Tijdens mijn wandeling op de zaterdagochtend gaat de telefoon, ik ben echter net in gesprek en bel even later terug. Het bleek teamleider Rene Mersch, op zoek naar een invaller voor het KNSB team. Ondertussen was hij voorzien, dus ik wandel rustig verder. Tegen 1 uur belt hij weer. Good old Ben Riksen tobt met zijn gezondheid en is niet in staat te spelen. Of ik in wil vallen. Oef, dat betekent een hap uit de bedenktijd, aangezien de wedstrijd om 1 uur begint en de A20 afgesloten is..... Ik spring op de fiets, en ontdek dat er een gemene wind tegen staat. Bezweet en met hoge hartslag neem ik achter het bord plaats. Een aparte manier om mijn debuut in de 4e klasse der KNSB te maken! Er rest mij bijna een uur voor de eerste 40 zetten. Met zwart maak ik eenvoudig in de opening gelijk en krijg een betere stelling. Maar op zet 20 maak ik een beslissing om te vereenvoudigen. Dat is een praktisch besluit, ik heb nog 20 minuten op de klok... Maar ik geef hier mijn voordeel uit handen.
Vanaf zet 27 kom ik onder de vijf minuten, in een gelijke stelling overigens. Op zet 33 ga ik dan de fout in.
Ik speel Pg5 in onderstaande stelling waar ik het paard gewoon centraal had moeten laten staan.
Tc2, Tc3, Kh7 allemaal zetten die het evenwicht bewaren. Mijn tegenstander speelde De2 en het evenwicht bleef bewaard.
Maar na 34. Lxg5 hxg5 35. Td8+ Txd8 36. Td8+ Kh7 37. Dh5+ Dh6 38 Dxf7 sta ik verloren. Zie diagram hieronder. Wit komt twee pionnen voor in het toreneindspel.
Zoals gezegd zag mijn tegenstander het niet, en we komen in een toreneindspel waar wit een zettenherhaling af kan dwingen. Remise dus. Een degelijke partij van mijn tegenstander met meer dan 400 ratingpunten minder. Voor mij ook een leerschool, dat voorbereiding toch wel een dingetje is. Dwz niet op het laatste moment als een malloot naar de club fietsen en met 40 min minder op de klok, bezweet achter het bord kruipen. Maar als de plicht roept.....
.jpg)
