Einde werkdag, en ik sta in het fietsenhok te wachten dat het wat droger wordt. Dit gaat niet gebeuren dus besluit ik maar richting Schipluiden te vertrekken. Na een minuut of 2 ben ik doorweekt, het zeikt van de regen. We hebben een fantastische zomer gehad en het valt tegen om door de nattigheid te rijden. Je moet geconcentreerd rijden om de gladde stukken weg te ontwijken. Zo is paardeshit, indien nat, net groene zeep.
Achter wil de ketting niet goed op het tandwiel blijven liggen, en af en toe schakelt ie automatisch. Al rijdend probeer ik dit euvel te herstellen, zonder resultaat. Daarom besluit ik bij de Kwakelweg maar rechtsaf te slaan, de korste weg naar huis. Na 11 kilometer stal ik Tirreno en wring mijzelf uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten