Na 5 kilometer sta ik weer eens met een lekke band. Ik wissel de binnenband en vervolg mijn tocht. Als ik met 37 km/u langs de A20 snel lijkt het wel of ik de fiets schuin onder mij wegtrek. Ik rij al weken met een onbestemd gevoel op de fiets. Hoewel ik er pas een km of 20 op heb zitten besluit ik naar huis te rijden. Vlak bij huis lijkt het of er een houtje in het achterwiel knapt. Een spaak blijkt gesneuveld.... Morgen heb ik een tochtje met Bram, dat komt slecht uit! Ik snel met het wiel naar Cees Boer, alwaar de oude meester himself mijn wiel onder handen neemt. Super dat ik met gerepareerd wiel even later de winkel verlaat. Dit ondanks de voorjaarsdrukte. Dank dank dank!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten