Als ik Ed uit zijn huis zie komen. Ik sta al op te warmen in het ochtendzonnetje. De rest van de genodigden ligt waarschijnlijk te zagen in bed. Getwee fietsen we, door een oostenwind (kracht 3 a 4)geduwd, richting de Hoek. De tocht gaat door de duinen naar Katwijk. Het laaste stuk heb ik het zwaar. Dit seizoen heb ik nog geen lange tochten gereden, en Ed trekt door op de heuveltjes. Ik blijf aan het elastiek, maar ben blij als we een tussenstop maken bij de Leidse McDonalds. Hier slurpen we wat koffie en energiereepjes naar binnen. We blijven te lang zitten voor het mooi, en stijf bestijgen we onze Gazelles. Het gaat richting een vliet, dacht ik, die tot in Delft doorloopt. Ed's idee was anders, maar flexibel als hij is zoekt hij mee naar een brug over genoemd water. Dit mondt uit in veldrijden, wat weer uitmondt in een val van Ed die zijn knie openhaalt. Hier blijft de schade gelukkig bij, en we vervolgen onze weg. Uiteindelijk wordt er een brug gevonden, en blij genieten we van deze dag (16/17 graden) en de omgeving. Na Delft gaat het richting Schipluiden, en vervolgens de parallelweg aan de A20. Ik heb het dan zwaar, en de teller staat op 100+ km. Ed probeert niet weg te komen, en als er afgesprint moet worden blijken een drietal trappen op volle sterkte voldoende om de uitgewoonde Ed te passeren. Die schrijven we snel in het boek, wie weet hoe kort ik hier van kan genieten.
Na 104 km in 26.1 km/u kom ik vermoeid thuis, en benut voor de eerste maal het nieuwe bad. Dat voelt goed aan, maar de rest van de dag ben ik niet vooruit te branden. Snel even de finale van de Giro bekijken....
Een vergelijkbare route is te vinden op GPS Tracks
2 opmerkingen:
Mooi plaatje ;-)
Ed
Beter goed gejat dan..... ;-)
Een reactie posten