Werd Ed duidelijk toen hij samen met mij, middels een omweg, naar huis wilde fietsen. Zijn kliksysteem, bevestigd onder de zool zijner wielerslof, paste niet op de pedalen der MetGazelle. Dat krijg je met verschillende systemen op je fietsen dacht ik nog, en keerde mijn neus naar het lekkere herfstzonnetje onderwijl wachtend op de schoenenwissel van Ed. Hij had gelukkig sportschoenen mee zodat wij, ietwat verlaat, toch onze tocht konden aanvangen. We moesten direct tegenwinds pedaleren, wat duidelijk op de kilometerteller af te lezen was. Het zoet, een populaire term uit de hedendaagse politiek, zou ons echter wachten bij Delft. Daar duwde de bries ons vort richting Schiedam, Vlaardingen en Maassluis. Onderweg lieten wij onze vrouwelijke genen de overhand krijgen, en werd er druk gebabbeld over van alles en nog wat. Ed's ongeclipte voet schoof een aantal maal van het pedaal zo vertrouwde hij mij vlak bij huis toe. Waarschijnlijk dorst hij dit niet eerder toe te geven, bang voor een fikse versnelling van mijner zijde. Het was uiteindelijk een rustig rondje van dik 39 km in een gemiddelde van 26.5 km/u.
De wind NO met ener kracht 6 a 7.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten