Het weer is nog steeds fantastisch, als dit global warming is; 100 punten :-) Risico is wel dat ik dan over een tijdje een waterfiets moet kopen :-( In de middag spring in nog even op Tirenno en duw 41.6 km weg in 27.3 km/u Wind Z2 Vlak bij huis komt een rijdende sigaar mij tegemoet rijden. Is dit Eduard? Ik moet tegen de laagstaande zon inturen. Het blijkt niet Eduard maar een fietser in een soort zilveren sigaar te zijn, ook niet mooi rond maar ietwat hoekig. De ontmoeting met Eduard zal er best wel een keer komen.. Beide tochten werden met hartslagmeter gereden. De calorieenteller op Baksteens hartslagmeter geeft 4400 kcal aan die ik vandaag verstookt zou hebben. Ik bereken snel dat ik een slordige 30 stroopwafels mag eten! Nog net kan ik mij inhouden en hou het op één.
Er is weer een fietsweek afgesloten, eindelijk met wat kilometers: 194. Totaal dit jaar net boven de 500... Nog 9500 te gaan?

Winter??????

Wat is het een fraaie dag, 's middags maar wat "boodschappenkilometers" gemaakt. Oa batterijen voor hartslagmeter en ditto borstband. Ook werd de gerepareerde CATEYE opgehaald bij Cees Boer. Hier trakteerde ik het sleutelend personeel op een hotpack wat in dank aanvaard werd.
Al met al een 20 kilometers in gezapig tempo op NITRO. Morgen kan ik met harslagmeter van start!

Metal J & M.Man

Jim's eerste concert is een feit. Met knikkende knieen en een electrische gitaar werd het podium van het Stedelijk Gymnasium betreden. Samen met Maarten (ook bekend als acteur in Baksteen's wielerverhalen) werden er 2 nummer ten gehore gebracht. Hastikke gaaf mannen! Op naar PinkPop!!

Slechte benen

Het is vrijdagmiddag, start van het weekend. Om half 1 rij ik de DTO poort uit richting 't Woudt. Lekker voor de wind en ik kan aardig tempo maken, valt mij niets tegen. Als ik de wind tegen krijg blijk ik geen macht in de benen te hebben. Met een westenwind kracht 5 kan ik het tellertje net op de 22 houden. Dat ligt normaal een stuk hoger. Het is niet anders denk ik, en berust in mijn lot. Via Delft, Schiedam en Vlaardingen rij ik naar huis. Na 40.3 km in 26.3 km/u hou ik de benen stil.
Het is weekend, wat start met een optreden vanavond van zoon Jim die samen met Maarten gitaar en zang ten gehore gaan brengen. Ben benieuwd! :-)

Mist

Hoewel de griep nog door het lichaam spookt kon ik het niet laten een stukje te gaan fietsen. Het zag er nm aardig uit vanmiddag. Toen ik eenmaal, om half 5, Tirreno voorzag van Bidon bleek het magere zonnetje al weer vertrokken. Op het gemakkie reed ik een klein rondje. Rond de Broekpolder begon het flink mistig te worden. Wat ook weer resulteerde in een koude en vochtige laaste 10 kilometers. Na 33 kilometer was ik weer terug op het werk om te ontdekken dat een perverse collega mijn voicemail ingesproken had over mijn strakke pakkie... Kalm weer, wind ZO 3.5 Temp 9 graden. Gemiddelde onbekend.