De Efteling

Als je vroeger als kleine knaap met je ouders naar de Efteling mee mocht, kreeg je al een warm gevoel van een paar dansende schoentjes op een plaat. Tegenwoordig moet het jonge spul op een andere wijze haar adrenalinekick krijgen. Zo mocht ik met zoon Bram in alles wat maar leek op een achtbaan. Het sprookjespark lieten we links liggen.... Rond half zes hield ik het voor gezien, en pakte wat fietsonderdelen uit de auto. Na wat gefreubel met een inbussleutel stond Tirreno in volle glorie voor mij. Nog even de fietskleding aan, en weg was ik! Fraaie oud-hollandsche landschappen trokken aan mij voorbij. Ik pak het eerste pontje, over de Bersche Maas. Ik rijg wat dorpjes aan elkaar, Meeuwen, Babyloniënbroek, Almkerk, Uppel. Via Werkendam rij ik naar Kop van 't Land waar een pontje mij naar Zuid-Holland moet brengen. Ik sta in the middle of nowhere, en kan niet vinden of er nog een pontje gaat. Het is inmiddels half 8 geweest, en omrijden betekent nachtbraken op de fietst... Gelukkig arriveert een auto. De bestuurder weet dat de laatste pont over een kwartiertje komt. Pfff, das mazzel. Ik fiets vervolgens naar Dord waar ik het derde, en laatste, pontje pak naar Papendrecht. Bij mijn schoonouders vul ik nog een bidon en ga snel op pad. Het is inmiddels kwart voor 9, en de zon gaat over een half uur onder. De rest van de route kan ik geblinddoekt rijden, en rond 10 uur rij ik door het territorium van De Adelaar uit Pernis. Het is dan al donker, maar na de Benelux is het nog maar een minuut of 20. Als ik om half 11 thuis kom, staan er 96 km op de teller in 24,7 km/u. De wind was Oost, kracht 3/4. Een welbestede dag!