Eens in de zoveel tijd ben je aan de beurt als fietser; dan ga je onderuit. Vanochtend was het mijn beurt. Dat het glad was, werd al snel duidelijk na vertrek. Witte plekken op straat en stoep deden dit al vermoeden. Ik besloot een wat veiligere route naar het werk te nemen. Normaal rij ik de Wip af, een klinkerweg met een aardige hellingshoek. De uitwijk mocht echter niet baten, op een klinkerweg nam ik een flauw bochtje met lage snelheid. De wielen gleden in een fractie van een seconde onder mijn kontje weg. Mijn linkerzij kwam in aanraking met het wegdek. Bij een eerste inspectie van lichaam en fiets leek er weinig aan de hand. Ketting lag eraf, en een flauwe pijn in de zij.
Snel weer op de fiets naar het werk!
In de loop van de dag werd de linkerzij stijf en pijnlijk. Toch besloot ik te proberen een ommetje te maken. Er kwam niet veel gang in, een koude tegenwind en pijnlijke zij waren de oorzaak. Na een half uur werden beiden beter en had ik het meer naar mijn zin.
Wind O3, temperatuur rond het vriespunt. Afstand 32,2 km, gem. 24,3 km/u
1 opmerking:
Dus ik ben niet de enige die op zijn plaat is gegaan! groetjes van Eduard
Een reactie posten