Moederdag. Dit betekent een bezoek aan Papendrecht. Gezien de noodzaak van kilometers maken (De Baksteen wil Zwijndrecht Zwijdrecht Zwijdrecht rijden) is het plan om boven Rotterdam langs, via Moordrecht en Kinderdijk naar Papendrecht te rijden. Ed verGAZELLEt mij op deze trip, en al keuvelend gaat het richting Berkel, Bergschenhoek, Moordrecht, Krimpen ad Lek, Kinderdijk en Papendrecht. Onderweg maakt de Baksteen een val [Ed;"Is dat mijn schuld?" Baksteen;"Ja Ed." :-)] en met een schaafwondje gaat het richting Laagste punt van Nederland alwaar wij ons met koeken volproppen om vervolgens hard naar Moordrecht te rijden. Ik maak dan een sterke periode door, en over de dijk naar Krimpen geef ik vele kilometers niet over. Waarschijnlijk stamt hier de uitdrukking "Geen Krimp geven" van af. We pakken ons tweede pontje van de dag, ditmaal naar Kinderdijk. We besluiten dicht langs de molens te rijden, als een Japanner. Ed gluurt ook continu in het water en brabbelt wat over mooie viswatertjes. We leggen het laatste stuk naar Papendrecht af, alwaar we wat vochttekort aanvullen. We besluiten de kortste weg naar huis te nemen, dwars door Rotterdam. Als we uiteindelijk de Maassluise Dijk opschieten rijdt Ed op de weg, en ik op het fietspad. De schurk probeert mij natuurlijk uit te dagen tot een wedstrijd! Amechtig hang ik over mijn stuur en besef dat ik 5 km alles moet geven. Ed, in de veronderstelling dat ik nog in zijn wiel hang, is mij kwijt en belt mij op. Ik zit dan al in het Maassluise deel van de dijk. Misverstandje :-)Ik wacht hem op, en gezamenlijk passeren we de spoorwegovergang. Totaal worden er 120 km weggeduwd in 27.2 km/u De Noordewind was matig, kracht 2. Temperatuur 13 graden, veel zon onderweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten