Kouder en donkerder

Als ik op weg ga naar huis draait God aan de grote dimmer in de hemel, en jawel het wordt hoe langer hoe donkerder. Ook aan de grote CV knop wordt gedraaid, het wordt ook kouder. Ook de ventilator gaat sinds lange tijd weer aan: Zuid kracht 5. Daarnaast zakt er een fijne neerslag naar beneden. Onder deze omstandigheden probeer ik kilometers te maken. Om de tenen warm te houden probeer ik regelmatig te trekken ipv alleen maar duwen. Dit helpt, maar zodra de aandacht verslapt valt ook het trekken weg. Meer problemen heb ik met de invallende duisternis. Gelukkig ken ik mijn rondjes en weet precies waar ik obstakels kan verwachten. Helaas niet als ze onverlicht zijn en bewegen. Zo heb ik last van honden, joggers en fietsers. Ook auto's met verkeerd afgestelde verlichting zijn hopeloos. Tweemaal ga ik voor zo'n auto van de fiets omdat de weg niet zichtbaar meer is, ik heb geen zin in een blessure zoals die van fietsvrind Ed. Daarbij vermindert de neerslag het zicht door mijn bril, die ik derhalve maar afzet. Als ik bij de surfplas zowat tegen een onverlichte fietser knal heb ik het helemaal gehad, helemaal spaugziek wordt ik van dat rijden met dat soort weggebruikers. Ik scheld de sukkel zijn huid vol en hierdoor opgelucht besluit ik de korste weg naar huis te nemen. Wat een baggerrondje! 43.4 km in 24.6 km/u. Mijn meissie heeft chilaquiles bereid, en dat maakt de dag weer goed..