Terwijl Bram zich in het zweet werkt op de judomat, rijdt de Baksteen op Nitro door het polderlandschap. Ik ben niet de enige, het is fraai weer voor de tijd van het jaar. Alleen de wind is nog steeds wat hard, maar een kniesoor die daar op let. Ditmaal lukt het mij om het gemiddelde op 25 km/u te houden. Dat doet wel ietwat pijn aan de hamstrings, de zit is dus toch net effe anders dan op de Tirreno.
Even na 12 uur land ik, na 33 km, de Nitro bij Mahorokan om Bram op te halen. Bram is gekleed in een "gele trui"; een wielershirt wat nog van Mark geweest is. Gezamenlijk rijden vader en zoon naar huis, moe maar voldaan van hun sportuurtje.
(met dank aan Jim voor het nemen van de foto)
1 opmerking:
Hij, zij, mag er zijn Mart.
Groet, Ed
Een reactie posten