Lekker weer om een stukkie te fietsen. Dat dacht collega Ruud ook. Ed was te laat naar zijn bedje gegaan en was met de auto naar het werk gekomen. (Jammer dat Op de Fiets Werkt Beter niet door DTO ondersteund wordt). Ruud en ik gingen derhalve "intervallen". Tenminste dat was Ruuds plan. Op de Gaag ging echter gelijk het gas erop en met 40 km/uur reden we kop over kop richting Delft. Via Delft naar de Kandelaar, en daar werd al wat minder overgenomen door Ruud. Ik voelde mij sterk, en bleef als een Reserve-Ed aan kop rijden. Toen we bij Schiedam het gas er even af haalden liet Ruud doorschemeren dat ik toch wel hard reed. Was dit virtueel zand? Enfin, het gas ging er wederom op, en na lang kopwerk van mijn zijde nam Ruud op de Zuidbuurt met 37 km/uur over. Oef, dat deed ff pijn! Het virtuele zand waar ik net over sprak begon vaste vorm aan te nemen. Werd ik uitgewoond om vervolgens op de Herenlaan de virtuele deksel op mijn fraaie neus te krijgen? Zeker na de opmerkingen "Ik heb de benen niet vandaag!". Tsja, goede raad is duur, maar ik voel mij nog immer sterk. Als eerste draaide ik de Herenlaan op, en begon het tempo van lieverlee te verhogen. Vanaf mijn "sprintpunt" deed ik er nog een schepje bovenop. Daar reed de Baksteen 40 km/uur en verhoogde dit tot 49 km/uur. Dat Ruud de strijd bij 40 km/uur al opgegeven had was mij toen nog niet bekend.
Wij deden het rondje van 34 km in bijna 31 km/uur gemiddeld.
En Ed? Ed was maar wat blij dat ie er niet bij was!
De Baksteen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten