Bettinibenen

Het is vanochtend onverwacht mooi weer als ik naar het werk rij op Tirreno. De voorspellingen zijn slecht voor de namiddag: regen en harde wind. Geduldig wacht ik op dit weertype, en jawel rond half 4 uur barst het los. Ik kleed mij rond half 5 om en bestijg mijn geduldig wachtende ros. Voor de wind (Z6 met uitschieters naar 7) scheur ik richting Schipluiden, via een nieuw weggetje. Helaas kom ik dan wel wat lullig uit en moet deels door het dorp heen. Dat gaat natuurlijk ten kostte van het gemiddelde. Tegen die tijd ben ik al flink nat, het water komt van boven én beneden. Maar het hoge zuurstofgehalte en de relatief aangename temperatuur (15 gr) zorgen er voor dat ik van elk moment geniet. Nagenoeg alleen jaag ik Tirreno op richting Delft en Schiedam. Alleen de bochten worden voorzichtig genomen, het is best wel glad. Richting Vlaardingen draai ik vol in de wind, maar de windkracht 6 kan niet voorkomen dat ik regelmatig boven de 30 trap. "Ik heb Bettinibenen" gaat door mij heen! De laffe Piet had dit vast aangevoeld toen hij besloot om 11 uur alleen een rondje te gaan fietsen... Als ik de A20 overschiet zie ik dat ik gemiddeld richting 30 ga. Ik voel mij nog steeds goed en weet de wind de laatste 6 km schuin mee. Terwijl ik langs de surfplas jaag, haal ik een van de weinige fietsers in. Het is Gijs, een voetbalvrind, zie ik in het voorbijgaan. Ik besluit een babbel te maken, gezellig maar funest voor het gemiddelde. Als ik later 37 over de Zuidbuurt jakker zie ik dat het gemiddelde ingekakt is naar 29.2 km/u. Ik probeer het laatste stuk dit weer richting 30 te halen, maar de afstand is te kort. Met 40 in het uur wordt de Herenlaan genomen, waarna de teller op 29,8 km/u blijft staan over 32.2 km. Verzopen en verzand, maar in een supergoede bui, haal ik mijn spullen op en hobbel huiswaarts.