Peet's zoon Lex is sinds enkele maanden ook "renner", en voor hem is dit de eerste grote tocht.
Gedrieen rijden we naar Wateringen, donkere wolken beloven niet veel goeds deze dag. Om 7 uur vertrekt de bus richting Den Helder, en de Baksteen probeert een uiltje te knappen. In Den Helder staat ook de Magneet klaar om zich aan te sluiten bij de tocht. Het is inmiddels 9 uur in de ochtend, en het gaat hoe langer hoe harder regenen. Tot Bergen, een km of 40, rijden we in de bagger. Gelukkig wordt het droog en in een leuke groep rijden we tussen de 27 en 30 km per uur. Eenmaal bij het Kopje van Bloemendaal blijk ik opeens te kunnen klimmen! Nog nooit zo makkelijk reed ik naar boven. Dat belooft wat voor de Mt Ventoux!
Lex, veruit de jongste deelnemer, moet nu gaan passen. Hij krijgt het zwaar, en in de duinen wordt hij geplaagd door kramp. We besluiten het rustig aan te doen. Het laatste uur gaat het wederom regenen, maar we ruiken de stal! Lex, van lieverlee hersteld, trekt in Wateringen als eerste aan de bel. Petje af voor deze knappe prestatie.
Na ontvangst van de herinnering gaat het huiswaarts. Baksteen en Magneet plagen elkaar met sprintjes op alles wat maar enigzins boven het maaiveld uitsteekt.
Moe maar voldaan schuif ik om 6 uur 's avonds achter de biefstuk.
Afstand totaal: 179 km in 24 km/uur.
De Baksteen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten