Door het oog van de naald

Het is half 8 's avonds als ik aan kan vallen op de andijvieprak met spekkies. Als dat verorberd is snel ik naar de douche om mijn vuile lijf schoon te schrobben. Vervolgens is het de beurt aan Tirreno om gewassen te worden. Als ze na een half uurtje weer blinkt, en in haar sas is met een ingevette ketting kan de Baksteen zich aan zijn Blog zetten.
Het begon vanochtend met een postje aan Ed; "Met een ommetje naar huis?" In de veronderstelling dat ik, met de barre weersvoorspelling in het vooruitzicht, als enige op de racefiets naar het werk was gekomen. Het was dan ook even slikken toen Ed meldde dat hij 70 kilometer weg wilde duwen vandaag... Rond half 5 sprongen we op onze Gazelles en snelden we naar Hoek van Holland. Er kwam een hele donkere lucht aan, "Maar", zo verzekerde ik Ed "Aan de kust regent het nooit!" Een paar minuten later waren we geheel doorweekt. Om nog wat aan de misere bij te dragen mocht ik Ed's route dwars door het Westland volgen. "Vorige week lag hier nog asfalt.", "Ik rij hier meestal in het weekend" waren enkele van de laffe excuses voor het slechte wegdek en drukke verkeerststromen die ook nog eens overal voorrang hadden. Enfin, uiteindelijk komen we bij de Schie waar we wederom ingehaald worden door noodweer. Met zware windstoten en slagregens wanen wij mannen ons gelukkig, we kunnen immers afzien...
Bij de Kandelaarsbrug liggen wat stalen platen, en ik rij schuin linksachter Ed als ik hem onderuit zie schuiven. Een nadeel van een lage BMI (grijns) is dat je onderuit geschoffeld kan worden door een windvlaag. Tel daar de adhesiekracht van Ed tot metalen voorwerpen bij op en voila, een ongeluk in de maak! Ik raak Ed en ik weet dat we beiden lelijk gaan vallen. Ik klik mijn rechtervoet los en wijk naar links uit. Gelukkig geen tegenligger... Hoogst verbaasd ben ik als blijkt dat ik overeind blijf op dit gladde oppervlak, en niet alleen ik, ook Ed gaat door het oog van de naald.
Tegen de wind (Zuid kracht 6 a 7) ploeteren we naar DTO. Op de Herenlaan praat ik tegen Ed aan om maar aan te geven dat ik de sterkste ben vandaag. Of dit hem geestelijk knakt weet ik niet, maar met een klein verschil pak ik de gladiolen.
Er werden 67,3 km in 27,4 km/u afgelegd. Het was bar weer....