Uitgeklede Tour de France

Het is 1 uur als ik richting fietsenhok hobbel. Een paar collegae roepen mij nog toe dat ook Ulrich niet naar de Tour gaat ivm vermeend dopinggebruik. Later deze dag leer ik dat ongeveer alle favorieten thuis blijven... Ik heb echter mijn eigen problemen, de benen zijn moe van de voetbal en bier van gisterenavond. De laatste zaalvoetbalwedstrijd werd in een benauwde Olympiahal en zonder wissels afgewerkt. Tot 12 uur werd het vochtverlies aangevuld met gele rakkers, en het hongergevoel gestild met bittergarnituur. Het opstaan ging dan ook wat moeizaam vanochtend, ook omdat ik door mijn enkel gegaan was. Enfin, op de Tirreno ging het richting Schipluiden. Gezien de fysieke staat van de Baksteen werd besloten een rustig rondje te maken. Op zich een verstandig besluit aangezien het druk was op de fietspaden met dit fraaie weer. Na ongeveer 1,5 uur tikte de Baksteen thuis aan. 38 km in 27 km/u Windkracht 3 a 4 richting N. De fiets ging in de schuur, en na een snelle douche kon ik een uur op de tandartsstoel uitrusten....

Kort rondje

In een sportuurtje reed de Baksteen een kort rondje. De 33 km werden in 28.9 km/u afgelegd. Er stond een aardig NW wind, kracht 4. Weinig vermeldingswaardige dingen gezien of meegemaakt, of het moet de dikke bandenfietser zijn die met schuin windje tegen 32 km/u reed.

Plaatje route van afgelopen zondag

Het is mooi weer en dus kriebelt het. Ik moest vroeg thuis zijn ivm vouwwagen modificatie plannen, dus de racefiets bleef op stal. "Dat wordt dan een rondje vanavond!", dacht ik. Het lichaam dacht anders, om 1900u vielen Baksteen's luiken al dicht. Vanavond vroeg naar bed en dan morgenochtend maar met een ommetje naar het werk.

Km-plaatje

Afgelopen tijd wordt er aardig gefietst. Zoals het plaatje laat zien wordt er de laatste maanden nauwelijk onder de 200 km per week gereden. Afgelopen week schoot de Baksteen door de 4000 grens. Dit doortrekkend gaat het richting de 8 a 9000 km dit jaar. Het derde en nieuwe plaatje laat het gemiddelde aantal kilometers per week zien. Na een tijd rond de 120 km/wk te hebben gereden, is dit nu richting 160 km/wk opgelopen. Nog een week of twee en het gezin gaat op vakantie, richting Zuid-Frankrijk. Door de verbouwingsperikelen heb ik mij nog nauwelijks in de bestemming kunnen verdiepen. As week maar wat tijd voor vrijmaken.

Groen's Paleisje

Vandaag reden Ed, Sasja en de Baksteen alweer hun derde rondje in deze samenstelling. Ditmaal ging het richting Beneluxtunnel. Het was nog droog en er stond weinig wind. Net buiten Pernis kwam Sasja voor het eerst in aanraking met het asfalt. Een U-turn werd verkeerd ingezet waardoor ze in het mulle zand terecht kwam. Zonder noemenswaardige schade konden we onze tocht vervolgen. Het ging richting Oostvoorne waar collega Simon een paleisje heeft gebouwd. Op elke puist in het landschap vielen, volgens Ed, punten te halen voor het bergklassement. Die trui kwam erg vast om zijn schouders, hij won alle klimmetjes. Sas heeft hier nog wat moeite mee, maar de vraag is hoe lang nog. Ze rijdt gewoon lekker mee. Bij Simon aangekomen werden we getrakteerd op koffie met croissant en een rondleiding in en rond zijn paleisje. Na voor de goede zorgen bedankt te hebben, reden we terug naar Maassluis. Eenmaal op het pontje bij Rozenburg aangekomen ging het goed regenen. Bij thuiskomst bleken er 64 km in 25.8 km/u afgelegd.

A4

Vandaag treurig nieuws over de A4: Peijs hoopt over twee jaar met de bouw te beginnen. In 2013 zou de A4 dan eindelijk af moeten zijn. Kosten: 700 miljoen euro. De lengte van het stuk A4 is 7 km, een snelle rekensom leert: 100 miljoen per kilometer snelweg....
In wat voor raar land leven wij waar zulke bedragen uitgetrokken worden om de file te verplaatsen. Natuurlijk ben ik tegen deze snelweg en hoop dat milieudefensie de start van de bouw nog jaren weet te rekken. Immers, over een jaar of 30 krimpt de Nederlandse bevolking en lost het fileprobleem vanzelf op.... En kan ik nog jaren vrolijk door het groene Midden Delfland fietsen zonder stinkauto's.



De Tirreno was mee naar het werk, en om kwart voor één reed de Baksteen met een ommetje naar huis. Het vaste rondje, Schipluiden, Delft, Schie, Schiedam, (virtueel de A4 over stekend) Vlaardingen, Lickebaert werd gereden. Na 38 km in 28.4 km/u moest er snel een douche gepikt worden om Bram uit school te halen. De wind was W3, temp 17 gr.

ZW7

Rond de klok van 5 uur 's middags reed de Baksteen richting Schipluiden. Zonder Ed, die de voorkeur aan de auto had gegeven vandaag. Met een zuidwester met een kracht 6 tot 7 in de rug topte de Baksteen 53 km/u. Grote stukken gingen boven de 40 waardoor het gemiddelde bij Delft op 33 km/u stond. Maar daar werd een kwart slag gedraaid zodat de wind uit de zij kwam. Af en toe kreeg de Baksteen een duw van de wind waardoor hij een decimeter of 2 opschoof. Gelukkig was er niet veel fietsverkeer..
Op de Woudweg kwam de wind van voren, een stuk prettiger dan van opzij. De snelheid was er nu compleet uit. Eenmaal bij de Holyweg aangekomen bleek men weer een fraaie oplossing verzonnen te hebben voor het ontbreken van een fietspad langs het doseersysteem: Verboden voor Fietsers! Jawel lieve lezertjes, door een domme ontwerpfout moeten fietsers nu omrijden. Dan komt de burgerlijke ongehoorzaamheid in mij boven. We fietsen dus vrolijk door.
In de Broekpolder haal ik 2 rennertjes in, op weg naar de training op de wielerbaan (van 6 tot 7).
Nog even het Lickebaertbos ronden, en tegen de wind langs de Waterweg naar huis. Daar wacht een pizza om de verloren calorieen aan te vullen. 34 km in 26 km/u

Sasja in de wind

Na het luiden van de loftrompet over Sasja, bleken niet veel collegae van plan om er door haar "afgereden" te worden. Hierdoor stond hetzelfde trio aan de start als de laatste keer, Sasja, De Magneet en De Baksteen. Rond de klok van 4 uur werden de Gazelles en Giant bestegen. Met de vette wind (ZZW5) in de rug ging het richting Schipluiden en Delft. Dik 30 en Sasja trapt vrolijk mee. Als we bij Delft de wind wat schuin tegen hebben moet ze duidelijk wennen aan het rijden met weerstand. Ze fladdert er een paar maal af, op zich niet zo gek als tegenwind 30+ getrapt wordt. Magneet en Baksteen zijn het ploeteren tegen de wind gewend en zijn in wereldvorm. We verwachten teveel van een meid die net voor de 2e keer meerijdt. Het tempo gaat terug naar 26, 27 en zonder problemen plakt ze in ons wiel. Bij de doseerinstallatie te Vlaardingen Holy worden we verrast door het stijdende obstakel, das ff schrikken! We zijn gewaarschuwd! Bij het bruggetje over de Vaart kreeg Sasja instructies mbt het schakelen op het scheurijzer. Mijn uitleg over het bepalen van de trapfrequentie werd door Ed en Sas in de kiem gesmoord. "Ik snap er nu al niets meer van!"
Bij Schipluiden had ik de strijd om de "klim" (Trambrug) traditiegetrouw van Ed verloren, en was van plan de klim over de A20 beter af te sluiten. Ed besloot eerst tot wat piepkleine rondjes in de Broekpolder. Eenmaal op weg naar het viaduct steeg de spanning en ik ging de sprint aan. Met een banddikte of 3 pakte ik eindelijk een klim! Via de surfplas en Zuidbuurt naderden we van lieverlee de finish en de spanning steeg andermaal. Eenmaal op de Herenlaan kwam een brommer voorbij en ik maakte Ed er op attent dat aanpikken een mogelijke winst voor hem inhield. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd! De Magneet spoot weg, en met een 3 fietslengtes verschil vloog ik achter hem aan. De brommer haakte gelukkig snel af, en ik liep langzaam maar zeker in. Ik schakelde een kransje kleiner en zag de afstand verminderen. De afstand was eigenlijk te lang voor de Baksteen, maar door het zichtbaar inlopen werd ik gemotiveerd door te halen. Ed rook mij, en ging op de pedalen staan. Ik verhoogde de trapfrequentie in een ultieme poging hem voor de meet te pakken. Eindelijk schoof ik naast hem, met de finish slechts luttele meters weg. Toen de finish onder onze banden verdween wist ik niet wie er gewonnen had. Ed had het wel gezien, en overhandigde mij de virtuele gladiolen.... Nog nooit zo nipt gewonnen, en nog nooit zo lang moeten sprinten. Sas sloot aan, en gezamenlijk werden de laatste meters naar het werk afgelegd.
De 33 km werden in 27.8 km/u afgelegd. ZZW5 T=20 gr C.

Vaderdag

Deze vaderdag werd in de ochtend een bezoek gebracht aan Papendrecht. Met een lichte bries tegen (ZO3) kwam ik nog vóór Lilian en de kinderen aan. De 41 km werden in 26.4 km per uur afgelegd. Temperatuur 24 gr C.
Terug ging het met de auto. Eenmaal thuis werden de Tirreno en Nitro schoongemaakt en ging de ketting in verse olie. Van de Tirreno werd de schoonmaakbeurt 's avonds getest. De 44,5 km werden in 29.3 km/u afgelegd, bij nagenoeg geen wind (NO1). Best wel lekker dus. Onderweg meende ik de Pelikaan uit Schiedam te spotten, op de Woudweg. Als het de Pelikaan was, dan had hij het zwaar. Zijn gezicht was gegroeft en rood als was hij net voor de derde maal de Mnt Ventoux opgegaan. We lezen het wel op zijn Blog. Net voordat ik thuis was, gaf een Scootmobiel met "oude heer in bezit van sigaar" geen voorrang. De haaientanden waren waarschijnlijk door staar niet meer te onderscheiden. Vanaf deze plek nog maar eens een smeekbede om die dingen alleen uit te reiken aan onze Ouderen indien zij een test gedaan hebben! Een gevaar op de weg, op de stoep en in supermarkten!!

Intervaltraining

Het rondje gisteren werd afgelast, drukke werkzaamheden en slecht weer waren de oorzaak. Vandaag werd het weer aan het eind van de dag beter, en met Ed werd de afspraak gemaakt om 's avonds een rondje te maken.
Net voor we dit zouden doen reed ik op de Giant naar huis. Elegant zwaaide ik mijn rechterbeen over de fiets zodat al het gewicht op de linkertrapper kwam te staan. Deze was daar niet op berekend, en de crack brak in tweeen. De Baksteens werd hierdoor verrast en voor hij het wist raakte zijn lichaam de stoeptegels en kwam tot stilstand. De schade aan het lichaam viel mee, wat schaafwonden en een beetje auw-gevoel.
Even later gleden Ed en Baksteen door het Westland, Ed's nieuwe paadjes bewonderend. Er werd druk gebabbeld over allerlei triviale zaken en zo vlogen de minuten en kilometers voorbij... Toen we Schiedam passeerden gaf Ed aan dat ie wat slapjes was. Ik besloot wat voor hem te gaan rijden. Dit interpreteerde Ed als een gemene daad van pijn proberen te doen. Vanaf dat moment begon de Helderse Magneet aan een vette intervaltraining. Met 40 in het uur vloog hij over mij heen, en ik moest diep gaan om aan te pikken. Dan viel het even stil, en weer versnelde Ed. Dit ging een aantal keren door, gelukkig werden de intervallen met hoge snelheid minder en hoefde ik er niet af. Na 56 km in 27,7 km/uur kon de Tirreno op stal en zijn baasje onder de douche en naar bed.
Wind was NNW kracht 4 tot 5, temperatuur: 10 graden Celcius. Baksteen en Magneet waren derhalve gekleed in lange broek en shirt. Een temperatuursverschil met zondag van pak hem stijf 20 graden!!

Robert = rap

Een presentatie op het werk die uitliep, en het warme weer voorkwamen dat de Baksteen met een ommetje naar huis gleed op zijn trouwe tweewieler. Wel werd geprobeerd collega Robert in te halen die een paar minuten eerder vertrokken was op de brede bandenfiets. Robert fietst hard zo blijkt, ik zag 'm als stippie in de verte en kwam niet snel genoeg dichterbij. De 6.5 km was in ieder geval genoeg om druipend van het zweet thuis te komen. Morgen een ommetje met Peet, Ed en "last but not least" Sasja!

De kilometers van afgelopen week geven aan dat het jaartotaal richting 8000 dreigt te gaan. De laatste 5 weken werden liefst 1330 kilometers afgelegd. Deze week zal naar verwachting ook dik boven de 200 km uitkomen, mede dank zij Den Helder - Wateringen.

Baksteen te heet gebakken!

Vandaag was het de dag van Den Helder - Wateringen, traditiegetrouw een tocht waar de Baksteen met collegae aan deelneemt. Zo ook deze keer. De wekker ging om 4 uur af, en na een maaltijd van Brinta en suiker werden de klaargelegde spullen ingepakt en Baksteen sprong op de, gisteren, geprepareerde Tirrenno. Aangekomen bij de Bloemes bleken deze aan het ontbijt, zodat ik nog van de koelte buiten kon genieten. Iets later dan geplanned reden we naar Wateringen. Daar aangekomen eerst een bak koffie naar binnen, en om half 7 richting Den Helder. Ik pakte nog wat slaap, en ook Lex lag vredig te snurken. Ed wachtte ons op in Den Helder, en eenmaal op de fiets maakten we tempo om aan te kunnen sluiten bij een groep renners. Het ging hard, en na 1,5 uur zaten we in Bergen. Peter en Lex hadden moeten lossen en kwamen een paar minuten vertraagd aan. Ook het tweede deel naar Bloemendaal ging voorspoedig. Het Kopje van Bloemendaal moest gerond worden maar dit ging minder dan vorig jaar. Toch kon ik als derde aantikken op de top. Eenmaal in de duinen brak de wind (ZO4) en de hoge temperatuur (30 gr) mij op. Ik moet lossen uit de groep en in mijn eigen tempo rij ik een 20tal kilometers. Dan pikt Ed mij weer op in de woonplaats van Dirk Kuyt, maar bij mij is het lampje uit. De laatste 30 km kom ik nauwelijks uit zijn wiel en doe mijn naam als zuiger eer aan.
Bij Wateringen verlies ik Ed uit het oog en rij prompt een paar km verkeerd. Moe kom ik aan bij Velo en samen kijken we naar het Nederlands elftal wat de eerste 3 punten pakt. Peter en Lex rollen ook binnen, en na wat rust fietsen we in een gezapig tempo gaat het richting huis. Verrot stort ik op de bank waar ik een supernap pak.
Met héén en terugreis van Maassluis naar Wateringen worden er 186 km afgelegd in 25.2 km/u

Vrouw in het peleton

Collega Sasja heeft ook een scheurijzer gekocht. Er moet dus een gezamenlijk rondje gedaan worden, Ed en Baksteen hebben zich aangemeld. Een fraaie Giant lacht ons tegemoet. Voordat we ons rondje aanvaarden wordt de tweewieler door ons bewonderd. We springen vervolgens op de fiets en rijden een klein rondje M@rt. Met opvallend gemak rijdt Sasja mee terwijl Ed haar de geheimen van het "rennen" bijbrengt. Let op heren, hier volgt een wielerterm! Sasja kan zuigen als de beste! Ze is niet bang uitgevallen en vindt eenvoudig haar plekje achter Ed dan wel de Baksteen om in de luwte mee te trappen. Ed en Baksteen verbazen zich over het gemak waarmee Sas meedraait, en als op de Molenweg het tempo naar 42 km/uur gaat hangt ze nog immer in het wiel.
De 37 km werden in 27 km/u afgelegd. Wind N3 T = 16gr

Toch wat fris

Half 8 in de ochtend vertrekken Baksteen en Tirreno voor een tochtje. Het wordt een groot rondje M@rt heb ik besloten. Ik rij solo, Ed schijnt (blijkt later) ergens tussen Nijmegen en Maassluis te hangen, en Peter traint met Lex tussen Maasland en Numansdorp. In korte broek en dito shirt kom ik tot de ontdekking dat dit ietwat te optimistisch is. Het is nog knap fris, en ook de wind waait harder dan gisteren. Ik trek mij daar niets van aan, ik heb immers in dienst gezeten! Ik draai geduldig mijn rondje en geniet van de flora en fauna. Even maak ik mij ongerust of de GPS het haalt, qua batterijen. Het reservesetje is immers achterovergedrukt door fietsvrind Ed. Gelukkig red ik het, en zo is het grote rondje voor het nageslacht vastgelegd. Er worden 73 km in 26.8 km/u afgelegd. Temp = 11 grC Wind = N4

Nederland wordt Oranje

Als de Baksteen vanaf Papendrecht naar huis fietst blijken grote stukken Nederland versierd.
De 40 km worden in 25.1 km/u afgelegd op Tirreno. Er staat een zwoel windje NW2a3 en de temperatuur ligt (tussen 8 en 10 's avonds) rond de 13 gr C.