Tussen boodschappen en verjaardagsvisite in.

Na het boodschappen doen is er nog wat tijd voordat de verjaardagsvisite voor Jim komt. Ik bel Ed, en gretig gaat hij in op mijn voorstel voor een rondje. Er stond een lelijk windje, volgens windfinder ZW5, maar gevoelsmatig was ie minstens 6! Het ging toch weer harder dan voorzien, en na 55 km in 29.6 km/u nam ik afscheid van Ed. Plaatje is overigens schaamteloos van Ed's blog gejat :-)

Ff tussendoor

Jim is met zijn toetsweek bezig. Aangezien hij op het randje zit van overgaan of blijven zitten, wordt hij door Lilian en mij geholpen bij zijn "zwakke vakken". Ik neem derhalve electrische schakelingen met hem door. Wet van Ohm, Electrisch vermogen, Rendement, Overbelasting etc. Gelukkig voor mij moet hij ook Frans doornemen. Ik spring op Tirreno voor een snel rondje. Hoewel er een fikse wind staat (ZW5) is het heerlijk fietsweer. De hemel ziet er uit als op de oude schilderijen; schitterend blauw met fraai gevormde schapenwolken. Bij Vlaardingen schiet het herasfalteren van mijn rondje goed op constateer ik tevreden. Andere delen van mijn rondje zijn voorzien van pek en grind. Wel meer grip (lekker voor de winter zullen we maar denken) maar een stuk minder comforabel. Nadat ik de Schie gepasseerd ben, draai ik de neus in de wind. Door de fraaie polders stuur ik Tirreno richting Maassluis. Even na de Trambrug dwalen de gedachten af, en wel naar de zaterdag als voetbalvrind Gijs zijn verjaardag viert. Alsof de Duivel er mee speelt, zie ik hem 2 minuten later in tegenovergestelde richting rijden! Ik ben onherkenbaar in vacuumpak, bril en helm, maar ik in het voorbijgaan roep ik hem nog wat toe. Hij is vast de fietsroute voor zaterdag aan het uitzetten bedenk ik mij. Na 40.5 km kom ik tevreden thuis aan. Het gemiddelde bleef op 26.5 km/u steken. Tussen de bijlessen door poets ik ook Tirreno nog even op.

Buitje

Als ik om half 3 op de fiets spring, miezert het een beetje. Gedurende mijn rondje wordt het ook niet meer droog. Sterker nog, na 40 km rij ik door een vette bui, die zo'n 2,3 km duurt. Het is niet druk op de weg, de meeste renners zijn mooiweer renners zo blijkt maar weer. Na 52 km hou ik het voor gezien. Gemiddelde ligt dan op 28.7 km/u. De wind liep qua sterkte op tijdens het rondje. Z4 mee, Z5 tegen :-) Vanavond Tirreno poetsen!

Boodschapje

Vandaag moesten er nog wat boodschapjes in Rotterdam (De Slegte) en Vlaardingen gedaan worden. De auto blijft netjes op zijn plek, ik pak de fiets! Het is goed oppassen in Rotterdam, het gros van de automobilisten lijkt zich niet bewust van fietsers. Ik kan aardig anticiperen, denk ik, en ontwijk dan ook menig stukkie blik. Toch rij ik bijna nog tegen een fiets op, die plotseling linksaf slaat als ik hem in wil halen. Zonder kleerscheuren kom ik bij De Slegte aan. Hier scoor ik een aantal fiets- en schaakboeken. Lekker voor op de camping in Frankrijk. Ook koop ik een boek over digitale fotografie voor Lilian. In Vlaardingen scoor ik wat gadgets, oa voor fietsvrind Ed die nu natuurlijk nu dus supernieuwsgierig is wat dit mag zijn :-)
In totaal trap ik 38 km in 21 km/u weg op Nitro.
Baksteen's nieuwe aanwinsten:

De Muur, delen 5 & 7
Wim van Est Zijn hart stond stil
Verlangen naar de Giro
Zin in .... Schaken

8 van Maassluis

Vanmiddag ontving ik volgende mail van de organisatie van Fietspromo:

Beste Martin

We hebben gisterenavond moeten besluiten dat de 8 uren van Maassluis helas niet kan doorgaan.Slechts 14 koppels l hadden zich ingeschreven.Als vervanging kun je zaterdag met onze 100 km toertocht meedoen.

Jammer ,maar het is niet anders
Voor meer info zie onze web-site.
Toch leuk dat je mee wilde doen.

Met sportieve groet,

John Moens


Jammer dat het niet doorgaat, mogelijk is het weerbericht voor as weekeinde hier verantwoordelijk voor.

Vale gier?

Het moet een nieuwe traditie worden: het woensdagavondrondje vanaf het stoepje van de Bloemes. Ik arriveerde net na Ed, en even later stond ook Sasja op de stoep. De Punaise liet verstek gaan en zou de avond op de bank doorbrengen? Lex en Peter kwamen in vol ornaat naar buiten en alras reden we achter Peter aan die een rondje in zijn hoofd had. Al kriskrassend reden we door het Westland over bekende en onbekende paadjes. Werd er echt een vale gier gespot in de polders? Of was dit een andere vreemde vogel? We zullen het nooit weten. Af en toe werd er wat gedold, vooral tussen Lex en Ed. Deze twee betwistten elkaar het witte tricot met rode bolletjes. Het rondje werd in het ondergaande zonnetje afgesloten na 57 km in 28.2 km/u. Wind W4. Thuis wachtte het prakkie nog. Voor het rondje was ik nm met Bram bij de Coureur geweest om aan zijn wielercarriere te werken. En passant had ik daar ook een 20 km weggetrapt.

Slechte benen, toch als eerste over de meet.

Het sportuurtje werd ditmaal zonder de FF gereden. Tijd voor een sociaal rondje dus. Het tempo lag in den beginne laag en er werd lustig op los gebabbeld. We waren met 4 man vertrokken; Peet met zoon Lex (al vakantie!) en het Dynamic Duo; Baksteen & Edster. De Rode Punaise voelde nattigheid en besloot solo te gaan rijden. Eenmaal bij de Kandelaar vond Ed dat het wel wat harder kon, en bleef een lange tijd aan kop sleuren. Net daar had ik het wel gehad. Kon ik vorige week nog eenvoudig aanpikken bij de FF, vandaag had ik moeite het laatste wiel te houden. Peter, die zijn sterkste seizoen tot nu toe rijdt (komt dat door de Tacx?) was ook regelmatig op kop te vinden. Bij Vlaardingen bleek de Holyweg gestript te zijn van asfalt zodat we zowat een afgrondje in reden. Even later, bij de Surfplas, bleek men het asfalt levensgevaarlijk bedekt te hebben met grind. Dat was goed oppassen daar! Eenmaal op de Zuidbuurt ging het tempo weer omhoog, en we reden richting parallelweg. Daar gooide Ed nogmaals het gas er op. Lex haakte af, en ik moest een jump maken om het gat te dichten. Vanaf dat moment werd er keurig kop over kop gereden tot de Herenlaan. Ed zette vroeg aan, maar ik kon zijn wiel houden. Even later was het mijn beurt, en sinds lange tijd kon ik de virtuele gladiolen weer ruiken. Met 49.7 op de teller was ik vandaag de snelste.
De 43.7 km werden in 29.7 km/u afgelegd. Wind N4
Baksteen en Edster rijden zondag mee in de "8 uren van Maassluis". Komt dat zien op de wielerbaan van Maassluis tussen 12 en 20u!

Baksteen verkoopt vouwwagen!

Of we dit jaar met de vouwwagen op vakantie gaan is nog de vraag. Hij staat miv vandaag op marktplaats, en heeft een eigen blog :-) Klik op onderstaande link!
Baksteens vouwwagen

Rust

Vanochtend zat ik op de bank een ontbijtje weg te werken en mij op te laden voor een tochtje. Dat opladen lukte niet, er is ff geen puf. Slechts 130 km deze week. Volgend weekend wordt er in Maassluis een fietsweek gehouden. Waarschijnlijk doen Ed en Baksteen mee aan het onderdeel "De 8 uren van Maassluis"

Info:
Programma zondag 24 juni
Voor de 8 Uren van Maassluis, die in het kader van de breedtesport voor iedere sportievefietser toegankelijk is, kiest de organisatie voor het wielerparcours Midden Delfland aan de Vlaardingse Dijk te Maassluis.

Voor wie?
Toerfietsers, sportieve recreanten, trimmers, wielrenners, ligfietsers, aangepaste sporters, mountainbikers en een ieder die deze uithoudingsproef voor koppels aandurft. Alle toerfietsclubs in Nederland, er zijn er al zo’n 500 aangesloten bij de NTFU, worden uitgenodigd.


De opzet is dat tussen 12 uur 's middags en 8 uur in de avond steeds een van beide fietsers op de baan is. Men bepaalt zelf in onderling overleg het moment van aflossing. Het is geen wedstrijd, in die zin dat er geen winnend koppel wordt aangewezen. Men bepaalt zelf, in achtneming van de veiligheidsregels, zijn snelheid.


Schitterende herinneringsmedaille voor elke deelnemer + magnifieke wisselbeker voor de grootste groep met koppels. Het beloofd vooral een sportief en sfeervol evenement te worden. Langs het parcours is een feestelijk en muzikaal programma.

Kosten? Per koppel 20 euro bij voorinschrijving (inclusief drank/fourage etc.). Inschrijven op de dag zelf 25 euro.

De opbrengst van ‘de 8 uren van Maassluis’ komt geheel ten goede aan de gehandicapten sport ! Zie www.fondsgehandicaptensport.nl

Herstelrondje

Na de inspanning van afgelopen zondag was een herstelrondje welkom. Dit zou met de collega's afgelegd worden in het zgn sportuurtje. Veel van de genodigden vielen af, waardoor alleen Joris, Martin D (aka de Friese Ventilator), Peet en ik aan de start verschenen. Op verzoek van Martin reden we naar de duinen om daar het pad richting Kijkduin te berijden. In de duinen bleek de FV weinig interesse in een herstelrondje en ging het gas er vet op. Peter liet zich niet gek maken en haakte af. Hoewel ik zelf de neiging nauwelijks kon onderdrukken om bij de koplopers aan te pikken, leek de taktiek van Peet een stuk slimmer. We reden immers voor de wind, en dat betekende nog een aardig stuk windje tegen straks. Eenmaal in Kijkduin werden de neuzen tegen de wind in gedraaid. Voor de FV geen reden om te versagen, de teller bleef boven de 30 ondanks de vette tegenwind. (ZW5 schat ik.) Uit de wind zat ik goed, en voelde mij sterk genoeg om nog wat kopwerk te doen. Ook Joris liet zich van voren zien, maar het was vooral de FV die duidelijk liet merken hoe sterk hij was. Zo ook langs het spoor terug naar het werk, waar de teller hoe langer hoe hoger aangaf. Met dik 40 reden we naar de spoorwegovergang. Uiteindelijk raakten we op de Gaag, waar ik mij (toevallig op kop rijdend) weer eens liet verrassen door Joris die weg probeerde te komen. De FV zat snel in zijn wiel. Voor mij was dit niet weggelegd, er zat niets meer in de benen. Na 54 km in 31 km/u waren we weer op het werk. Herstelrondje? Niet echt....
Vooral van Peet vond ik het knap dat hij zonder al te veel problemen het tempo bij kon houden. Al met Zwijndrecht en Den Helder - Wateringen had hij mij reeds verbaasd, vandaag nog meer. Goeie poeier Peet (zoals sommige mensen zeggen)
Nadat ik thuis gekomen was kon ik nog snel wat eten naar binnen werken, er moest nm nog gevoetbald worden. Daar bleken geen wissels voorradig zodat het gehele uur vol gemaakt werd. De volgende dag zouden de benen zingen, wist ik.

Cijfertjes

Deze week een jaarrecord aan kilometers: 396. Dit brengt het totaal dit jaar op 4765 gereden kilometers. Het geschatte totaal voor dit jaar, uitgaande van de cijfers van dit jaar tot nu toe, komt op 10800 km. Aangehecht plaatje geeft het aantal gereden kilometers per week weer. Daar zit nog een stijgende lijn in. Uitgaande van een gemiddelde van 25 km/u heb ik 190 uur in het zadel gezeten dit jaar. Uitgaande dat ik 5 meter per trap afleg, heb ik 953000x getrapt. As week kan ik dus een aantal barrieres slechten: >200u in het zadel, > 1 miljoen trappen en >5000 km gefiets dit jaar. Lust u nog peultjes?

Den Helder - Wateringen

Om 4u50 gaat de wekker, en met tegenzin rol ik uit bed. Even later ben ik onderweg naar Ed, om gezamenlijk Peter en Lex op te pikken. Gevieren rijden we naar Wateringen waar de koffie goed smaakt. De fietsen worden ingeladen in de vrachtwagen, en zelf stappen we in de bus richting Den Helder. Daar aangekomen zien we de gele Quest van Eduard Botter staan. Eduard zal ons vandaag escorteren. Eerst hebben we een meet en greet met Eduard en zijn vader. Hoewel ik een trouwe lezer ben van zijn blog, en hij van de mijne, hadden we elkaar nog nooit ontmoet. Even later vertrekken we naar huis! We rijden in een groep waar het tempo hoog ligt, en met een gemiddelde van bijna 31 km/u komen we in Bergen aan. Daar besluiten we wat langer te rusten, Lex heeft te weinig kilometers in de benen om dit tempo te houden. Hoewel hij later geplaagd wordt door kramp en een dip kan hij verder goed meekomen. De Quest van Eduard trekt overal veel bekijks, sommige mensen vragen waar de motor zich bevindt :-)
In de loop van de dag verbetert ook het weer, het zonnetje komt door en er staat weinig wind vooral uit het westen. Zonder kleerscheuren komen we in Wateringen aan, waar ik traditiegetrouw de stempelkaarten inlever tegen de aandenkens. We drinken nog wat, nemen afscheid van Eduard en rijden naar huis. Een slordige 180 km worden in 27 km/u afgelegd. Thuis wacht een lekkere douche en een heerlijke macaronischotel.

Ed terug in het peleton?

Vanochtend om 11 uur stond ik bij Ed op het stoepje voor een voorzichtig trainingsrondje. Ed, herstellende van een bronchitis, is nog niet de oude en moet weer conditie opbouwen. Tijdens zijn ziekbed heeft hij tijd gehad een fraaie nieuwe fiets en gps uit te zoeken. Een groot deel van onze babbel is dan ook aan deze aanschaf gewijd. In een rustig tempo rijden we via Schipluiden naar Delft, langs de Schie naar Schiedam, Vlaardingen en via de Broekpolder weer naar huis. We leggen hierbij 37.5 km in 25.8 km/u af. Wind = N5. Niet gek voor een herstellende renner! Op de foto Ed's nieuwe vriendinnetje.

In de avonduren

Eigenlijk rij ik alleen overdag. Vanavond is hierop een uitzondering. Om even na zevenen rij ik weg op Tirreno. Ditmaal rij ik noordwaarts richting Leidschendam. Via Schipluiden, Delft, Rijswijk en Den Haag kom ik daar aan. Het is interessant om te zien hoeveel goede doorgaande fietspaden er door de steden lopen. Vaak parallel aan de snelweg trouwens. Ik ben de bebouwing zat en rij naar Pijnacker en Delfgauw. Daar pik ik mijn vertrouwde rondje op. De 15 km die dan volgen gaan op autopilot; ik zit in mijn eigen kleine wereldje en geniet. De kilometers glijden gedachteloos onder de Tirreno weg. Na 65 km in 26 km/u ben ik weer thuis.

Beentjes voelen ietwat moe aan.

Ik pak een sportuurtje en rij via 't Woudt, Delft en Schiedam naar huis. De benen zijn moe, en ook de billen laten weten dat ze afgelopen zondag al te lang een racefietszadel hebben gevoeld. Toch is het aangenaam rijden, de pijntjes worden genegeerd en verdwijnen min of meer. De zon zorgt voor een nog duidelijkere wieleraftekening van het bruin op Baksteens lichaam. De noordenwind is 5 a 6 Bft. Ik klaag niet maar hoop dat dit zondag ook zo is als Den Helder - Wateringen op het programma staat. Dan zou dat windje errug welkom zijn. Na 40 km in 25.6 km/u ben ik weer thuis. Wel hoor ik een geluidje aan de Tirreno, maar kan het nog niet plaatsen. Zeeer irritant....

Geisoleerde pion

Deze maandagavond gaf Kees weer schaakles op de vereniging. Het onderwerp: de geisoleerde pion. Het was interessant om te zien hoe je met dit soort pionstructuur omgaat. Ik weet in ieder geval wat ik tegen de Caro-Kan ga spelen :-)

In de plus!

Door Zwijndrecht-Zwijndrecht-Zwijndrecht te rijden kwam het weektotaal op 354 km. Genoeg om boven het schema van de 10.000 km uit te komen. Vorig jaar zat ik daar dik 1000 km onder in deze periode. Misschien kan ik wel naar de 11 of 12.000 km? We zullen de balans op 31/12 opmaken. Deze week verwacht ik weer een 300+ week te draaien, as zondag is nm Den Helder - Wateringen. Ik verwacht zo'n 180 km te maken die dag.

4 kleine negertjes

Afgelopen woensdag meldde Ed zich af voor Zwijndrecht - Zwijndrecht - Zwijndrecht. Een bronchitis gooit roet in het eten. Vrijdag belt Piet op met het verhaal van de 4 kleine negertjes op het hek. Piet is ook niet fit, zodat er 2 negertjes overblijven: Peter & Martin.
Ik heb vrijdagavond een bruiloft, van collega Larry, waar ik wat spa en cola-light naar binnen klok en vroeg aftak. Voor 24u lig op bed, met de wekker op 5 uur. Nu was dat laatste waarschijnlijk niet nodig, gedurende de nacht wordt ik een aantal maal wakker. Zo ook om half 5 en 2 minuten voor 5. Op tijd ben ik dus uit bed. Alles is voorbereid, dus ik kan rustig een bordje Brinta wegstoppen. Als ik om 5u40 mijn fiets pak, hoor ik Peet al aankomen. Het derde negertje laat niet verstek gaan en we zijn dus op tijd weg naar Zwijndrecht. Een opkomende schijf blijkt de zon te zijn, over de weilanden ligt nog een wit pluizig deken. In het Lickebaetbos springen de konijnen voor de wielen weg. We zijn vast de eerste tweewielers deze ochtend. Zonder problemen komen we aan op het sportterrein bij Zwijndrecht. Koffie en startkaart worden gescoord. We zijn er klaar voor! Ik herken een medeschaker uit Vlaardingen. Rijdt Martijn ook? Nee, maar zijn vriendin wel. Ze rijdt de tocht ook uit, zonder echte problemen. Eenmaal onderweg blijkt het weer een stuk beter dan vorig jaar; zon en een zwak windje (NO3) bij 25 gr C. Onderweg herken ik delen van vorig jaar, maar ook van mijn alternatieve routes naar Breda. De tocht is weer uitstekend georganiseerd. Een auto voorop bij de voorrijders, motorpolitie, verkeersregelaar, bezem- en materiaalwagen, EHBO en tassenwagen. En natuurlijk de mannen en vrouwen van de Mol die rond het peleton zwerven om te kijken hoe de koppies er bij staan. Ook brengen ze evt lekrijders terug naar het peleton. Een pluim voor de organisatie! Het is niet voor niets dat dit de 30e editie was.
Onderweg bleken we goed mee te kunnen. Dit had ik ook wel verwacht met dik 4000 km in de benen. Voor Peter lag dit wat anders, zijn kilometers op de weg dit jaar zouden vandaag verdubbeld worden. Daarom ook knap hoe hij mee kon komen. Natuurlijk geplaagd door pijntjes, maar wie krijgt dit niet na zoveel uren in het zadel. Mijn nek en armen begonnen ook te protesteren in de loop van de dag. In België aangekomen werden we begeleid door de motermuizen van de politie. Deze jongens houden er duidelijk een andere manier van werken op na dan hun Nederlandse collegae; tegenliggers worden stil gezet en in de berm. De laatste kilometers naar Zwijndrecht B kregen we muzikale begeleiding van een drumband op de fiets! Ze schijnt de enige in haar soort te zijn. Leuk om mee te maken. Terug moesten we tegen de wind in, maar zoals gezegd viel die mee en we hoeven ook geen kopwerk te verrichten. Toch werden we wat stiller na een km of 200. Ik had het idee dat we wat meer met onszelf bezig waren op dat moment. Uiteindelijk werden de laatste kilometers weggetrapt en konden we weer aantikken in Zwijndrecht NL. Daar vergat ik te eten, wat mij later opbrak. Wel werd cola en koffie naar binnen gewerkt. Telefoontje naar Ed, het thuisfront en het ophalen van de aandenkens.
Eenmaal weer op de fiets, onderweg naar huis, weken we al snel af van de route van de heenweg. Peter wist echter een alternatieve route langs de zuidkant richting Beneluxtunnen. Een betere route dan door Rotterdam, dus deze ga ik vaker gebruiken. Bij Pernis werd ik echter misselijk en slap, een duidelijk geval van hongerklop. Op een bankje in het park werd nog een tweetal koeken naar binnen gewerkt. Peet doodde de tijd met een Zware van Nelle. Ne een paar km voelde ik de energie van de koeken komen. We pikten ons tempo van 26/27 km/u weer op en rond 21u 's avonds nam ik afscheid van Peet, die onwaarschijnlijk goed gereden heeft. (EPO?) Het tellertje bleef staan op 284 km in 25.2 km/u.
Volgende week Den Helder - Wateringen