Na een warmdraai-klimmetje richting Verguenes, draai ik terug naar de camping. Maar ditmaal ga ik net voor de camping het lelijke klimmetje weer doen. Beneden leg ik de ketting om het kleine voorblad. Zonder al te veel problemen kom ik boven. Grappig dat klimmen ook 'went'. Je voelt dat je andere spiergroepen in de benen aanspreekt, welke na een paar dagen oefenen weten wat ze moeten doen. Ik daal af, richting Lambesc. Deze afdaling is niet alte lastig. In de buitenwijken van Lambesc draai ik naar links om de klim terug te aanvaarden. Deze moet mij naar La Roque D'Antheron voeren. Na een geleidelijke klim zie ik plots een bordje verboden voor auto's met aanhangers. Even later staat aangegeven dat het hellingspercentage hier 21% kan zijn! Ik stop van schrik en vraag mij af of ik hier naar boven kan komen zonder van de fiets te vallen. Lopen met Look pedalen is ook niet ideaal. Na op adem gekomen te zijn waag ik het er op.
In een pedaalslag of 2 moet ik mijn voet vastklikken om niet om te vallen. Vervolgens gaat het omhoog. De hartslag loopt op, de ademhaling raspt. De eerste bocht is gehaald... De volgende haarspeld wordt ook gerond. Dat kom ik uit op een T-splitsing. Hier blijf ik even staan. Even op adem komen en kijken wat ik ga doen. Rechts voert naar beneden, links gaat nog verder naar boven. Ik pak het stijgende pad. Dit voert mij lang een uitkijkpost van de boswachterij. Dan daalt het eventjes tot het weer stijgt naar een tweede top waar een monument voor de gevallenen van WOII staat. Hier ben ik niet alleen, een andere renner is hier van zijn fiets afgestapt en zit op een rots te genieten van de omgeving. Het uitzicht is inderdaad fraai, niets anders dan heuvels bedekt met groene bomen. Geen menselijk ingrijpen te zien.
Terug naar de T-splitsing maak ik de keuze voor de afdaling richting La Roque D'antheron. Hier kom ik ook 21% klimmetjes tegen maar dan omgekeerd! Met samengeknepen remmen en billen rij ik voorzichtig naar beneden. Ik heb het idee zo over de kop dan wel vangrail te kunnen slaan. Als de afdaling wat overzichtelijker en vlakker wordt, glij ik in hoog tempo naar beneden. Bij La Roque zoek ik de D23 op, en langs deze rustige weg pedalleer ik terug naar Charleval. Na 47,2 km in 19,3 km/u kom ik tervreden over de prestatie op de camping aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten